از : یادداشتهای شبانه
عنوان : در برابر خطر فاشیسم، آیا کلّ وظیفه یک حزب به «گزارش دادن» خلاصه میشود؟
کلودین در کتاب «از کمینترن تا کمینفرم» در مورد پیروزی انتخاباتی نازیها به سال ۱۹۳۰، مینویسد: سوسیال دمکراتها نمیخواستند دست به کاری بزنند، کمونیستها هم به خاطر فاصله گرفتن از سندیکاها و اتحادیه های کارگری توان هیچ کاری نداشتند. در این برهوت بیتفاوتی، نازیها توانستند با مانورها و شبه-کنشهایشان تودهی خردهبورژوازی فقیرشده را به دنبال خود بکشانند.
از «گزارش» پیداست امروز حزب کمونیست اکراین، نمیتواند کاری کند چون اصلا نمیخواهد کاری کند.
«فاشیسم» کلمهیی شده که حزب، عوامالناس را با آن میترساند تا هیچکس متوجه نکبتهای خود نظام سرمایه نشود - باید از حزب پرسید: اگر شما موضع قاطعانهتری دربرابر دولت یانکوویچ گرفته بودید و بنا به نامی که بر خود گذاشتهیید کمی هم تاکتیکهای انقلابی به خرج میدادید، امروز اقلیتی از فاشیستها میتوانستند دست به این کارها بزنند؟
بهتر است شما که با دولت سرمایهداری پیشین سازش کردید، امروز هم با سرمایهداری دولتی جدید بسازید! یا نکند قائل به تفاوتی میان سرمایهداری و فاشیسم هستید؟
قرار است هنوز هم حزب همان دادوقالهای همیشگی را سر دهد؟ که «بهار عربی» دسیسهی غرب بود نه انقلابی مردمی و غیره ذلک. سران حزبی کورند و نمیبینند فاشیستها نیز از همان تمرکزگرایییی سوءاستفاده میکنند که قبلهی آمال خودشان است. حزب آنقدر از انقلاب میترسد که سرمایهداری دولتی فاشیستها را آنارشیسم مینامد.
طبیعتاً حزبی که از انقلاب میترسد، در برابر خطر فاشیسم هم فقط به ارائه گزارش بسنده میکند و نمیتواند هیچ برنامه یی ارائه دهد.
به راستی که تکرار دوباره رخدادهای قدیمی، کمیک و مسخره است.
۶۱۷٨٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ فروردين ۱٣۹٣
|
از : همایون
عنوان : یک بام و دو هوای آقای فرخنده
اگر اشتباه نکنم آقای حمید فرخنده از آن اصلاح طلبانی هستند که دائم خدا بر انتخابات و رای مردم و پرهیز از خشونت تاکید می کنند (البته برای ایران) اما ظاهرا ایشان پایشان را که از ایران بیرون می گذارند یک طور دیگری می شوند. یاناکویچ در یک انتخابات به تصریح دوست و دشمن دموکراتیک به قدرت رسید و توسط یک کودتای مسلحانه که همه می دانند با پشتیانی آمریکا بود سرنگون شد. حالا سرمایه داری غرب بهتر یا بدتر از سرمایه داری مافیایی پوتین، چه ربطی به این موضوع دارد؟ آیا ایشان چنین راه حلی را که برای آن جا می پسندند برای ایران هم می پسندند. یعنی سرمایه داری غرب که صدالبته بهتر از سرمایه داری مافیایی پوتین - حامی جمهوری اسلامی است - در ایران دست به یک کودتای غربی بزند و با زور سرنیزه جمهوری محترم اسلامی را که اصلا هم در انتخابات دموکراتیک روی کار نیامده سرنگون کند. آیا ایشان آن را تایید می کنند و باز هم می گویند سرمایه داری غرب... بهتر و انسانی تر از سرمایه داری مافیایی پوتین است و می روند در جانب کودتاگران می ایستند؟
۶۱۷۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ فروردين ۱٣۹٣
|
از : احمد
عنوان : تعادل ژئو استراتژیک
هراس از شکسته شدن ’تعادل ژئو استراتژیک’ که در گزارش حزب کمونیست مطرح شده در حقیقت هراس از کاهش قدرت روسیه در منطقه است. یعنی همان قدرتی که موفقیت جمهوری اسلامی در سرکوب قیام ۸۸ مردم ایران را تضمین کرد.
۶۱۷۶۷ - تاریخ انتشار : ۹ فروردين ۱٣۹٣
|
از : نوید مبشری پور
عنوان : از تاریخ بیاموزیم
در ارتباط با این مطلب رفیق اردشیر توجه دوستان سایت اخبار روز را به دیدن فیلمی در مورد زندگی «ارنست تلمان» رهبر حزب کمونیست آلمان که البته به زبان آلمانی است ولی با این حال برای کسانی که زبان آلمانی نمیدانند تا حدودی قابل درک است ٫ جلب میکنم. در این فیلم کارگردان به وضوح چگونگی به حکومت رسیدن «هیتلر و حزب نازی» را به نمایش میگذارد.
قسمت اول : فرزند طبقه خود
http://www.youtube.com/watch?v=IPkZzVvv۹pw
قسمت دوم : رهبر طبقه خود
http://www.youtube.com/watch?v=vAM۸R۱۰jZdg
۶۱۷۶۶ - تاریخ انتشار : ۹ فروردين ۱٣۹٣
|
از : حمید فرخنده
عنوان : چرا کمونیست ها به سیاست های پوتین اعاراض نمی کنند؟
جالب است که حزب کمونیست اوکرائین در بیانیه خود اصلا اشاره ای به الحاق کریمه به روسیه نمی کند! اگر اصحاب کهف از خواب بیدار شوند و این بیانیه را بخوانند فکر می کنند در اوکرائین قبل از برکناری ویکتور یانوکوویچ و یا در روسیه به رهبری پوتین سوسیالیسم حاکم است. سرمایه داری غرب هر ایرادی داشته باشد از سرمایه داری مافیایی پوتین و همکارانش بهتر و انسانی تر است.
۶۱۷۶۴ - تاریخ انتشار : ۹ فروردين ۱٣۹٣
|