• راستی
 تو روزگار مرگ را
 چگونه
 معنا می کنی
 مُردم
 از رویای این همه شبگردی ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٨ مهر ۱٣٨۵ -  ٣۰ سپتامبر ۲۰۰۶

 
از زندان های اعتراف
تا
رنگین کمان این پاییز
تنها
با وطن دست های تو
پیش می رانم
 
پنجره های شعله ور و
تصویر خاطره های تو
 اینک
 پرچمی برای سرزمین های من
 پس
 با آسمان های ما چه می رود
زاد روز کوچه های من و
 آستانه واژگون تو
 برهنه تراز آبی های باغ
 سهمی برای تو
 نمی یابم
 چقدر
 من با خیابان های تو
 هنوز
 فاصله دارم
 یادمان باشد
 باران های این زمین
 از خانه های باد
 می آید
 باری
 به شام تو فکر می کنم
 سفری به درختانی سرخ و
 سطر هایی
 ازحس آبی های تو
 آه
 رفیق  گریه های خاوران
 تلخ
 تاریک وهمیشه
 شاید که از
 طلسم جهان
 دروازه ای فرو نمی ریزد
 راستی
 تو روزگار مرگ را
 چگونه
 معنا می کنی
 مُردم
 از رویای این همه شبگردی
  
محمود معتقدی
  هشتم مهر٨۵