عنوان : بغایت زیبا ، درد انسان را در انسانی ترین وجه اش سرود کرده اید . سپاس
یکی پند پیرانه بشنو زمن ازین قحبه ی بی حیا دل بکن ! و دل کندن ازین قحبه ی بی حیا (جهان و کل وابستگی و دلبستگی هایش ) جز آزادی و رهایی (لااقل از خویش) نیست ، اما شور بختانه انسانها و علی الخصوص از نوع ما ایرانیان ، دل کندن از وابستگیها برایمان ، معادل نه تنها مرگ که ننگ هم هست و تعجب هم ندارد ، ،،، ما اینیم و کاریش نمیشود کرد ،،،،، کلام به کلام سروده اتان نه فقط زیبا و پر مفهوم ، که در نوع خودش فریادیست که در خود فرو رفته گان را به بیداری آواز میدهد ( یکی پند پیرانه بشنو ز من ازین قحبه ی بی حیا دل بکن ) !۱ دمتان گرم و عمرتان دراز باد با سپاس
۶۱۶۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۲