اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۰ خرداد ۱٣۹٣ -  ۱۰ ژوئن ۲۰۱۴

جنبش سبزها و طرفداران محیط زیست نقش بسزائی در الودگی محیط زیست توسط فوتبال قائل هستند. هر چند ،تعدادی از کشورهای اروپائی از طریق شرکت ها و موئسسات فعال در پاک سازی استادیوم ها و اماکن محل برگزاری مسابقات بیشرفت های چشمگیری در رفع الودگی قبل و بعد از مسابقات داشته اند. در این راه، اتحادیه اروپا، با تخصیص اعتبارات قابل توجه و حمایت های مالی گسترده در قالب پروژه های محیط زیستی به تاسیس شرکت های فعال در امر محیط زیست کمک می کند.

چرا استادیوم های فوتبال به الودگی محیط زیست کمک می کنند و چرا استادیوم های فوتبال مشکلات محیط زیستی را دو چندان می کنند. پاسخ این سئوال ها را باید در ماهیت برنامه های محیط زیستی و طریقه جمع آوری زباله در اروپا و کشورهای مدرن و پیشرفته داد.

جدا سازی و تفکیک زباله یکی از مهمترین برنامه هائی است که در این کشورها توسط شهرداری ها و سازمان های مسئول، به شهروندان اموزش و وسائل و ابزار متعددی را به صورت رایگان در اختیار خانوده ها و شهروندان قرار می دهند . هم چنان که با تعبیه مکان ها و زباله دانی های مدرن ،شهروندان را به قرار دادن زباله های تفکیک شده در هر یک از این مخازن و مکان ها می کنند.

باز افرینی زباله برای تولید مجدد انرژی کالاهای صنعتی از درجه و میزان مهمی برخوردار است. از طرفی نظم موجود در نزد خانوده ها و شهروندان برای قرار دادن هر زباله در کیسه یا پاکت مخصوص، به آسان کردن جا به جائی زباله توسط ماموران پاک سازی و جمع اوری کمک زیادی می کند. اما، در استادیوم های فوتبال، چنین قواعد و برنامه هائی نه وجود دارد نه اجرا شدنی است. برآوردها و تخمین های آماری نشان می دهند که در جریان یک مسابقه فوتبال نظیر جام جهانی یا بین دو تیم محبوب و پر طرفدار هزاران تن زباله کاغذ، ده ها تن زبال انواع نوشیدنی و هزاران تن زباله های ناشی از رسوبات ابزار همراه جمعیت تماشاگر در استادیوم ها بعد از هر مسابقه فوتبال در درون استادیوم ها و در جایگاه ها و هم چنین در خارج از استادیوم ها و در اطراف ان ها، ماموران جمع اوری زباله را با مشکلات زیادی مواجه می کنند. این مصیبت زمانی ابعاد فاجعه امیز تری به خود می گیرد که طرفداران با ایجاد اشوب و تخریب بر حجم زباله ها می افزایند. پایان بازی پرسپولیس تهران با تیم بنیاد کار ازبکستان که در نتیجه تیم ازبکی پیروز میدان بود از این قبیل است. تماشاگران که از باخت تیم پرسپولیس به خشم آمده بودند ، به تخریب،آتش سوزی، شکستن و پرتاب کردن سنگ و سایر اشیا ئ پرداختند که مقابله با پلیس، بخشی از این روی داد بود.

در کشورهای موسوم به جهان سوم و عقب مانده، این وضعیت، فاجعه بار تر است. زیرا باشگا ها و کانون های فوتبال به لحاظ ناتوانی در پرداخت هزینه ها و نداشتن برنامه های اموزشی برای هواداران به میزان چشم گیری به افزایش مشکلات زباله و رسوبات مربوط به ان کمک می کنند. وضعیت در تعدادی از کشورهایئی که با شیوه حکومتی استبدادی و دیکتاتوری اداره می شوند به مراتب اسفناک تر از بقیه است. زیرا دراین کشورها در فقدان احزاب سیاسی و انجمن های واقعی فعال در امر محیط زیست و رسانه ای آزاد، مشکلات محیط زیست در استادیوم ها به فراموشی سپرده می شوند. از سوئی نیز، فقدان وسائل و ابزار بیشرفته تکنولوژیکی برای مقابله با چنین وقایعی در پاکسازی محیط زیست در استادیوم های فوتبال مزید بر علت است. بررسی ها در کشورهای بیشرفته از جمله در کشورهای اسکاندیناوی نشان می دهد که ، پاکسازی و جمع آوری در هر متر مربع در استادیوم ها نسبت به معابر عمومی چون خیابان ها یا گذر گاه های عبور و مرور به دو برابر و گاه بیشتر زمان و هزینه نیاز دارد.

با توجه به وضعیت نابسامان برزیل طرفداران محیط زیست بشدت نگران هستند که جمعیت توریستی که بالغ بر ۶۵۰ هزار نفر می شود در جریان بازیهای جام محیط زیست زا در استادیومها و خارج از آن آلوده کنند و مشکلات موجود در راه برگزاری جام جهانی را دوچندان و مضاعف کنند.