• «جامعه دموکراتیک و آزاد شرق» با نام اختصاری «کودار» نخستین کنگره تأسیس خود را برگزار کرد. در کنفرانس خبری ۵ مهر که مورد پوشش رسانه های کردی قرار داشت، متن بیانیه ی تاسیس کودار قرائت شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۶ می ۲۰۱۴

«جامعه دموکراتیک و آزاد شرق» با نام اختصاری «کودار» نخستین کنگره تأسیس خود را برگزار کرد.

به گزارش خبرگزاری فرات, در کوهستان‌ قندیل واقع در جنوب کردستان, روسای مشترک «کودار» کنفرانسی خبری برگزار و موجودیت سیستم کودار را رسما اعلام کردند. این کنفرانس در ساعت ۰۱:۱۵ بعد‌از ظهر امروز, ۵ می آغاز شد و تا ساعت ٣ ادامه یافت.

زیلان تانیا, و ریزان جاوید در کنگره بعنوان روسای مشترک «کودار» انتخاب شده‌اند. تانیا بیانیه مکتوب کنگره «جامعه دموکراتیک و آزاد شرق, کودار» را قرائت کرد که طی آن به شرح سیستم کودار و اهداف آن بصورت گسترده پرداخته شده است.

سیستم کودار , سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک شرق کردستان است, اما این سیستم برای همه دیگر‌ بخش‌ها و خلق‌های ایران هم مناسب دانسته شده است. این سیستم میان اعتقادات , ادیان, ملت‌ها و بخش‌های جامعه هیچ‌گونه تبعیضی قایل نمی‌شود. آنهایی که اصول و مبدأهای کودار را بپذیرند, می‌توانند در چارچوب آن فعالیت کنند. کودار دارای نیروی دفاع مشروع خود می باشد و علیه هر گونه حمله‌ای از حق دفاع مشروع استفاده خواهد کرد. اما اساسا خواستار حل مسئله کرد با جمهوری اسلامی ایران از طرق صلح‌جویانه و مذاکره است. تاوقتی که مجبور نگردد به راهکار جنگ متوسل نخواهد شد.

بنیانگذار و رهبر سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک که کودار آن را برای خود انتخاب کرده, رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان است. کنگره کودار ۱۹ تن را بعنوان اعضای مدیریت خود انتخاب کرده و سیستم مدیریتی آن هم «شورای رهبری» می‌باشد.

بخاطر اینکه سیستم ریاست مشترک از سوی کودار اساس کار قرار داده شده, سهمیه درصدی زنان و مردان در مدیریت بصورت طبیعی از میان برداشته می‌شود و در تمامی زمینه‌ها و عرصه‌ها مبدأهای برابری کامل اساس کار قرار داده شده است.

در کنفرانس خبری امروز کودار, رسانه‌های کردی و منطقه‌ای بصورت گسترده به پوشش خبری آن پرداختند. بویژه تقریبا همه رسانه‌های مهم جنوب کردستان در این کنفرانس خبری حاضر شدند که جوش و خروشی مضاعف به دنبال داشت.


متن کامل بیانیه کودار:

«در این برهه تاریخی نظام سرمایه داری جهانی برای خلق ها و ملت ها به غیر از جنگ و نسل کشی هیچ دستاورد دیگری نداشته است .

نبرد میان قدرت های مدرنیته سرمایه داری و نیروهای اقتدار گرا در خاورمیانه به عالی ترین سطح خود رسیده و از سوی دیگر نیروهای دمکراسی خواه خلق ها در تلاش برای پیدا کردن راهکاری جهت گذار از این بحران های عظیمی هستند که سراسر منطقه را در بر گرفته است.

می توان گفت جنگ جهانی سوم در جریان است. وسعت این جنگ از هر نظر از جنگ جهانی گذشته بزرگتر و طولانی مدت تر است. نشانه ای از وجود پتانسیل تجدید ساختار نظام جهانی سرمایه داری در منطقه دیده نمی شود. آنچه در حال وقوع است سقوط و انحطاط نظام های مبتنی بر دولت – ملت است.

دولت ملتهای مرکزگرای سنتی دیگر نمی توانند به موجودیت خود ادامه دهند و ناکارآمدی آنها بیش از گذشته نمایان است. الگوی دولت- ملت و راهکارهای ملی گرایانه دیگر نه تنها مبارزات خلق ها و بویژه خلق کرد را به نتیجه نرسانده بلکه دامنه بحران و معضلات را وسیع تر کرده است. بر این اساس تدارک و پیاده کردن یک الگوی جایگزین دمکراتیک که توانایی عبور از بن بست های متأثر از دولت- ملت را داشته باشد از اهمیتی تاریخی و حیاتی برخوردار است.

خلق کرد و جنبش هویت طلب و آزادیخواه آن که سالهاست برای دفاع از موجودیت و آزادی مبارزه می کند با توجه به تجربه تاریخی بزرگ خویش از تشکیل دولت – ملت صرف نظر کرده و با پشت بستن به ملت دمکراتیک، آلترناتیوی تازه برای چاره یابی مشکلات اجتماعی و سیاسی خویش ارائه داده است.

چاره ساز بودن سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک خصوصا بدلیل همخوان بودن آن با واقعیت رنگارنگی های موجود در جامعه نوید یک دمکراسی امروزی به پیشاهنگی خلق کرد می دهد. با توجه به این، خلق کرد در شرق کردستان و ایران این مدل را به عنوان راهکاری دمکراتیک و نیمه دولتی در راستای چاره جویی مسائل خویش و دیگر تنوعات هویتی که در کردستان زندگی می کنند بکار خواهد برد.



بنیان های اصلی نظام کنفدرالیسم دمکراتیک شرق کردستان از این قرار است:

یک – دولت – ملت و ملی گرایی مانعی جدی در برابر نظام مندی و اشاعه دمکراسی و آزادی در جامعه است. چنان به جامعه القا کرده اند که یگانه راه رسیدن به آزادی و اراده مندی سیاسی و اجتماعی تشکیل حکومت است؛ اما اوضاع کنونی خاورمیانه و بحرانی که جامعه جهانی امروزه با آن روبروست شاهدی بر ناکارآمدی الگوی دولت – ملت است. نیروهای فرادست سرمایه داری برای دستیابی به سود بیشینه مدام در حال استفاده از اعمال سیاست نفاق و فتنه گری و شعله ور کردن جنگ میان جوامع بوده اند. مدل دولت–ملت با ایجاد جامعه ای یکدست و یکرنگ دشمن تمامی رنگ ها و تفاوتمندی های درون اجتماع است اما مدل کنفدرالیسم دمکراتیک در برابر این وضعیت مدلی غیردولتی و دمکراتیک است که آزادی و اراده تمامی تنوعات موجود در جامعه را در بر می گیرد و با گذشت از ذهنیت سودجوی نظام سرمایه داری، از بحران ها عبور کرده و آشتی را حاکم می کند.

دو- کنفدرالیسم دمکراتیک در برابر دیدگاه هیچ انگاری جامعه و همچنین در برابر فردگرایی لیبرالیسم قرار می گیرد و برقراری توازن میان جامعه و فرد را اساس قرار می دهد.

سه – در سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک مرکز تصمیم گیری خود جامعه است. تصمیم گیری ها و عملی کردن آن از سوی نیروهای دمکراتیک جامعه و از طریق انتخابات انجام می شوند. دمکراسی بطور مستقیم با شرکت تمامی تنوعات موجود در جامعه به بهترین طریق ممکن عملی می شود. در این سیستم افراد منتخب و مسئولان تنها از حق اجرای تصمیمات جامعه برخوردارند.

چهار – در نظام کنفدرالیسم دمکراتیک تصمیمات و آنچه که مورد تأئید واقع می شود از سوی انجمن روستا، منطقه "بخش" و انجمن محل اتخاذ می شوند. معتبرترین دستگاه تصمیم گیری، انجمن خلق، نیز تصمیمات را از شورای رهبری که نماینده تمامی تنوعات شرق کردستان است تحویل گرفته و وارد مرحله اجرا می کند.

پنج – کودار یک سیستم دمکراتیک غیردولتی است که از همه اقشار و طبقات مختلف اجتماعی بخصوص از زنان و جوانان و بر اساس میهن آزاد و یکسان و مجالس شهروندان آزاد و برابر تشکیل می شود و نیروی خود در عرصه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، علمی، هنری، سیاسی، دفاع، دیپلماسی و حقوقی را از نیروی ذاتی تنوعات جامعه می گیرد.

شش- روابط کنفدرالیسم دمکراتیک با حکومت از طریق فرمول "دولت + دمکراسی" معین می شود. این رابطه بر اساس توافق نامه ای اصولی خواهد بود که محتوی قبول یکدیگر و مشروعیت بخشی دو جانبه میان حکومت و سیستم خودمدیریتی جامعه دمکراتیک باشد. کنفدرالیسم دمکراتیک بدون رد و انکار دولت و در عین حال بدون الحاق به آن، الگویی است که دمکراتیزه نمودن جامعه را هدف خود می داند.

هفت – حداقل شرط لازم برای قرار گرفتن کودار زیر یک سقف مشترک سیاسی با حکومت ایران، پذیرفتن موقعیت خودمدیریتی دمکراتیک از سوی حکومت است. باید متذکر شد که هدف از خودمدیریتی دمکراتیک مشارکت در ساختار حکومت نیست و بر خلاف آن برای خودمدیریتی یا اقتدار دمکراتیک جامعه است در داخل مرزهای کنونی ایران. مشخص است که رسیدن به چنین موقعیتی از طریق یک قانون اساسی دمکراتیک امکان پذیر می شود که حاصل توافقی میان جامعه دمکراتیک و حکومت باشد. در صورت عدم مهیا شدن چنین حالتی، کنفدرالیسم دمکراتیک بطور یکجانبه برای اعلام خودمدیریتی دمکراتیک گام بر می دارد.


هشت – آزادی زن یکی از ارکان کنفدرالیسم دمکراتیک است. سطح آزادی جامعه در رابطه با سطح آزادی زنان است. بدون زنان سیاست دمکراتیک عملی نمی شود و نمی توان به صلح سرعت بخشید و از محیط زیست دفاع کرد. زنان به شکلی کنفدرال و در غالبی خودمختار و خاص در کودار جای می گیرند و حق سازمان یافتگی دارند.

نه – جوانان نقشی پیشاهنگ و بنیادین در سیستم "کودار" بر عهده دارند. نیرویی دمکراسی خواه و آزادی خواهند که در پیشبرد جامعه اخلاقی و سیاسی نقش قابل توجهی دارند. جوانان به عنوان یک تشکل کنفدرال و در حالتی خودمختار در سیستم کودار جای می گیرند و خود را سازماندهی می کنند.

ده - مدرنیتهی سرمایه داری از طریق پول پرستی، صنعت گرایی و دولت ملت گرایی خساراتی جدی به محیط زیست وارد آورده اما کنفدرالیسم دمکراتیک با حساسیت و هوشیاری با مسئله زیست محیط برخورد می کند و با آن هماهنگ و سازگار است. کودار با تلاش برای احیای فرهنگ طبیعت دوستی در برابر فتح گرایی، ویرانگری و اشغالگری مقابله می کند و اقتصاد و جامعه ای با جوهر ذاتی مدافع زیست محیط را مرجع خود قرار می دهد.

یازده – کودار در مقابل حمله نیروهای مهاجم خارجی، مداخلات نیروهای اقتدارگرای داخلی و همچنین مداخلات طبقات سلطه جوی جامعه دارای قوای دفاع ذاتی است. در سیستم کودار هر یگان اجتماعی با در نظر گرفتن اصل جهانی دفاع ذاتی از خویش دفاع می کند اما این به معنای ارتش سالاری نیست. هرچند یگان های دفاع ذاتی از ابتکار عمل لازم برخوردارند اما تحت نظارت ارگان و دستگاههای سیاست دمکراتیک قرار دارند.

تأسیس کودار یکی از دستاوردهای مبارزات بی وقفه خلق کرد و هزاران شهید است که برای آزادی جانشان را فدا کردند. جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان 'کودار' درخورترین پاسخ به فداکاری و از خود گذشتگی خلق کرد و رنج تمامی مادرانی است که بطور خستگی ناپذیر در راستای یک زندگی آزاد و شرافتمندانه مبارزه کردند.

مشارکت در این سیستم، گامی تاریخی به سوی آزادی و دمکراسی خواهد بود و تمامی خلق کرد در شرق کردستان و ایران را فرامی خوانیم که با مشارکت خویش از هویت دمکراتیک خود پاسداری کنند.

همچنین از تمامی سازمان ها، احزاب، روشنفکران و شخصیت های آزادیخواه کرد می خواهیم که در ساختار کودار مشارکت کرده و حامی آن باشند. تأسیس کودار به معنای مرحله ای نوین از مبارزات دمکراتیک و آزادیخواهی در شرق کردستان و ایران است. بر این باوریم که فرصتی تاریخی برای تشکیل جبهه تغییرات دمکراتیک در ایران بوجود آمده و برای حمایت و همکاری در این برهه از مبارزات همه نیروهای طرفدار تغییرات دمکراتیک و حامی همزیستی خلق ها در ایران را نیز فرامی خوانیم.

جمهوری اسلامی ایران می باید تأسیس کودار را به مثابه فرصتی برای تغییر سیاست های خود نسبت به خلق های ایران تحلیل کند و از نگاه امنیتی به عموم خلق های ایران دست بردارد. کودار، جمهوری اسلامی ایران را برای چاره یابی دمکراتیک مسئله کرد و معضل دمکراسی در ایران به گفتگو و مذاکره دعوت می کند و آمادگی خود برای گشایش دمکراتیک را اعلام می دارد.

در پایان تأسیس سیستم جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان را به خلقمان در تمامی بخش های کردستان و بویژه به مردم شرق کردستان و ایران و عموم خانواده های شهدا و مبارزان و آزایخواهان تبریک می گوئیم.

ریاست مشترک شورای رهبری جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان KODAR»