عنوان : دست از انگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی بداریم
‫نویسنده محترم‫ نوشتار به زیبایی تمام مانند یک شعبده باز ماهر چنان به تشریح فضای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور آذربایجان میپردازد، که خواننده ی حیران از این همه شعبده را وادار می کند، ‫که چنین پندارد، که تمامی اعتراضات گروههایی از مردم شریف آذربایجان علیه سیاستهای خاندان علی اف‫ از ناحیه اسلامیون مرتجع ‫وابسته به روحانیون مرتجع ایرانی میباشد.

اما آیا واقعا چنین است، و مردم شریف آذربایجان به حکومت موروثی شده در خاندان علی اف و شیوه حکومتی ایشان‫ هیچ اعتراضی ندارند.

‫از هر گزارش خبری که بگذریم، نمیتوانیم گزارشات خبری تحلیلی‫ ‫پیرامون برگزاری مسابقات موسیقی اروپا در باکو توسط تلویزیونهای اروپایی را نادیده بگیریم. ‫‫در آن گزارشات زنان و مردان بالغ آذربایجانی‫ که از سر و رویشان نشانی از ارتجاع اسلامی نمی بارید، از سیاستهای غیر مردمی خاندان علی اف سخن میگفتند، ‫ و از اینکه پلیس گوش به فرمان خاندان علی اف چه به روزگار معترضین می آورد، و از اینکه سخنی بدون تأیید بزرگ این خاندان اجازه نشر و گفته شدن ندارد.

‫بنابراین اگر نویسنده محترم این نوشتار به راستی معتقد به،«...نهادینه کردن دموکراسی و سکولاریزم در جامعه...» بوده و آن را، «..تنها راه برون رفت...» از «...عقب ماندگی اقتصادی و سیاسی...» استانهای آذربایجان ایران می داند. ‫باید که از نمک پاشیدن بیشتر بر زخمهای قدیمی این منطقه پرهیز کند، چه هنوز مردم ایران عهدنامه های شرم آور گلستان و ترکمنچای عهد‫ قاجار را از یاد نبرده اند، ‫عهدنامه ‫هایی که از قِبل افکار و اعمال نابخردانه روحانیون و شاهانِ بی کفایت وقت نصیب مردم ایران شد.

‫حال اگر مرزهای کنونی بین ایران و آذربایجان که زائیده ‫عهدنامه های شرم آور گلستان و ترکمنچای عهد‫ قاجار است، در نظر ما ایرانیان «...ساختگی و قراردادی...» به نظر آید، پس از گذشت ‫حدودِ دویست سال از ماجرا، آب رفته به جوی باز نخواهد گشت،
پس شایسته آن است، برای پرهیز از آشوب در منطقه، که قبل از هر چیز مضر به حال مبارزات مردم ایران برای بنیادی کردن فرهنگ مردم سالار(دموکراتیک) خود است، دست از انگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی بداریم.
۶۲۰۷۱ - تاریخ انتشار : ٣۱ فروردين ۱٣۹٣