شگفتی ِ شکیبایی انسان


جهانگیر صداقت فر


• خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن‌ طلوع می‌‌کنی‌،
و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز ‌اش می‌‌خرامی،
و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش می‌‌آرامی. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ خرداد ۱٣۹٣ -  ٣ ژوئن ۲۰۱۴



 
خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن‌ طلوع می‌‌کنی‌،
و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز ‌اش می‌‌خرامی،
و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش می‌‌آرامی.
***...
ای آرزوی آفتاب
در آفاق ِ ابری تاریخ !
من اما ز روزن ِ رویا
دلنگاه ِ منتظرم را به خنکزار ِ سپیده‌ی میعاد
وعده می‌‌دهم؛
و تا بدان زمان که ظهورت
حضوری پاینده بماند بر سفینه‌ی خاک،
و پرچم ِ داد
به رقص ِ ا‌هتزاز در آید
بر یال ِ توسن ِ با د،
من همچنان و هنوز
از دریچه‌ی هیهات
منظر ِ زیبای زمین را به تماشا می‌‌آیم
و با امیدِ آمدنت
شگرفِ شکیبِ بشر را
در رسا‌ترین چکامه‌ی تحسین
می‌‌سرایم.
**********
جهانگیر صداقت فر
تیبوران - ۲۵ می ۲۰۱۴