• می­شود همان راه رفته را باز هم آزمود و خانه سالمندان جدیدی ساخت، شاید مرتب­تر، شیک­تر و در نتیجه گران­تر. درحالی که وقتی نگاه همان باشد و مفروضات همان، همان نتیجه هم عاید می­شود. در دهکده نسترن با در نظر گرفتن واقعیت­ هایی ساده، مشکل به روشی نو حل می­شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۶ خرداد ۱٣۹٣ -  ۲۷ می ۲۰۱۴

ایده دهکده نسترن محصول جانبی رمان نسترن[1] است. نطفه­ اش در رمان نسترن شکل گرفت و به مرور رشد کرد و اکنون طرفداران بسیار دارد.

سالمندان اکراه دارند که به خانه سالمندان بروند. رسانه ها هم کسانی را که والدین خود را به خانه سالمندان می­ سپرند شماتت می­ کنند.

خانه­ های سالمندان با وجود زحمتی که گردانندگانش می­کشند، فضایی محزون دارند. دلیلش روشن است. فرد سالمند از گذشته­، خانواده­ و آشنایانش جدا و به محیطی وارد می­شود که کوچک­ترین نسبتی با گذشته­ اش ندارد و ملاقات با بستگان هم روز به روز کم­تر و کم­تر می­شود.

در این محیط جدید سالمند کاری ندارد که انجام دهد، با دیگر انسان­ ها رابطه ­ندارد یا به شکلی محدود رابطه دارد و رابطه­ اش با طبیعت هم بسیار محدود شده است. یعنی عواملی که انسان را زنده و شاداب نگه می­دارد، (شادی، کار، رابطه با انسان­های دیگر و با طبیعت) به حداقل خود رسیده است.

از طرفی خانواده­ ها گرفتارند. بین سرزدن به والدین در خانه سالمندان و محل تفریح و شادی فرزندان در روز تعطیل باید یکی را انتخاب کنند و با وجود احساس گناه به دلیل ناتوانی از نگهداری والدین نزد خود، در این جدال، پارک، شهر بازی و هر گردشگاه دیگری برنده می­شود و خانه سالمندان بازنده. این چرخه معیوب به محزون­ تر شدن فضای خانه­ های سالمندان می­ انجامد.

چاره چیست؟

می­شود همان راه رفته را باز هم آزمود و خانه سالمندان جدیدی ساخت، شاید مرتب­تر، شیک­تر و در نتیجه گران­تر. درحالی که وقتی نگاه همان باشد و مفروضات همان، همان نتیجه هم عاید می­شود.

در دهکده نسترن با در نظر گرفتن واقعیت­ هایی ساده، مشکل به روشی نو حل می­شود.

دوران سالخوردگی بخشی از دوران زندگی انسان است.

باید تمام آنچه برای زندگی خوب و با کیفیت لازم است، از کار و شادی تا ارتباط با انسان­ های دیگر و طبیعت برای سالمندان فراهم باشد تا شخص سالخورده خود با کمال میل به خانه سالمندان برود.

محور دهکده نسترن خانه سالمندان است؛ چه به شکل متمرکز در یک یا چند خانه برای آنانی که به مراقبت بیش­تر نیاز دارند و چه به شکل آپارتمان­ هایی، برای آنانی که می­خواهند مستقل زندگی کنند.

بخشی از اوقات سالمندان می­تواند صرف کارهای داوطلبانه در زمینه­ های مختلف بشود. مانند کار در آشپزخانه، کار باغبانی، گلکاری، سخنرانی و یا تدریس، بازی­ های مختلف از شطرنج تا بازی­های ورزشی، مطالعه و ...

این کارها موجب سلامتی روحی و جسمی آنان خواهد بود و از طرفی تجربیات آنان را به جوانان منتقل خواهد کرد.

برای آن که دهکده فضای دلمرده و محزونی نداشته باشد، جوری که بچه­ های خانواده هم ترجیح دهند روزهای تعطیل به آنجا بروند و پدربزرگ و مادربزرگشان را ببینند، باید فضایی جذاب داشته باشد و مثل یک دهکده توریستی عمل کند. هم رستوران­ های متنوع داشته باشد و هم پارک­ها و گردشگاه­ های جوراجور از نمایشگاه و موزه گرفته تا تئاتر و سینما. به این ترتیب جز نوه­ ها و فرزندان، توریست­ های دیگری را هم جذب خواهد کرد.

در دهکده می­توان خانه­ های تندرستی نیز بر پا کرد. هم برای آنانی که می­ خواهند دوران نقاهت یک بیماری را سپری کنند و هم برای آنانی که می­ خواهند رژیم­ های مخصوصی مثل لاغری همراه با دوره آموزشی مربوطه را بگذرانند.

در دهکده مراکز دیگری هم می­توان ایجاد نمود مثل مهمانسرا برای اقامت مهمانان، مراکز فرهنگی و هنری، مغازه های مختلف و مخصوصا مراکزی برای نشان دادن کار صنعتگرانی که حرفه­ شان در حال از بین رفتن است و هزار کار دیگر.

دهکده نسترن [2] علاوه بر آنکه محلی ایده­ آل برای نگهداری سالمندان است، هم ایجاد کار خواهد کرد و هم ایجاد شادی و تفریح سالم.


[1] - رمان نسترن مجوز انتشار نگرفت و هم اکنون به صورت رایگان در سایت نویسنده http://www.afarzaneh.com در دسترس است.

[2] - کسانی که مایل به همکاری در ایجاد دهکده نسترن هستند می توانند با ایمیل نویسنده    afarzzaneh@yahoo.com تماس بگیرند.