عنوان : برای با نو حا جی زاده
کلمات در گلویم می میرد چقدر تکان دهنده غم انگیز دراین بیست پنج سال نوشتیم سوزاندیم نیک می دانم چه کسانی کتاب ها را در ایران سانسور می کنند اما نه کتابی چاپ کردیم نه حوصله هست دیگر حاضر نسیتم بعد بیست پنج سال کارتن خوابی فارسی بنویسم اما اگر چند نفر در ایران هست که دفاع از شرافت انسانی مییکنند زندگی چقدر قشنگ به نظر میاد با احترام حرف دل
۶۱۶٨۴ - تاریخ انتشار : ٣ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : بیش از همه نویسندگان هستند از تاریخ می‌آموزند.
این هم گوشه‌ای از تاریخ کانون نویسندگان ایران.
اردیبهشت ۵۷
منبع نشریه رهایی شماره ۱
http://vahdatcommunisti.org/Rehaii-۱-۵۷.pdf
"ایرادات اساسی که در کانون نویسندگان مشاهده می‌کردیم عبارت بود از:
الف ــ فاصله گیری از انقلابیون و تعمد در ابراز آن.
ب ــ سعی در تفکیک امر آزادی نویسندگان از آزادیهای اجتماعی برای مردم.
ج ــ مخدوش کردن مرز میان راست و چپ، میان نویسندگان وابسته به رژیم و نویسندگان مترقی، و تن دادن و ارائه پلاتفرم راست.
ما در این ایرادات و انتقادات خود مصر بودیم و انتقاد را خصوصاً متوجه عناصر مترقی کرده بودیم. بنظر ما این اقدام نویسندگان مترقی غلط و اشتباه بود، و می‌بایست تصیح شود. ما در این انتقاد تنها نبودیم. بسیاری دیگر نیز در ایران و خارج بر این نویسندگان ایراد گرقتند و فشار آوردند. اکنون بنظر می‌رسد که این فشارها از لحاظی موثر بوده است و گام‌هائی از طرف پاره‌ای از نویسندگان در مسیر تصحیح بر داشته شده است. در این اواخر کسانی مانند محمود عنایت و بهار عملاً از جمع امضاء کنندگان نامه‌ها و قطنامه‌ها طرد شده اند. همچنین کنایات و اشارات به دارندگان "تنش‌های افراطی" وفاصله گیری از آنها ــ لااقل در سطح کانون ــ متوقف شده است و حتی ابرازات سمبولیکی در بعضی از نطق‌ها و نوشته‌ها بچشم می‌خورد حاکی از یک تلاش در شرایط خفقان برای رساندن پیام آشنا. این‌ها البته در خور شناسائی است و تشخیص. علاوه بر این بنظر می‌رسید که یکی دیگر از اشتباهات اساسی در حال تصحیح باشد ولی متاسفانه لااقل تا کنون چنین نشده است. توضیح آنکه اعلامیه‌ای بنام "موضع کانون نویسندگان ایران" پخش شد که مواضعی مترقی را بیان می‌داشت. این اعلامیه شامل ۴ بند و یک توضیح بود و ضمن رد سانسور و خواستن آزادی اندیشه و بیان و قلم اظهار می‌داشت که:
"این آزادیها عام است و شامل همه افراد مردم ایران می‌شود". "کانون نویسندگان ایران... از حق خدشه ناپذیر عامه مردم ایران برای بیان و نشر نظرات و عقاید خود قویا پشتیبانی و دفاع می‌نماید"
"از آن جا که آزادی‌های اندیشه و بیان و قلم از مجموعه آزادی‌های اجتماعی و سیاسی جدائی ناپذیر است و جز در صورت استقرار رژیم دمکراتیک نمی‌تواند بحصول به پیوندد، کانون در عین حفظ استقلال خود موظف به پشتبانی معنوی و احیاناً عملی از همه سازمان‌ها و احزاب دمکراتیکی است که از آزادی‌های نامبرده دفاع کرده، در راه استقرار و شمول آن به همه افراد مردم ایران می‌کوشند."
بدین ترتیب این اعلامیه، مواضع بطور فاحش غلط گذشته، مبنی بر خواست آزادی برای نویسندگان در انتزاع از سایر مسائل اجتماعی را تصحیح می‌کرد و می‌توانست نشانه‌ای از طرد قاطع پلاتفرم راست باشد. متاسفانه اما چنین نشد.
کانون نویسندگان در بولتن خبری خود انتساب این اعلامیه را به کانون نفی کرده است! (بعبارت دیگر اعلامیه را پس گرفته است). این مسئله آنچه را که ما در گذشته بیان کردیم به غیر قابل انکارترین وجهی اثبات می‌کند و آن وجود تلاش از جانب پاره‌ای از نویسندگان مترقی در رهائی از پلاتفرم راست تحمیلی بر کانون، در نقد و طرد آن و در تصحیح مواضع گذشته است. این امر که این نویسندگان مترقی موضع گرفته‌اند و سپس کانون از اعلامیه فاصله گرفته است، نشان می‌دهد که موضع راست و محافظه کار هنوز چقدر قوی است. این امر ضرورت مبارزه پیگیر و همه جانبه را علیه راست، علیه متزلزلین و علیه مخافظه‌کاران و علیه همه کسانی که به پلاتفرم راست گردن می‌نهند بیش از پیش نشان می‌دهد. این امر نه تنها وجود مبارزه بین راست وچپ، تلاش چپ برای رها کردن کانون از چنگ مواضع راست را اثبات می‌کند بلکه مواضع کسانی که خارج از کانون سعی در توجیه و ندیدن ایرادات آن داشتند را بیش از پیش افشاء می‌نماید. اکنون این قبیل اعتذار طلبان قاعدتاً درسی آموختنه باشند و از کلی گوئی‌ها و عدم برخورد منتقدانه خود، تحت عنوان کلی، مبهم و عوامفزیبانه "دفاع از کانون" شرمنده باشند. این امر علی‌الخصوص برای آن "کمونیست‌هائی" باید خجلت‌آور و آموزنده باشد که بصورت دایه‌های مهربان‌تر از مادر در تائید توجیه مواضع غلط کانون سینه چاک می‌دادند. معجونی از راست و چپ را تحت پلاتفرم راست بطور غیر منتقدانه می‌پذیرفتند و به کسانی که از راست روی‌ها انتقاد می‌کردند می‌تاختند.
گذشت صرفا چند ماه نشان داد که چه مبارزه ای بین هواداران پلاتفرم راست و چپ در کانون درگیر است، وظیفه عناصر چپ را در حمله بی‌امان به پلاتفرم راست و افشاء آن در عین دفاع از حق موجودیت کانون روشن‌تر ساخت و مدافعین عوامفریب کانون ــ و در حقیقت متعذرین راست روان ــ را افشاء نمود.
این مبارزه تا زمانی که پلاتفرم چپ بر کانون مسلط شود باید ادامه یابد و تنها در آن زمان است که امر دفاع از کانون صرفا به دفاع از حق داشتن کانون محدود نخواهد شد و دفاع و حمایت از فعالیت‌های کانون نیز وظیفه کلیه نیروهای مترقی خواهد بود."
۶۱۶۷۵ - تاریخ انتشار : ٣ فروردين ۱٣۹٣