• مادورو واشنیگتن را دعوت کرد که به کمیسیون سه جانبه مرکب از آمریکا، ونزوئلا و اتحادیه کشورهای امریکای جنوبی به پیوندد که صلح و استقلال را مورد بحث قرار دهند. در حالیکه UNASUR تمایل به حمایت از پیشنهاد مادورو دارد، جان کری تحریم اقتصادی علیه کاراکاس در حمایت از جنگ و ترور عوامل امریکا را پیش می برد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۷ فروردين ۱٣۹٣ -  ۶ آوريل ۲۰۱۴

      اعتراض، تفرقه و وحشت جنگی ویران کننده از اشکال مشخص بیان مخالفت و ایجاد تغییر به دنبال آن است. رژیم اوباما-کری از مخالفین حکومت در ونزوئلا به عنوان «جنبش اعتراضی» که از مخالفین مسالمت آمیز و دموکرات تشکیل شده و نارضایتی خود را از شرایط اقتصادی بیان میکنند حمایت می کنند. این در حالیست که این جریان حکومت مادورو را که در انتخاباتی دموکراتیک بر سر کار آمده به عنوان رژیمی دیکتاتوری که مخالفین مشروع را با خشونت سرکوب میکند نفی می کند. واشنگتن ریاکارانه ادعا میکند که نقشی در ایجاد حرکت اعتراضی ونزوئلا نداشته و اظهاراتش فقط در جهت حمایت ار آزادی های دموکراتیک است.
      شواهد اشکار نشان میدهد که اپوزیسیون در خشونت طولانی و وسیع شامل اعمال تروریستی، کشتار، اتش سوزی و تخریب اموال و سرمایه های عمومی دست دارد. از اخرین این اقدامات کشتن افسران ارتش و هواداران غیرنظامی حکومت است. عکس هایی که حتی در رسانه های تحت کنترل واشنگتن وسیعاُ دست به دست می گردند فعالین اپوزیسیون را در حال پرتاب کوکتیل مولوتف به مراکز پلیس، تجمعات مخالف اپوزیسیون و ساختن سنگرهای خیابانی برای برخوردهای خونین خیابانی نشان میدهند.
      دولت اوباما - کری دخالت در خشونت های جاری را انکار میکند در حالیکه از باندهای اپوزیسیون و خرابکاران بی قیدوشرط حمایت میکند. در همان زمان این دولت هر حرکت مشروع حکومت در جهت دفاع از شهروندانش و حفاظت از قانون اساسی و اعمال استانداردهای شناخته شده بین المللی در حفظ نظم و قانون را تقبیح میکند. دخالت سیاسی رژیم اوباما-کری و لفاضی فزاینده آن، تحریک اوپوزیسیون به ادامه اعمال خشونت آمیز و ایجاد بی ثباتی به منظور تغییر رژیم را هدف قرار داده است.
      لفاظی های تحریک کننده جان کری وزیر خارجه آمریکا به این قصد است که با کاهش اخیر فعالیت های اپوزیسیون مقابله کند و به آن ها اطمینان دهد که واشنگتن از مبارزه مسلحانه خیابانی حمایت میکند. تبلیغات پرزیدنت اوباما که تحریم اقتصادی علیه حکومت ونزوئلا برقرار و منابع مالی و تسلیحاتی را به کانال اپوزیسیون خشونت کار می اندازد به هدف افزایش اعمال خشونت آمیز قتل و خرابکاری علیه حکومت ونزوئلا است. تحریم های اوباما-کری و جنگ تبلیغاتی آنها پشتیبانی خارجی از خشونت های تروریست هایی که در داخل ونزوئلا عمل میکنند را فراهم می سازد.
      
کری-اوباما به دروغ بزرگ امید بسته اند

      اینکه وزیر خارجه آمریکا جان کری اتهام میزند که دولت ونزوئلا مبارزه خشونت آمیز علیه اپوزیسیون مسالمت جو را اعمال میکند دروغ فاحش است. دولت بولیواری که در دو ماه گذشته در معرض خرابکاری وحشیانه خیابانی بوده است متهم شده که جنایات ارتکابی اپوزیسیون ساخته و پرداخته آمریکا را مرتکب شده است. این یک نیرنگ موردعلاقه امپراطوری در تدارک زمینه تغییر رژیم است. واشنگتن تصمیم گرفته که حکومتی دموکراتیک را با خشونت بر اندازد و رژیم اقماری تازه ای در آمریکای لاتین بر سر کار آورد.
      چنگال تروریسم نیابتی واشنگتن در هر جائی آشکار است. او موضوعات اقتصادی و اجتماعی را به میان میکشد تا بهانه ای باشد که دولت دموکراتیک متکی به قانون اساسی را ضعیف و در معرض سقوط قرار دهد. اینها فقط در پی تضعیف حاکمیت هستند و علاقه ای به مذاکره یا امضای موافقت نامه در مورد موضوعات خاص ندارند. پیشنهادهای حکومت در جهت برقراری مذاکره کاملا منتفی هستند و رد میشوند. هر امتیازی از طرف حکومت نشانه ضعف تلقی میشود. وقتی که حکومت یک سری از خرابکاران را که به خاطر پرتاب کوکتیل مولوتف بازداشت شده بودند آزاد میکند آنها به خیابانها میریزند و اموال بیشتری را می سوزند و از بین می برند و به پلیس های بیشتری حمله می کنند.
      هر شانس ممکن به اپوزیسیون داده شده که رای دهندگان ونزوئلائی را در انتخابات گوناگون مثل انتخابات ریاست جمهوری، استانی و شهرستانی ببرد. با رد کردن اینکه به خواست اکثریت در انتخابات قانونی گردن بگذارند حملات خشونت بار خود را عملی کرده اند که حکومت مردمی را بی اعتبار سازند. شهرداران اپوزیسیون از خرابکاران خیابانی که با حمله به طرفداران حکومت مانع کسب و کار فروشگاه ها می شوند حمایت می کنند.
      اپوزیسیون ذخایر وسیعی از تسلیحات و مهمات را جمع کرده که برای قیام مسلحانه آماده شود. تک تیراندازانی تربیت شده اند که بتوانند افسران نظامی و پلیس را که نظم عمومی را حفظ میکنند به قتل برسانند و اینها به کارگران شهرداری و شهروندان داوطلبی که در جمع آوری زباله ها از خیابان ها کمک می کنند هم حمله کرده اند.
      از نظر شرایط، هدف ها و ایده ئولوژی، اپوزیسیون با تعریف اقلیتی تروریستی که از طرف امپریالیسم آمریکا با تقویت مالی به قصد تسخیر قدرت، براندازی حاکمیت قانونی و استقرار دیکتاتوری مطلق سازماندهی شده همخوانی دارد.

       سیاست دموکراتیک یا کودتای تروریستی؟

      در هشت هفته منتهی به پا نزدهم مارس ۲۰۱۴، اپوزیسون تروریست ۵۰۰ اقدام خشونت آمیز در سراسر ونزوئلا انجام داد. حد اقل ۶٨ عضو گارد ملی به وسیله "اعتراض کننده گان دموکرات" جان کری مجروح، هدف تیراندازی قرار گرفته یا کشته شدند. در یک روز مقامات حکومتی با مسلسل های سنگین مورد حمله قرار گرفتنند و هفت تک تیرانداز با اسلحه و مواد منفجره بازداشت شدند. تروریست های لباس شخصی در دو دانشگاه بر گزیده (کارابوبو و UVC در کاراکاس) سکونت یافته و آموزش دیده اند. ادعاهای کاذب "استقلال" به عنوان پوشش این واقعیت به کار میرود که از این خوابگاه های دانشجوئی اختصاصی به صورت انبار تسلیحات استفاده شود و پایگاههای نظامی برقرار و باندهای شبه نظامی و تک تیراندازان را آموزش و پناه دهند.
      ضربه اقتصادی شدید است: کاهش درآمد محل های کسب، دستمزدها و حقوق ها سر به ده ها میلیون می زند. آتش تک تیراندازان از مخفی گاه ها باعث شده کارمندان دولت، کارگران طرفدار حکومت و شهروندان معمولی از رفتن به مغازه ها و محل های کسب خودداری کنند، سر کار نروند و در تظاهرات علیه تروریست ها شرکت نکنند. تروریست ها وحشت و ناامنی آفریده اند و این وضعیت به طور عمده در مناطق مسکونی طبقه متوسط دیده میشود که اینها در آنجا بیشتر فعال هستند. جرأت عملکرد در نواحی فقر زده که که خوی مبارزه جوئی دارند و در محلات کارگری را ندارند.
      از نظر توده مردم تحمل حکومت در مقابل این باندهای تبهکار خشن بال او یا به عبارتی بیش از حد آشتی جویانه است. مثلا از ۱۵۲۹ تبهکار که در دمونستراسیون خشونت بار ۱۵ مارس بازداشت شدند ۱۰۵ نفر از آنها هنوز در زندان هستند که محاکمه شوند.
      به باور جمع زیادی از ونزوئلائی های نگران و دموکرات های بین المللی و متخصصین تروریسم تحمل بالای دولت مورانو وقت کافی به تروریست ها داده که مسلح شوند و پولهایی از منبع آمریکا را که از طریق NGO های قلابی میرسند جمع آوری و توزیع کنند و خود را برای فعالیت های وسیع تر تروریستی مثل بمب گذاری در پل ها، کارخانه های برق و کلینیک ها و همچنین قتل مقامات بالای اداری و نظامی آماده سازند. برآورد آنها از سیاست امنیتی دولت مادورو این است که او تمام توجه خود را به موارد فعالیت های سطح پائین مثل خرابکاری ها و قتل های علنی معطوف کرده و شبکه های سیاسی و مالی را که عمیقأ به صفوف اپوزیسیون و احزاب سیاسی و نخبه گان بنگاه های تجاری که تأمین مالی را به عهده دارند، پوشش سیاسی میدهند و برای جنگ وحشت علیه مردم عادی ونزوئلا توجیه ایدئولوژیک ارائه میدهند مورد توجه قرار نمیدهد. به علاوه سیستم قضائی که احکامش خیلی سبک است تبه کاران و حانی ها را تشجیع میکند، زیرا یک روز حبس برای انفجار مرکز بهداشتی یک ناحیه یا آتش زدن مرکز پلیس یک ناحیه پرداخت خیلی ارزانی است.
      به نظر میرسد حکومت برای تضمین توافق هایش با بخشی از اپوزیسیون دست نیروهای امنیتی خود را بسته است. به ویژه گروه های کوچکی از گارد ملی در مقابل اعمال ترور تبه کاران مورد حمایت رهبران بلند مرتبه سیاسی اپوزیسیون آسیب پذیر شده اند.
      
          جمع بندی

      در دو ماه گذشته بیش از هزار ساختمان عمومی تخریب شده یا آسیب دیده اند که عمده آنها هدف بمب های آتش زای به قول جان کری اپوزیسیون "دموکرات و صلح دوست" قرار گرفته اند. اغلب آتش سوزی ها در ساختمان هائی که به کارهای عام المنفعه و کمک های اجتماعی مربوط بوده اند صورت پذیرفته است. از آن جمله اند: مراکز محلی آموزش و پرورش بالغین، کلینیک های پزشکی عمومی و دندان پزشکی رایگان، بانک های عمومی که وامهای با بهره کم برای طرحهای اقتصادی کوچک می پردازند، مدارس دولتی ابتدائی و متوسطه در نواحی فقیر نشین، فروشگاههای دولتی مواد غذائی که مواد غذائی و مایحتاج عمومی ارزان قیمت می فروشند و کامیون هائی که به حمل آنها به محلات کار گری می پردازند و همچنین وسایط نقلیه عمومی، کارگران بهداشتی شهرداری ها، ایستگاه های رادیوئی محلی، رسانه های طرفدار حکومت و مراکز محلی حزب سوسیالیست.
      اخیرأ مخفی گاههای بزرگی از تسلیحات مثل مسلسل های خودکار و خمپاره اندازها در پارکینگ زیر زمینی یکی از شهرداری های وابسته به اپوزیسیون کشف شد. مخفی گاه دیگری با دو هزار خمپاره انداز و تسلیحات دیگر در مرکز اپوزیسییون ایالت تاچیرا هم مرز کلمبیا که از آنجا تسلیحات، مواد مخدر و مزدوران آزادانه وارد میشوند پیدا شد. خیلی از گاردهای ملی به وسیله تک تیر اندازان اپوزیسیون زخمی شدند. روز ۱۶ مارس یک سروان گارد ملی به وسیله تک تیراندازی از بالای یکی از ساختمان های بلند هدف قرار گرفت و کشته شد. قاتل که یک مزدور چینی بود به وسیله اپوزیسیون اجیر شده بود و به عضویت تیم ضربت شبه نظامی در آمده بود.
      ادعای کری-اوباما که اغلب اعتراض کننده گان دانشجویان صلح طلب هستند رد شده است. نزدیک دو سوم (۹۷۱) نفر از (۱۵۲۹) نفر بازداشتی دانشجو نیستند. اغلب اوباش خیابانی هستند که از خارج پول و اسلحه دریافت می کنند.
      ادعای کری که در جریان ونزوئلا دخالتی ندارد و ادعای خنده آور اینکه اتهامات و نزوئلا در مورد دخالت آمریکا هذیان بافی است، با اتکاء به اسناد خود وزارت خارجه آمریکا که سالیانه ده ها میلیون دلار به اپوزیسیون های دیگر کشورها که به شبکه های ترور جریان می یابد، رد شده است. از جمله در دو ماه اول امسال پانزده میلیون دلار در ونزوئلا توزیع شده است. تازه از میزان احتمالا بیشتر کمکهای غیرپولی مخفی مثل تسلیحات اطلاعی در دست نیست.
متخصصین برجسته امنیتی که از موضوع تامین مالی برای بی ثبات کردن و تروریسم اطلاع دارند وسعت و عمق خسارات و تلفات را در ونزوئلا بررسی کرده اند. آنها از « مادورو » مصرأ میخواهند که به نیروهای مسلح وفادار به حکومت ونزوئلا اجازه دهد که در عملیات خنثی سازی خشونت شرکت کنند. توصیه های آنها شامل برقراری حکومت نظامی و اعزام نیرو به مراکز اپوزیسیون برای محاصره و خلع سلاح خرابکاران خیابانی و تروریست ها، زندانی نامحدود، تشکیل دادگاهها برای تک تیراندازان و آتش افروزان و دادگاه نظامی برای آنها که مظنون به کشتن سربازها، پلیس و افراد گاردملی هستند می باشد. شهرداران، فرمانداران و مقامات دانشگاهی وابسته به اپوزیسیون که محل سکونت، پایگاه نظامی، پول و تسلیحات برای مزدوران فراهم کرده اند نباید مصون از تعقیب باشند. در جوابگوئی به تظاهرات وسیع شهروندان در جهت درخواست نقش جدی تر برای نیروهای مسلح و اینکه اقدامات جدی تری در پایان دادن به ترور و تروریسم صورت گیرد پرزیدنت مادورو به اپوزیسیون اولتیماتوم داد که یا به ترور پایان دهد و گرنه با برخورد قدرتمند دولت مواجه خواهد شد.
با مخاطب قرار دادن رژیم اوباما - کری، پرزیدنت مادورو یکبار دیگر از آنها خواست که کمک به اپوزیسیون خشونت پیشه را متوقف کنند. او تهدیدهای واشینگتن به تخریب زیر بنای اقتصادی ونزوئلا با تحریمهای تجاری را تقبیح کرد. او واشنیگتن را دعوت کرد که به کمیسیون سه جانبه مرکب از آمریکا، ونزوئلا و اتحادیه کشورهای امریکای جنوبی ( UNASUR ) به پیوندد که صلح و استقلال را مورد بحث قرار دهند. در حالیکه UNASUR تمایل به حمایت از پیشنهاد مادورو برای مذاکره و ابتکار صلح دارد، جان کری وزیر خارجه امریکا تحریم اقتصادی علیه کاراکاس در حمایت از جنگ و ترور عوامل امریکا را پیش می برد.
زمان برای آشتی سیاسی در گذر و فرار است، ممکن است نهایتأ به نیروهای مسلح ونزوئلا این شانس داده شود که به جنگ نمایندگان امپریالیسم پایان دهند.      


منبع: James Petras - نیویورک تایمز مارچ ۲۶ ام
ترجمه: ایرج واحدی پور