خرد شدن استخوان های زندانیان و مظلومیت آقای حسن روحانی!


• آن قدر می گویند راست افراطی و فضایی ایجاد کرده اند که حتی حسن روحانی احتیاجی نبیند در این مورد موضع بگیرد، زیرا عده ای بی وقفه مشغول تبرئه اش هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۰ فروردين ۱٣۹٣ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱۴


اخبار روز – گزارش دریافتی: نه خیر، تیتر موضوع اشتباه نیست، مساله درست بر سر همین است و من می خواهم از طریق این نامه، به این موضوع اعتراض کنم. حکومت جمهوری اسلامی، در یک اقدام جنایتکارانه زندانیان اسیر و بی گناه را به بدترین وجهی مورد ضرب و شتم قرار داده و استخوان هایشان را خرد کرده است، اما در این وسط هم و غم عده ای شده است این که بر مسئولیت یک بخش از حکومت در این اقدام جنایتکارانه و شرم آور ماله بکشند، تا مبادا مردم از «دولت تدبیر و امید» «ناامید» شوند.

اصلاح طلبان و ملی – مذهبی ها را می گویم، اگر هم نه همه شان اما بیشترشان!

آن ها در این وسط به یاد مظلومیت «حسن روحانی» رئیس جمهور افتاده اند! در حالی که همه ی گزارش ها حاکی از شرکت فعال ماموران وزارت اطلاعات در این جنایت است، این ها می خواهند دامن آلوده ی دولت روحانی را در این ماجرا تمیز و قضیه را در قوه ی قضائیه و سازمان زندان ها خلاصه کنند. آن قدر می گویند «راست افراطی» و تکرار می کنند که انسان فراموش کند در این کشور حکومتی وجود دارد و این حکومت با همه ی اجزای خود مسئول اتفاقاتی است که می افتد.

آقای حسن روحانی شخص دوم این مملکت است. او مسئول اجرای قانون اساسی است. قانون اساسی جمهوری اسلامی را به بدترین شکلی در زندان هایش نقض کرده اند. کجای دنیا با اسیر این کاری را می کنند که در زندان اوین کرده اند؟ آقای روحانی باید در این زمینه مسئولیت بپذیرد. نمی شود که دائم «افتخارات قرارداد هسته ای» را به حساب خود بنویسد و در مورد سرکوب ها از خود رفع مسئولیت کند و بگوید و یا به نیابت از او بگویند که کاره ای نیست. نمی تواند مانع نقض قانون اساسی شود؟ اعتراض که می تواند بکند!

چرا حامیان روحانی، افکار عمومی برانگیخته شده از این جنایت را بی وقفه به سمت «راست افراطی» سوق می دهند. «راست افراطی» شده است اسم رمزی برای برداشتن مسئولیت از دوش «دولت تدبیر و امید»، برای این که دیگرانی که در این کشور جنایت می کنند و یا در جنایت سهیم می شوند در سایه ی آن بخوابند و مسئولیت از شانه بردارند.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی جزو بدنام ترین تشکیلات این حکومت است. در این جنایت هم دست داشته است. جزو دولت هم هست، در راس وزارت دادگستری دولت تدبیر و امید شخصی نشسته است که در قتل هزاران زندانی سیاسی دست داشته است. با تکرار مکرر «راست افراطی» نمی شود بر روی همه ی جنایتکاران دیگری که در این این یا آن ارگان حکومت لانه کرده اند، پرده کشید. وزیر اطلاعات و دادگستری و کل دولت باید مسئولیت بپذیرند.

دنیا را طور دیگری هم می شود دید، طوری که به واقعیت نزدیک تر است. در این واقعه ی هولناک همه ی حکومت مسئول است. خشم و نفرت باید متوجه ی کلیت این حکومت و همه ی اجزایش باشد. اگر غیر از این است، کسانی که با این چنین جنایتی مخالف هستند، باید این مخالفت را به صراحت بیان کنند. راه افتاده اند این طرف و آن طرف و می گویند این وزیر در گوش آن وزیر حرفی گفته است که به معنای مخالفت است...

ای کاش نیروهای دموکرات و چپ قاطی این بازی اصلاح طلبان و ملی – مذهبی ها نشوند و به صراحت تاکید کنند که کلیت حکومت مسئول جنایتی است که در زندان اوین اتفاق افتاده است. وقتی در دوران دولت تدبیر و امید چنین جنایاتی روی می دهد، این جنایات نباید به معنای تطهیر دولت تدبیر و امید تلقی شود، باید به مشارکت و مسئولیت آن ها در چنین جنایاتی تعبیر گردد. فضایی ایجاد کرده اند که حتی حسن روحانی احتیاجی نبیند در این مورد موضع بگیرد، عده ای زیر اسم رمز «راست افراطی» بی وقفه مشغول تبرئه اش هستند.

اگر «سیاسی کاری» بعضی ها به معنی بد آن نباشد، ساده ترین نتیجه ای که از این واقعه می شود گرفت این است: ولی فقیه که به همه دستور می دهد، دولت و قوه ی قضائیه و مجلس که از او دستور می گیرند و به عوامل خود دستور می دهند، همه شان در ضرب و شتم و خرد کردن استخوان های فرزندان مردم در زندان ها مسئولند، مگر آن که رسما و علنا از آن انتقاد و به آن اعتراض کنند.