اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ خرداد ۱٣۹٣ -  ٨ ژوئن ۲۰۱۴

پیدایش جام جهانی فوتبال, یک ضرورت تاریخی بود, که باید ریشه و اساس آن را, در اوضاع سیاسی, اجتماعی و اقتصادی ده های ۱۹۰۰ تا ۱۹٣۰ کنکاش و جستجو کرد. در این ده ها, اهمیت دادن کشورها در سطح بین المللی به ورزشهای برون مرزی همانا, به برگزاری بازی های المپیک محدود می شد. در این بین, ورزش های انفرادی به خاطر رقابت های ملی و کسب مدال از یک سوی و محبوبیت در نزد افکار عمومی با تکیه بر کاربرد و ارزش سیاسی آن, از سوی دیگر در قیاس با ورزشهای گروهی برای کشورها دارای اهمیت بیشتری بود.

گذر از سال های دهه ۱۹۰۰ تا ۱۹۲۰ نشان می دهد, که تاریخ سیاسی در اروپا دستخوش حوادث زیادی است که مهمترین آن ها وقوع جنگ حهانی اول است. اروپا, طی این دهه, شاهد قدرت امپراطوری هائی چون: عثمانی, اطریش, مجارستان و روسیه تزاری است (سلسله‌های هوهنزولرن, هابسبورگ, عثمانی و رمانوف) که فئودالیسم وجه غالب سیستم سیاسی حاکم بر اکثر کشورهای اروپائی تحت سلطه قلمرو این امپراطوری ها است. همه این امپراتوری‌ها از زمان جنگ های صلیبی بر سر قدرت بودند.

پایان جنگ جهانی اول, زوال این سیستم های سیاسی و احتماعی را به دنبال داشت و پبروزی انقلاب اکتبر در روسیه و سقوط حکومت تزار و برپائی اتحاد جماهیر شوروی, نشان از ظهور وضعیت جدید با سیستم های سیاسی تازه در نوع حکومت ها داشت. در این دهه و به خصوص بعد از پایان جنگ جهانی اول و انقلاب سوسیالیستی در روسیه تزاری, دو نوع گرایش عمده در سطح اروپا و بالطبع آن, در سطح جهان, نضح و رشد می گیرد. یکی افکار سوسیالیستی و دو دیگر جنبش ها و تقویت افکار ناسیونالیستی. در این بین فرانسه وضعیت متفاوتی دارد. زیرا فرانسه به عنوان مهد انقلاب و رنسانس و ظهور مکاتب ادبی, هنری و انساندوستانه در این سر زمین, همواره به عنوان پایگاه آزادی خواهی در اروپا در آن عصر و بعد از آن, معروف و مشهور است.
زوال سیستم های فئودالی و رشد سرمایه داری ملی در اکثر نقاط اروپا از جمله در فرانسه و قدرت گیری طبقه کارگر با تکیه بر پایگاه خرده بورزوازی و به تبعیت از انقلاب اکتبر و تاسیس حکومت شوراها از ظهور وضغیت و شرائط جدید در صحنه سیاسی این قاره در آن دوران از تاریخ خبر می دهد.

پایان جنگ حهانی اول و تغییر در معادله قدرت و اوضاع ژئوپلیتیک در جهان به خصوص در اروپا بر صحنه روی دادهائی چون بازی های المپیک بی تاثیر نبود و بازی های المپیک ۱۹۲۰ در آنتورب بلژیک و ۱۹۲۴ پاریس و ۱۹۲٨ آمستردام, عملا تحت تاثیر این حوادث سیاسی و اجتماعی در قاره اروپا و جهان قرار دارد.

در چنین وضعیتی است, که فردی با پیشینه روستائی که بعدها در زمره بورزوازی ملی قرار می گیرد یعنی ژول ریمه (Jules (Rimet Trophy فرانسوی وکیل و رئیس فدراسیون فرانسه و سومین رئیس فیفا, بعد از نزدیک به هشت سال (از المپیک ۱۹۲۰ تاالمپیک ۱۹۲٨ آمستردام) تلاش می کند تا هم مانند هموطنش یعنی”پی‌یر بارون دوکوبرتن فرانسوی” بانی بازی های المپیک نوین, صحنه جهان را, با ترتیب فوتبال جهانی آرایش دهد و سرانجام در جریان بازی های المپیک به سال ۱۹۲٨ در آمستردام و در جریان کنگره فیفا که با حمایت کشورهای فوتبال خیز آمریکای لاتین و بی اعتنائی تعدادی از کشورهای اروپائی نظیر انگلیس, سوئد, آلمان, دانمارک نروز روبرو بود, در ٨ سپتامبر سال ۱۹۲٨ فیفا متقاعد شد, تا با نظر ژول ریمه فرانسوی در باره پیدایش جام جهانی فوتبال که هر چهار سال یک بار یرگزار شود موافقت کند. اولین دوره آن به سال ۱۹٣۰ در کشور اوروگوئه به مناسبت برگزاری جشن های صدمین سالگرد این کشور برگزار شد.

جام اولیه
جامی که به برنده این رقابتها اهدا می شد یک مجسمه ساز فرانسوی بنام آلبل لافلور (Abel Lafleur) سازنده آن بود که در سال ۱۹۷۰ پس از کسب سه بار عنوان قهرمانی تیم برزیل برای همیشه به برزیل تعلق گرفت و فیفا برای جام جهانی سال ۱۹۷۴ و بعد از آن جام جدیدی را به طراحان و مجسمه سازان سفارش داد که اکنون در دستان بازیکنان قهرمان هر دوره بالا و پائین می شود.