شگفتی ِ شکیبایی انسان
جهانگیر صداقت فر
•
خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن طلوع میکنی،
و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز اش میخرامی،
و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش میآرامی.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۱٣ خرداد ۱٣۹٣ -
٣ ژوئن ۲۰۱۴
خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن طلوع میکنی،
و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز اش میخرامی،
و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش میآرامی.
***...
ای آرزوی آفتاب
در آفاق ِ ابری تاریخ !
من اما ز روزن ِ رویا
دلنگاه ِ منتظرم را به خنکزار ِ سپیدهی میعاد
وعده میدهم؛
و تا بدان زمان که ظهورت
حضوری پاینده بماند بر سفینهی خاک،
و پرچم ِ داد
به رقص ِ اهتزاز در آید
بر یال ِ توسن ِ با د،
من همچنان و هنوز
از دریچهی هیهات
منظر ِ زیبای زمین را به تماشا میآیم
و با امیدِ آمدنت
شگرفِ شکیبِ بشر را
در رساترین چکامهی تحسین
میسرایم.
**********
جهانگیر صداقت فر
تیبوران - ۲۵ می ۲۰۱۴
|