• در کشورهای استبدادزدهی همچون ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه و بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی ، فعالین و پیشگامان جنبش کارگری درصدد یافتن راه و چاره برای برگزاری مراسم های کارگری بدون همسوشدن با صف نهادهای زرد و ضدکارگری، تشکلات وابسته به دولت و کارفرمایان می باشند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۵ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۲۵ آوريل ۲۰۱۴

طبقه کارگر درهر پنج قاره دنیا و به وسعت جهان خود را برای برگزاری روز اول ماه مه روز جهانی رزم مشترک کارگران و بشریت محروم و ستمدید علیه نظام ظالمانه و استبدادی سرمایهداری آماده میکند. از هم اکنون فعالین کارگری و نهاد و تشکل های کارگری در کشورهای اروپایی و در جاهای دیگر که امکان فعالیت علنی احزاب و سازمانهای سیاسی و تشکل های کارگری وجود دارد، در صدد سازماندهی رژه های عظیم خیابانی روز کارگر هستند. احزاب سوسیال دمکرات و رفرمیستها که اکنون و در عمل و سیاست، بخشی از سرمایه جهانی محسوب می شوند در فکر سوء استفاده از روز کارگر با اتکا به لایههای اجیرشده و رهبران اتحادیههای کارگری رفرمیست در تبدیل این روز به روز تبلیغات حزبی برای کسب رآی در پارلمانها و دیگر نهادهای سرمایهداری و ضد کارگر هستند. فعالین چپ و کمونیست،نهادهای مستقل کارگری و پیشروان این طبقه نیز درصدد برگزاری مراسمهای کارگری با طرح خواست و مطالبات مستقل کارگری در این روز میباشند.
در کشورهای استبدادزدهی همچون ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه و بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی ، فعالین و پیشگامان جنبش کارگری درصدد یافتن راه و چاره برای برگزاری مراسم های کارگری بدون همسوشدن با صف نهادهای زرد و ضدکارگری، تشکلات وابسته به دولت و کارفرمایان، که در ماهیت ضد موجودیت طبقه کارگر ، نهادها ،تشکل ها و مطالبات طبقاتی آن سازماندهی شدهاند، می باشند.
تدوین قطعنامه، تدقیق و مکتوب کردن خواست و مطالبات طبقه کارگر در این روز و در قطعنامه مشترک و واحد از سوی نهادها و فعالین مستقل جنبش کارگری و فرموله کردن خواست و مطالبات طبقه کارگر، چه در سطح جهانی و چه در جنبش کارگری ایران تاریخ و قدمت دیرپا دارد. در شرایط نسبتآ آزاد و دمکراتیک که به همت مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه بر بورژوازی و دولت های حامی آن تحمیل شده، صدور قطعنامه و بیان مطالبات کارگران امر معمول و شدنی است. اما تجربه جنبش کارگری در ایران و بویژه در دوران استبداد نظامی_امنیتی جمهوری اسلامی نیز اثبات کرده است که کارگران و فعالین پیشرو و اگاه آن میتوانند و قادرند در دل استبداد نیز روز اول ماه مه را به صورت علنی برگزارو قطعنامه و بویژه قطعنامه مشترک صادر نمایند.
قطعنامههای کارگران سنندج در اول ماه مه سالهای ١٣٦٦،١٣٦٧ و ١٣٦٨ نمونههای برجسته و به یاد ماندنی از این اقدام و حرکت کارگری هستند که خواست و مطالبات کارگران ایران و کردستان را در فضای به شدت نظامی و میلیتاریزه شده دوران جنگ ارتجاعی ایران و عراق را بیان و فرموله نمودند. در سالهای بعد از آن هم ، کارگران در اول ماه مه ها به تدوین قطعنامه و طرح مکتوب خواستهای خود در روز جهانی کارگر اقدام نمودهاند.
تهیه قطعنامه مشترک از سوی نهادها و تشکل های خودساخته و مستقل کارگری از اهمیت و جایگاه ویژهای در این روز برخوردار است . در اینجا و به منظور یادآوری این اقدام مشترک نهادها و تشکل های مستقل کارگری و ممکن بودن همکاری این نهادها در این روز، علارغم هر میزان از اختلاف و تفاوت سیاسی، فکری، سبک کاری و ... قطعنامه مشترک ١٠ نهاد و تشکل مستقل کارگری در اول ماه مه سال ١٣٨٨که نمونه برجستهای از فعالیت و اقدام مشترک در فرموله کردن مطالبات کارگری در روز جهانی کارگر است را مجددآ بازپخش می نمایم . بی شک فعالین کارگری و رهبران این جنبش و نهادهای کارگری، با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی فلاکات بار حاکم بر جامعه امروز ایران، از جمله دستمزدهای بیش از سه برابر کمتر از خط فقر، بیکاری گسترده و اخراخ سازیهای روزانه ، وجود جمع زیادی از فعالین جسور و فداکار جنبش کارگری در سیاه چالهای رژیم استبداد مذهبی حاکم بر ایران و خواست فوری و بدون قید و شرط آزادی آنان و دیگر زندانیان سیاسی و خواستها و مطالبات امروز طبقه کارگر ، قادرند و میتوانند در تفاهم و تبادل نظر با هم به تدوین قطعنامه مشترک همت گماشته و آنرا به اطلاع حاکمیت و جامعه برسانند . پیگیری و سازماندهی اقدامات اگاهانه و تودهای کارگران ضامن اجرایی چنین قطعنامهای خواهد بود.
به امید اینکه در چند روز باقی مانده به اول ماه مه روز جهانی طبقه کارگر، شاهد برگزاری مراسم های با شکوه، علنی و مشترک همه نهادها و فعالین کارگری با طرح خواست، مطالبات و قطعنامه یکسان باشیم.
به سوی اول ماه مه با شکوه و علنی
٢٤\اوریل\ ٢٠١٤


قطعنامه کارگران ایران به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
کمیته برگزاری مراسم روز جهانی کارگر١٣٨٨

اول ماه مه روز همبستگی بین المللی طبقه کارگر و روز جوش و خروش کارگران در سراسر جهان برای رهایی از مشقات نظام سرمایه داری و بیان خواسته های آنان جهت برپایی دنیایی عاری از ستم و استثمار است .
امسال ما کارگران مراسم اول ماه مه را در شرایطی برگزار می کنیم که نظام سرمایه داری در گرداب یک بحران عظیم اقتصادی ویران کننده تری فرورفته است و در حال دست و پا زدن برای نجات خویش از آن به سر می برد .
بحران عظیم اقتصادی موجود و عجز دولت های سرمایه داری در مهار آن و سر ریز کردن بار این بحران بر دوش کارگران جهان ، بیش از پیش گندیدگی این نظام را پس از فروپاشی بلوک شرق و ادعای پایان تاریخ به نمایش گذاشت و ضرورت برپایی دنیایی فارغ از مناسبات ضد انسانی نظام سرمایه داری را به مثابه یگانه راه خلاصی بشریت از مصائب موجود در برابر کارگران وبشریت متمدن قرار داد .
این بحران و تبعات ویرانگر آن بر زندگی و معیشت کارگران در سراسر جهان تا آنجا که به ایران مربوط می شود و بر خلاف بهانه تراشی های کارفرمایان و تبلیغات قلم به دستان سرمایه ، هنوز سایه شوم خود را بر زندگی و معیشت روزمره کارگران در ایران نگسترانیده است و از نظر ما بیشترین مصائب و مشقاتی که امروزه ما کارگران با آنها دست به گریبانیم بیش از هر چیز حاصل سیطره اقتصادی ، اجتماعی و عملکرد سرمایه داری حاکم بر ایران است .
دستمزدهای به شدت زیر خط فقر ، اخراج و بیکار سازی گسترده کارگران ، عدم پرداخت به موقع دستمزد میلیون ها کارگر، تحمیل قرار دادهای موقت و سفید امضاء و حاکم کردن شرکت های پیمانکاری بر سرنوشت کارگران و بازداشت و زندانی کردن آنان تا سرکوب تشکل ها و اعتراضات کارگری و اجرای احکام قرون وسطایی شلاق علیه کارگران و رایج کردن فرم قراردادهای برده وار جدید، مصائب و بی حقوقی هایی نیستند که با وقوع بحران در اقتصاد جهانی وارد ایران شده باشند .این وضعیت سال هاست که ادامه دارد و هر ساله بر عمق و دامنه آن افزوده می شود .
ما کارگران در مقابل این وضعیت بغایت ضد انسانی و گسترش عمق و دامنه آن سکوت نخواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد بیش از این حق حیات و هستی ما را به تباهی بکشانند . ما تولید کنندگان اصلی ثروت و نعمت در جامعه هستیم و حق مسلم خود می دانیم تا با بالاترین استاندارد های حیات بشر امروز در آسایش و رفاه زندگی کنیم .
داشتن یک زندگی انسانی حق مسلم ماست و ما برای تحقق آن تمامی موانع پیش روی خود را با برپایی تشکل های مستقل از دولت و کارفرما و با اتکا به قدرت همبستگی مان از سر راه خویش بر خواهیم داشت .
در این راستا ما کارگران امروز یک پارچه و متحد ، مطالبات زیر را به عنوان حداقل خواسته های خود فریاد می زنیم و خواهان تحقق فوری این مطالبات هستیم
١- تامین امنیت شغلی برای همه کارگران و لغو قراردادهای موقت و سفید امضاء و برچیده شدن فرم های جدید قراردادکار
٢-ماحداقل دستمزد تصویب شده ازسوی شورای عالی کار را تحمیل مرگ تدریجی برمیلیون ها خانواده کارگری می دانیم ومصرانه خواهان افزایش فوری حداقل دستمزدها براساس اعلام نظرخود کارگران ازطریق نمایندگان واقعی و تشکل های مستقل کارگری هستیم .
٣-برپایی تشکل های مستقل کارگری ، اعتصاب ، اعتراض ، تجمع و آزادی بیان حق مسلم ماست و این خواسته ها باید بدون قید و شرط به عنوان حقوق خدشه ناپذیر اجتماعی کارگران به رسمیت شناخته شوند .
٤-دستمزدهای معوقه کارگران باید فورا" و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت شود و عدم پرداخت آن بایستی به مثابه یک جرم قابل تعقیب قضائی تلقی گردد و خسارت ناشی از آن به کارگران پرداخت گردد.
٥-اخراج و بیکار سازی کارگران به هر بهانه ای باید متوقف گردد و تمامی کسانی که بیکار شده اند و یا به سن اشتغال رسیده و آماده به کار هستند باید تا زمان اشتغال به کار از بیمه بیکاری متناسب با یک زندگی انسانی برخوردار شوند .
٦- ما خواهان برابری حقوق زنان و مردان در تمامی شئونات زندگی اجتماعی و اقتصادی و محو کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه آنان هستیم.
٧- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی هستیم و هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان را قویا" محکوم می کنیم .
٨-ما ضمن اعلام حمایت قاطعانه از مطالبات معلمان به عنوان کارگران فکری ، پرستاران و سایر اقشار زحمتکش جامعه ، خود را متحد آنها می دانیم و خواهان تحقق فوری مطالبات آنان و لغو حکم اعدام فرزاد کمانگر هستیم .
٩- از آنجا که کارگران فصلی و ساختمان به طور کامل از هرگونه قوانین تامین اجتماعی محروم هستند ، ما از اعتراضات این بخش از طبقه کارگر برای رسیدن به حقوق انسانی آنها دفاع می کنیم .
١٠-سیستم سرمایه داری عامل کار کودکان است و تمامی کودکان باید جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی والدین ، نوع جنسیت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی از امکانات آموزشی ، رفاهی و بهداشتی یکسانی برخوردار شوند.
١١-ما خواهان آزادی کلیه کارگران زندانی از جمله منصور اسالو و ابراهیم مددی و لغو کلیه احکام صادره و توقف پیگرد های قضایی و امنیتی علیه فعالین کارگری هستیم .
١٢- ما بدینوسیله پشتیبانی خود را از تمامی جنبش های آزادی خواهانه و برابری طلب همچون جنبش دانشجویی و جنبش زنان اعلام می داریم و دستگیری ، محاکمه و به زندان افکندن فعالین این جنبش ها را قویا" محکوم می کنیم .
١٣-ما بخشی از طبقه کارگر جهانی هستیم و اخراج و تحمیل بی حقوقی مضاعف بر کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیت ها را به هر بهانه ای محکوم می کنیم .
١٤-ما ضمن قدردانی از تمامی حمایت های بین المللی از مبارزات کارگران در ایران و حمایت قاطعانه از اعتراضات و خواسته های کارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان می دانیم و بیش از هر زمان دیگری بر همبستگی بین المللی طبقه کارگر برای رهایی از مشقات نظام سرمایه داری تاکید می کنیم .
١٥- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام گردد و در تقویم رسمی کشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی گردد .
زنده باد اول ماه مه
زنده باد همبستگی بین المللی طبقه کارگر
کمیته برگزاری مراسم روز جهانی کارگر
١ مه ٢٠٠٩
١١اردیبهشت١٣٨٨

_سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
_اتحادیه آزاد کارگران ایران
_هیئت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان
_کانون مدافعان حقوق کارگر
_شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری
_کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری
_کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
_شورای زنان
_جمعی از فعالین کارگری