• آقای علی طیب نیا، وزیر محترم اقتصاد و دارائی جمهوری اسلامی ایران، ضمن عرض سلام، این یادداشت را از آنرو به شما مینویسم چون وزیر دولت اعتدال! و شاید آخرین امید نظام جمهوری اسلامی هستید. در ثانی از آن جهت مینویسم تا بدانید، مردم میدانند شما و دولت متبوع شما حداقل در زمینه ی اقتصاد همان راهی را میرود که دولتهای ماقبل شما رفته اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ فروردين ۱٣۹٣ -  ۱۶ آوريل ۲۰۱۴

طرح از احسان گنجی


آقای علی طیب نیا، وزیر محترم اقتصاد و دارائی جمهوری اسلامی ایران
ضمن عرض سلام، این یادداشت را از آنرو به شما مینویسم چون وزیر دولت اعتدال! و شاید آخرین امید نظام جمهوری اسلامی هستید. در ثانی از آن جهت مینویسم تا بدانید، مردم میدانند شما و دولت متبوع شما حداقل در زمینه ی اقتصاد همان راهی را میرود که دولتهای ماقبل شما رفته اند. اگر شما یادتان نیست ما یادمان هست آن جمله ی مشعشع امام راحل در همان روزها و ماه های اوایل انقلاب را: «اقتصاد مال خَرَه». ما مردم، پشیمان از ندانمکاری خویش به سال ۱۳۵۷ آرام-آرام و به شهادت جیب و شکم و زندگی روزمره، به عینه دریافتیم که این نظام و متولیانش این کاره نیستند. البته شما و پیشینیان شما سعی بلیغ فرموده و میفرمائید تا ما مردم را بیش از پیش تحمیق نمائید. لیک غافلید که در چه دورانی به سر میبرید.
جناب وزیر، شاید در دوران خلفای صدر اسلام اینگونه حرف زدنها و آسمان-ریسمان کردنها جائی داشت، اما اکنون هر کودک دبستانی که آشنا به چهار عمل اصلی در ریاضیات است می خندد که شما با کدام متر و ترازو مردم را اندازه زدید که حاصل آن «حذف ۱۰ میلیون مردم پر درآمد از لیست یارانه بگیران» شد. بله، شاید در صحن علنی مجلس بتوان گفت، «رشد اقتصاد مقاومتی درون‌زا بوده یعنی مبتنی بر توان تولید داخلی و امکانات و پتانسیل‌های داخل کشور است و در عین حال برون‌گراست. قرار بر این نیست که اقتصاد ایران به صورت مجزا از اقتصاد جهانی و به صورت بسته اداره شود. اقتصاد ایران اقتصادی است که از همه ظرفیت‌ها و امکانات موجود از جمله از بازارها، ‌منابع مالی خارجی، دانش فنی و تکنولوژی خارجی در عرصه اقتصاد جهانی استفاده می‌کند.»* چون در آنجا یا حضرات مدارک تقلبی دریافت داشته اند و نمیدانند و یا اینکه آبشخور فکرشان گفته های امام راحل! است، اما نه در حضور مردمی که مستأصل قوت لایموت خویشند.
جناب طیب نیا، چرا به دروغ اعلام میدارید که بله «در مورد هدفمندی یکی از جهت‌گیری‌های دولت این است که تراز مالی هدفمندی باید متعادل باشد و به هیچ‌وجه نباید هدفمندی دچار کسری بودجه بوده یا منجر به استقراض از بانک مرکزی شود... سال گذشته هم با وجود همه مشکلات دولت بدون استقراض از بانک مرکزی و خزانه داری پرداخت‌های نقدی هدفمندی را انجام داده و بودجه دولت را تامین کرد.»* اگر به راستی شما به فکر تراز مالی دولت اعتدال! هستید چرا به سراغ نهادهای ریز و درشت که زیر مجموعه ی بیت رهبری است نمیروید و از آنها مالیات وصول نمی کنید. چرا ردیفهای بودجه ای زائد انواع و اقسام حوزه های علمیه و نهادهای اسلامی و ... را حذف نمی کنید.
آقای وزیر جا دارد با توجه به تیتری که دارید شما را ارجاع دهم به گفته های مرجعی که ترسیم کننده ی تمامی رفتار پیدا و پنهان اقتصادی شما و پیشینیان شما بوده و هست، بله بانک جهانی: «یارانه سود اقتصادی است که معمولاً دولتها به تولید کنندگان کالا برای تقویت بازار رقابتی کشورها پرداخت می‌کنند و این یارانه‌ها ممکن است مستقیم یا غیرمستقیم باشد. همچنین یارانه‌ها به دو نوع یارانه‌های صادراتی و یارانه‌های داخلی کشورها تقسیم می‌شوند. یارانه‌های صادراتی مساعده‌های قابل تفویض در نزد شرکتهایی است که دولت به شرط صادرات محصولاتشان این یارانه‌ها را در اختیار این شرکتها قرار می‌دهد. یارانه‌های داخلی کشورها نیز مساعداتی است که به صورت غیر مستقیم به مردم پرداخت می شود.»** البته شما بهتر میدانید که از تصدق سر نظام جمهوری اسلامی، اقتصاد ایران صرفا ً بر اساس فروش منابع و معادن زیر زمینی ایران تعریف پذیر است ولاغیر. به دیگر سخن چون شما و دیگران برای این کشور نه صنعت باقی گذارده اید و نه کشاورزی (منظورم همان نیم بند و وابسته ی شاهی است)، لاجرم سی و اندی سال است که از این منبع بادآورده (منابع و معادن زیر زمینی) صرف گذران امروز به فردا کرده و میکنید، پس چوب حراج به منابع زدن است نه "رفاه مردم"، در ثانی با این چندرغاز کدام رفاه!؟ شما اگر میخواهید از سر صدق با مردم سخن بگوئید، خواهید گفت؛ مردم، دولت آه در بساط ندارد و آنچه را تاکنون به نام «یارانه» به شما میداده تا کمک حالتان در وانفسای زندگی در این کشور باشد، دیگر قادر نیست پرداخت نماید، والسلام، دیگر نیاز نیست به گونه ای رفتار کنید که مردم از دریافت "یارانه" شرمنده شده و احساس حقارت کنند.
آقای وزیر از شما انتظار میرود به عنوان وزیر اقتصاد، علمی، مستدل و با آمار و ارقام سخن برانید نه همچون رهبر کبیر انقلاب!. شما برای حفظ صندلی وزرات، کرشمه ای به رهبر موجود کرده و مصررانه در سعی به تحمیق مردم، دم از "اقتصاد مقاومتی" میزنید و میگوئید: «اقتصاد مقاومتی اقتصادی مبتنی بر آینده پژوه ی عالمانه و عمیق بوده که تهدیدها و آسیب‌های احتمالی آتی را شناسایی کرده و سعی می‌کند با اتخاذ برنامه‌ها و سیاست‌های مناسب این تهدیدها را به فرصت تبدیل کند و به این ترتیب زمینه تهدید اقتصاد را کاهش می‌دهد. وقتی ما اقتصاد ایران را و همچنین مشکلات اقتصادی آن را طی سال‌های گذشته تحلیل می‌کنیم به نظر می‌رسد که اقتصاد با چند چالش اساسی مواجه است که اقتصاد مقاومتی بنا دارد این چالش‌ها را مرتفع کند.»* یعنی؛ "بزک نمیر بهار میاد، کمبوزه با خیار میاد"، یادمان نرفته است که چگونه هشت سال با انواع لطایف الحیل اسلاف شما بر ما مردم، جنگی را تحمیل کردند که بار یک میلیاردی، کشته و زخمی و معلول یک میلیونی آن هنوز دوشهای نحیف ما را می آزارد. در همان زمان اسلاف شما با ریاضت دادن همین مردم نجیب بود که توانستند تمامی خواسته های برحق، قانونی و دمکراتیک شان را به پس پشت اندازند و به هیچکدام وقعی ننهند. زهی بی شرمی، حال از پس گذشت دو دهه باز هم دم از "اقتصاد مقاومتی" میزنید تا بدیگر بار تسمه از گرده ی مردم کشیده و ظلم مستمرتان را در پرده کنید.   
آقای طیب نیا، سوءاستفاده از نجابت مردم هم حدی دارد. شما بعنوان وزیر صرفا ً حق دارید از موارد حقوقی حوزه ی وزارتی خودتان سخن به میان آورید لیک متأسفانه برای حفظ اعتدال! با گذشته گان چون آنها هر کجا قافیه تنگ می آید سعی در خلط مسائل حقوقی و مسائل اخلاقی می نمائید. تا از این طریق از جیب مردم خرج کرده و کاسه-کوزه را بر سر آنها بشکنید و خود و دولت متبوعتان را مبرا سازید و بدین سان هیچ مسئولیتی بر عهده نگیرد و نپذیرد مسبب اصلی تمامی مسائل آوار شده بر مردم ایران ناشی از ادامه ی حیات سیاسی نظام منحوس جمهوری اسلامی است.
آقای وزیر، امیدوارم گوشتان به گفته ی برتولت برشت باز باشد: آنکس که حقیقت را میداند و انکار میکند، شیاد است.


* نقل از: روزنامه اعتماد شماره 2937 تاریخ چهاذشنبه 27 فروردین 1393
** نقل از: fa.wikipedia.org