عنوان : طبیب و بیماری لاعلاج
پیشمرگه اگر توانی داشت باید برای آزادی کردستان و تبدیل آن به سنگر تداوم انقلاب می کرد که البته با سیاست های مخرب جریانات شبه کمونیستی که روزگاری کومله را هم با خود همراه کردند آن توان را در حال حاضر ندارد چه رسد به دخالت در سرزمینی دیگر. راه حل آقای طبیب - که البته در حد تخیلات ایشان باقی خواهد ماند - چیزی نیست فرستادن مردم به زیر سرکردگی دولت مالکی و اعوان و انصارش. این همان انتخاب بد و بدتری است که سالهاست در ایران نتایج ویرانگرش را دیده ایم.
۶٣۱۱۶ - تاریخ انتشار : ۴ تير ۱٣۹٣       

عنوان : کردستان
آقای بهروز،

اتفاقا اقای برزویه طبیب نیز به این فکر افتاده بود که از "پیشمرگه های کرد" برای دخالت نظامی چپ ایرانی در عراق استفاده کند. این بخشی از یکی از کامنتهای ایشان است که در اینجا نوشته بود:
"نیروی بالقوه انقلاب در شرایط فعلی عراق، سربازان فراری و نیروی پالقوه پشتیبان، پیشمرگه های کرد هستند."

چنین استفاده ای از "پیشمرگه های کرد" من را یاد به روی مین فرستادن کودکان و نوجوانان توسط جمهوری اسلامی در جنگ ایران و عراق می اندازد. امیدوارم کردهای ایرانی اینقدر آگاهی داشته باشند که در چنین دامی نیفتند.
۶٣۱۱۲ - تاریخ انتشار : ٣ تير ۱٣۹٣       

عنوان : با شعارهای پاسفیستی علیه پاسیفیسم
آقای برزویه طبیب. ما برخلاف شما سختی و مرارت ماندن در این کشور را تحمل می کنیم چون اندکی نور تاباندن در این تاریکی را ثمربخش تر از رقص نورهای آنسوی آب ها می دانیم. شاید این هم نوعی پاسیفیسم باشد اما خود را به این راضی می کنیم که در ارتباط مستقیم با حوادث جاری و مشکلات و پیچیدگی سازماندهی جنبش انقلابی هستیم. البته نمی خواهم از لفظ خارجه نشینی و نظایر اینها استفاده کنم و دیوار چینی بین داخل و خارج بکشم ولی حقیقتی است شما که به قول خودتان در جای دنج و راحتی نشسته اید نهایت کاری که می توانید بکنید تبلیغ به نفع جنبشهای اجتماعی درون مرزهای ایران است نه نسخه پیچی و تئوری پردازی. می توانید خود را با رهبران جنبش سوسیال دمکراسی روسیه یا سایر نیروهایی که در مهاجرت به امر انقلاب مشغول بوده اند مقایسه کنید که البته قیاس مع الفارق است. و در پایان، اگر می خواهید بر پاسیفیسم غالب شوید و این را با تشکیل بریگاد و گذشتن از مرزها انجام دهید کردستان ایران مرجح است. می توانید آن را تبلیغ کنید.
۶٣۱۰۹ - تاریخ انتشار : ٣ تير ۱٣۹٣       

عنوان : عدم تشخیص شرایط
رفیق برزویه عزیز
بحث بر سر آن نیست که حالش را نداریم، بحث بر سر عدم تشخیص شرایط توسط شما و قدری آنارشی گری است. بحث بر سر قیاس های نابجای شماست. از فعالیت های مارکس و انگلس مثال می اورید، آیا فکر می کنید آنها اگر در شرایط امروز بودند به راحتی می توانستند مانند آن زمان از این کشور به ان کشور رفته و فعالیت کمونیستی داشته باشند؟ آیا فکر می کنید یک بین الملل به سبک و سیاق آن دوران می تواند فعالیت داشته باشد؟ ایا بلشویکها در کشور خودشان سربازها را قانع می کردند یا به کشورهای متخاصم رفته و سربازان آنها را مجبور به ترک جبهه می کردند. ایا اسپانیا در زمان جنگهای داخلی اصلا" مرزی داشت که از ورود کسی جلوگیری کند؟ ایا می توانید پاسخ دهید که کمینترن و بین الملل ها چرا منحل شدند که حالا به قول شما " چرا دوباره بر پایشان نکنیم"؟
و اما جالب تر از همه درک شما از شعار اتحاد پرولتاریای جهان است که آن را بصورت فیزیکی و بصورت جمع شده به گرد هم می بینید و نه بصورت فعالیت مشترک اگرچه در مرزهای جدا. اگر به زعم شما مارکس و انگلس انتظار داشتند که دیگران همجون آنها فعالیت کنند پس چگونه است که در مانیفست هدف اول طبقه کارگر را تسویه حساب با بورژوازی در درون مرزهای ملی خود می داند؟ من با شما رفیق عزیز جهت مبارزه با ارتجاع بین المللی موافقم ولی نه بصورت آنارشیستی.
۶٣۱۰٨ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹٣       

عنوان : اقای بهروز خیلی وقت بود که منتظر این کامنت بودم
من ادم بزدلی هستم که گوشه امنی برایم فراهم شده و در رفاه کامل زندگی میکنم. بنابراین به عراق که سهل است، به دوبی هم نخواهم رفت.بنابراین خیال چپ آبکی راحت باشد کسی قرار نیست کاری بکند. حتی هیچکس دعوت به انجام کاری نکرده است. همه مشغول مک زدن پستانک هایشان هستند. تنها عضله ای که تکان میخورد عضله ماضغه است و تنها صدایی که شنیده میشود صدای ملس ملس آن. به همین دلیل درعنوان مقاله از پاسیفیسم ( اشاره به پستانک)استفاده کرده ام و نه از پاسیویسم به معنی انفعال گرایی. بنابراین چپ آبکی میتواند بقول رفیق افسانه دوباره رب دوشامبر فاخر چپ را به دلایل زیباشناسانه به تن کند و تخت بخوابد. صدای آزار دهنده ای وجود ندارد . شب بخیر. برزویه طبیب
۶٣۱۰۵ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹٣       

عنوان : این گوی و میدان
پس از آقای برزویه طبیب درخواست می شود تشکیل اولین بریگاد بین المللی را اعلام نموده و خود در راس آن به سمت عراق حرکت کنند تا بقیه نیروها نیز در طی مسیر به آن ها بپیوندند.
۶٣۱۰۴ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹٣       

عنوان : رفیق ایکاروس نمیشود یا حالش را نداریم
اولا صحبت از لشکرکشی نیست، صحبت از ایجاد تماس مستقیم با سربازان عراقی و جنگجویان ساده سنی مهاجم از طریق داوطب شدن جهت امکانپذیر شدن این تماس و برای ترویج و تبلیغ ایده برگرداندن اسلحه به طرف رهبران خودشان است همان کاری که بلشویک ها در جنگ اول انجام میدادند. ثانیا صحبت از در درجه اول توصیه به چپ و مردم عراق است که به امید اوباما یا فلان کنفرانس بین المللی (طبق توصیه چپ آبکی) دست روی دست نگذارند، نه سرایز شدن همه به عراق. حالا گیریم که لازم شد کمینترن برپا کنیم، چرا نکنیم؟ مگر قرار نیست پرولتاریای جهان متحد شود؟ گیریم لازم شد جنگجو به عراق بفرستیم چرا نمیشود؟ پس القاعده چطور امریکایی را از لس اجلس میتواند به عراق بیاورد و ما نتوانیم عرب خوزستانی را به بصره بفرستیم؟ در مقاله هم اورده ام که اگر نمیتوانیم ، لااقل کمپین کمک انساندوستانه راه بیاندازیم نه کمپین توصیه به دول که بیایید لنگش کنید.در نهایت اینکه چه کسی خط عبور ممنوع برای کمونیست ها کشیده که فقط باید با ارتجاع کشور متبوع خود مبارزه کنند؟ ایا مارکس و انگلس فقط با بیسمارک ها میجنگیدند و با ناپلئون ها کاری نداشتند؟ برزویه طبیب
۶٣۱۰۰ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹٣       

عنوان : با نگاه به عراق، برای نجات ایران تلاش کنیم!
پیش از ورود به بحث، مایلم به آقای برزویه طبیب یادآوری کنم که "آزاده سپهری" یک خانم است و نه "آقا."

واقعیت آنست که داعش با حمایتهای مالی و نظامی و لجستیکی عربستان و سایر کشورهای حوزه ی خلیج فارس ایجاد شده و به حیات خود و دست اندازیهایش درخاورمیانه ادامه میدهد. از سوی دیگر، کشورهای پیش گفته همگی تیول آمریکا در منطقه هستند. پس برمبنای این واقعیت، باید سیاست کلی آمریکا در منطقه را ارزیابی کرد که رقیبی را درمقابل خود تحمل نمیکند. درمورد سوریه، عراق، لبنان و بحرین نیز باید مسائل آنها را در رابطه با رقابت بین آمریکا و جمهوری اسلامی درمنطقه ارزیابی نمود.

جمهوری اسلامی با هدف ماندن طولانی درقدرت، از بدو پایه گذاری، سیاست راهبردی (استراتژیکی) خود را برپایه ی "تقابل" بجای "تعامل" چه درداخل و چه درخارج از مرزهای ایران قرارداده است. این سیاست به کوچکترین مخالفِ داخلی حتی از نوع سیاسی آن هم اجازه ی عرض اندام نمیدهد. در سیاست خارجی، بجای اتخاذ سیاست تعامل با آمریکا و بخاطر مصون ماندن ازخطر آمریکا و نیز به منظور توسعه ی قدرت خود در منطقه، سیاست تقابل یا تخاصم را برگزیده است. برای به رسیدن به این منظ.ور،خطوط دفاعیش را از مرزهای ایران فراتر برده و آمریکا و متحدان منطقه ای اش را درگیر کشمکشهای متعدد کرده است.

بادرنظرگرفتن اشتباههای متعدد آمریکا درمنطقه، اکنون این کشور در صدد است تا آب رفته را به جوی بازگرداند. یکی از این کارها، حمایت غیرمستقیم آمریکا از گروه داعش است. با پیشرویهای بیشتر داعش درعراق و سوریه، از نقوذ جمهوری اسلامی درآنها کاسته شده و نیز اخطاری به رژیم دستاربندان است تا بیش از این چوب لای چرخ آمریکاومتحدانش درمنطقه نگذارند. چرا که تداوم وجود داعش در عراق باعث خواهد شد تا خودمختاری عراق تبدیل به تجزیه ی آن کشور شود. این تجزیه هم به نفع کردها تمام خواهد شد وهم به نفع سنی ها. پس از آن ایران نیز بخاطر تمامیت خواهی رژیم دستاربندان، درمعرض ناآرامیها قرار گرفته و ممکنست تجزیه شود.

آینده ی منطقه بستگی به این دارد که رژیم آخوندی تا چه حد حاضر به کنارآمدن باآمریکا و دست برداشتن از سیاستهای فعلی خود چه درداخل و چه درخارج باشد. درداخل، باید بجای سیاست تقابل، از سیاست تعامل با سایر گروههای سیاسی بوده و درخارج نیز با هدف یک پارچگی تمامیت ارضی ایران، همین گونه رفتارکند.

فرماندهان میهن پرست ارتش و سپاه پاسداران نیز باید به این واقعیت توجه کنند که ادامه ی این سیاستهای تقابل بجای تعامل آخوندها، در دراز مدت هم تمامیت ارضی ایران را مورد خطر قرارمیدهد و هم موجودیت ارتش و سپاه را بخطر خواهد افکند. بنابراین
۶٣۰۹٨ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹٣       

عنوان : موضع گیری عجیب و غریب
واقعا" من تعجب می کنم از این موضع گیری عجیب و غریب رفیق برزویه که چگونه یکشبه به این نتیجه گیری رسیده که باید بصورت بین المللی همه به عراق سرازیر شوند و بعد هم آن قیاس مع الفارغ جنگ داخلی اسپانیا در آن شرایط آن روز دنیا. اولا" که ارتجاع اسلامی به شکل غیر دولتی در غالب داعش و بوکوحرام و حزب الله و اخوان المسلمین و غیره که در زیر بال و پر ارتجاع دولتی در غالب حکومت اسلامی ایران و عربستان و غیره و به وسعت آفریقا و آسیا و خاورمیانه رشد کرده و بعضا" نیز به نوعی در ارتباط با بعضی کشورهای بزرگ است . خوب اینکه نمی شود به همه جای دنیا برای مبارزه با آن لشکر کشی کرد. هر نیروی انقلابی و مبارزی باید در کشور خود با این ارتجاع و برای از بین بردن شرایط آفریننده آن مبارزه کند. سرنگونی هر دولت ارتجاعی گامی بزرگ در خفه کردن این نیروهاست. برای مثال چپ ایران و یا اتقلابیون عریستان اگر همه نیروی خود را برای سرنگونی حکومت جور و جنایت اسلامی و پادشاهی سعودی بگذارد قطعا" کمک بزرگی به نابودی جریان های ارتجاعی مورد حمایت این جکومت ها کرده است.
ثانیا"، با این موضع گیری باید بار دیگر به فکر ایجاد یک کمینترن دیگر و بین الملل چپ و کمونیستی به سبک و سیاق همان دوران جنگ های داخلی اسپانیا بود تا بتوان با ایجاد ارتباط بین مبارزان چپ دنیا، یک لشکر بین الملل برای این چنین مداخلاتی فراهم کرد.
ثالثا" به فرض تصمیم به اعزام جنگجو، این امر در شرایط امروز دنیا چگونه عملی خواهد شد. آیا هر کس می تواند اسلحه به دست گرفته و وارد مرزهای یک کشور شود.آیا این یک سیاست آنارشیستی غیر واقع بینانه نیست؟بهتر نیست همانگونه که مثال آوردید همانند کارگران انگلیس و آمریکا برای جلوگیری از جنگ افروزی این دولتها و حمایتشان از این ارتجاع در درون کشورها مبارزه کرد؟
من هرچه فکر می کنم، منطق این موضع گیری رفیق برزویه را نمی فهمم.
۶٣۰۹۷ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹٣       

عنوان : ما و گام های لازم توقف حرکات ضدبشری داعش در عراق
جناب برزویه عزیز!
فرقی ندارد چه چپ باشی یا لیبرال وطنی یا عراقی؛عرب و کرد باشی یا هر تعلقات مذهبی داسشته باشی از موج تروریسم کور داعش در امان نیستی. هرکس باشی و هرگونه بیندیشی از فجایع جاری تکفیری های داعشی در عراق کنونی به خشم خواهی آمد و به دنبال چاره جوئی برخواهی خاست . چاره جوئی که جز توقف جریان تروریستی داعش نمی تواند باشد. اما رفیق شفیق! هر روز که می گذرد و تعرضات ضدبشری داعش ( مدل القاعده ای آمریکاساخته ) که آشکارتر و رسانه ای شد؛ همگی خواستار افشاء اقدامات ضدانسانی جریان تکفیری- سلفی داعش شدیم. اما با توجه به عمق فجایع غیرانسانی داعش باید به چاره اندیشی اساسی تر برخیزیم و با صدور بیانیه و اعلامیه ها خواستار محکوم کردن جریان تروریستی داعش شویم. اما هرروز که می گذرد عمق فجایع غیرانسانی این گروه مخلوق امپریالیسم بیشتر آشکار می شود. اما امپریالیسم آمریکا نماد سرمایه داری نئولیبرالی چرا زائیده ای چون داعش را خلق کرد و اساسا هدف آتی از خلق داعش چه بوده و در خدمت چه سیاستی است. در این رابطه باید به دهه ای قبل برگردیم که بحث پایان دادن به خاورمیانه قدیم وترسیم خاورمیانه جدید مطرح شد و نقشه راه را ترسیم کردند. در تبیین استراتژی آمریکا در رابطه با خاورمیانه باید دانسته شود که سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده بی گمان حول محوراسرائیل شکل گرفته است.دراین طرح«خاورمیانه جدید » خاورمیانه ای است با تعدادی کشور بی ثبات، ضعیف، سرخورده ونابسامان که در پذیرش سیادت و برتری اسرائیل هیچ تردیدی به خود راه ندهد و چاره ای جزاین نداشته باشد. رژیم صهیونیستی درچارچوب این طرح تلاش می کند تا نقش محوری داشته باشد. ودراین بین آمریکا نیز از اسرائیل درایفای نقش محوری حمایت می کند ، چرا که این رژیم با سیاست آمریکا همراهی کامل دارد و همواره می کوشد تا درتحولات خاورمیانه ودر حوزه های مختلف و زمانها ی گوناگون درکانونهای بحرانی که آمریکا در سطح منطقه با آنها درگیر است حضور پیدا کند وهمراهی خود را با آمریکا به اثبات رساند. بحران عراق که جزئی از این طرح می باشد ومی توان گفت اسرائیل خود در بحرانی کردن آن نقش به سزایی داشته است. کردستان عراق را که می توان آنرا از برندگان اصلی تحولات عراق دانست که با توجه به ژئوپولتیک این منطقه اسرائیل بستری ایجاد کرد تا داعش تحرکات وسیع را آغاز کرده واز آنجا زمینه ایجاد ناامنی در خود عراق و کشورهای همجوار با آن را بوجود آورد که شدت و ضعفش را تنظیم می کند .
۶٣۰۹٣ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹٣       

عنوان : اقای سپهری مگر چپ ناتو است که دخالت نظامی بکند؟
اگر حوصله مطالعه تاریخ چپ را نداریذ توصیه میکنم به فیلم دکتر ژیواگو و به صحنه ای که برادر کمونیست دکتر ژیواگو دلیل داوطلب شدن خود را در جنگی که هردو طرف ان ارتجاعی هستند ، توضیح میدهد نگاه کنید. اگر چپ بخواهد با سرباز عراقی حرف بزند، ایمیل که نمیکند. میرود داوطلب میشود، داخل سنگر میرود و حرف میزند
به رففقای دیگر . از توجه و راهنمایی هایتان سپاسگذارم.برزویه طبیب
۶٣۰۹۰ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹٣       

عنوان : از ریده نویسی دست بردارید!
نخست از برزویه طبیب به چند دلیل سپاسگزارم:
۱- به دلیل کوتاه بودن مقاله. ما ایرانی ها ید طولائی در انشاء نویسی های دراز و ملال آور داریم
۲- به دلیل شفاف بودن نوشته و نقدی که به چپ ایران دارد. چپ ایران هم درخشش های افتخار آفرین دارد و هم اشتباهات مرگبار. بر ما که متعلق به این خانواده هستیم ضروری است که از اشتباهات چپ به سادگی عبور نکنیم.
و اما سخنی کوتاه با ردیه نویسان:
عزیزان چرا همواره در کمین نشسته اید تا کسی مطلبی بنویسید و شما آن را رد کنید؟! چرا نظرات اثباتی خود تان در مورد داعش و یا هر پدیده دیگر را نمی نویسید و در میدان داوری کاربران اینترنت قرار نمی دهید؟ همین ریده نویسی ها و تبعات انرژی گیر آن است که بسیاری از فعالین سیاسی را با یک دیوار نامرعی مواجه نموده و خیلی ها اشتهای نوشتن و قلم زدن را از دست داده اند. همین نوشته حاضر را نگاه کنید. برزویه طبیب چهار برابر انرزی لازم برای اصل مقاله را به جواب ردیه نویسان اختصاص داده است. عده ای اصلا در پی روشنگری و حقیقت جوئی نیستند. کارشان خنثی کردن و لوث نمودن مقولات است. دل در گروی عشق این و یا آن نیروی واپسگرا دارند و اهداف اصلی شان را در لابلای لغز گوئی های مختلف پنهان می کنند. دوستان شجاعت داشته باشید و بگوئید دقیقا چه می خواهید. به جای نقد دیگران و عملیات کم هزینه ردیه نویسی و تشنج آفرینی، باورها و تحلیل های خوتان را به نمایش بگذارید. توان تشخیص و داوری خوانندگان را دست کم نگیرید.
info@dreftekhari.com
۶٣۰٨۶ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹٣       

عنوان : به اقای طبیب
اقای برزویه طبیب،
شما هم در این مقاله تان و هم در کامنتهایی که اینجا گذاشته اید، این نظر را مطرح کرده اید که چپ ایرانی باید مستقیما وارد جنگ داخلی عراق شود.
ولی در این نقل قول هایی که از خود آوردید، چنین نظری مطرح نشده که چپ ایرانی باید مستقیما وارد جنگ داخلی سوریه شود و اسلحه بدست گیرد.
یعنی این نقل قولها ادعای من را زیر سوال نمی برد که شما برای اولین بار است که خواهان دخالت نظامی چپ ایرانی در کشورهای دیگر شده اید. و سوال اینجاست که چرا؟!
اگر اینگونه که می گویید انترناسیونالیسم شما موجب چنین موضع گیری ای شده، پس چرا تا کنون خواهان دخالت نظامی چپ ایرانی در کشورهای دیگر نشده بودید؟ عراق چه فرقی دارد با افغانستان و سوریه و لیبی؟!
۶٣۰۷۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : اقای سپهری من ریگی به کفش ندارم شما چطور
دو نمونه از کامنت هایم در سایت اخبار روز در رابطه با سوریه
عنوان : توجیه ملکی مستغلاتی
جناب باران
استعمار در جهان کنونی ماهیتی سرمایه داری دارد . کسی که انترناسیونالیست است و نیزمخالف سرمایه داری در کلیت آن است طبعا مخالف سرمایه داری استعمارگر و .. بمباران‌ها و کشت و کشتار میلیونی مردم برای ایجاد "دموکراسی" (و یا حتی سوسیالیسم نمونه افغانستان و تهاجم بلوک شرق )...نیز هست .و علاوه بر آن مخالف استعمارگری دولت و سرمایه داری همولایتی های خود بر ملت ها و کشور های دیگر نیز هست . کسی که ناسیونالیست است حداکثر و در بهترین حالت فقط منافع ملت خودی را میبیند ، بنابراین سینه سپر کردن زن امریکایی در برابر بولدذور های دولت دست نشانده آمریکا رابا توجیهات غریبی چون... احترام به تعلقات ملکی‌ و ملی‌ فلسطینی‌ها در مقابل تجاوزات اسراییل ..هم نمیتواند توجیه کند .حالا آمدیم و این توجیه ملکی مستغلاتی شما را قبول کردیم ، باسکرویل که سر مستغلات با مستبدین ایرانی نمیجنگید؟ بریگاد اینترناسیونال ، متشکل از داوطلبان از تمام ملیت ها که با ژنرال فرانکو فاشیست سر مستغلات نمیجنگیدند . اینهمه اورپایی که بر علیه جنگ بوش با عراق راهپیمایی میکردند ، را چه میگویید ؟ کارگران انگلیسی را که اعتصاب کردند و مانع مداخله دولت انگلیس به نفع جنوبی ها در جنگ داخلی امریکا شدند چه میگویید. ایا سفسطه را پایانی نیست ؟برزویه طبیب
۵۰۸۲
از : .برزویه طبیب
عنوان : نزاع دو دزد برسر سهم از مال دزدی
جناب باران چه کسی صحبت از بی طرفی کرده است . کدام یک از نمونه هایی که اورده ام بیطرف بوده اند .منتها اگر شما مایلید در نزاع دو دزد برسر سهم از مال دزدی ،طرف این ویا ان یکی دزد را بگیرید و یا فقط به یکی بتازید تا دیگری فرصت غلبه داشته و تمام مال دزدی را صاحب شود مختارید. من طرف دزد زده را خواهم گرفت و هر دو دزد را یکسان ، خواهم کوبید .حالا فرقی نمیکند این دزد ایرانی باشد یا امریکایی .برزویه طبیب
۵۰۸۴۸ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱۳۹۱ از : برزویه طبیب
۶٣۰۷۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : راهکار کارگری
من یک کمونبست کلاسیک هستم. به نططر من جنگ نه در بیابان که در شهر چاه نفت جریان دارد. داعش ماشین جنگیش بدون بنزین از حرکت خواهد ماند. در نتیجه من فکر می کنم تنها راه به میوان امدن کارگر است. هسته جنگی کارگری به فرصص که جنگ در بیابان جریان داشته باشد باز هم تنها نیروی تعیین کننده است. . اگر کارگر هراقی بی تفاوت باشد دو راه ممکن است واقعی و عملی شود یکی تسلط مجدد مالکی و دیگری تسلط داعش. در هر صورت کارگر خواهد باخت. طبقه کارگر همیشه باید در حوادث اجتماعی دخالت کند. البته احزاب کمونیست عراقی متاسفانه خیلی قوی نیستند اما همان طور که رفیق قرهگوزلو هم نوشته میتوانند از سستی دولت و توحش داعش استفاده کنند. نوشته رفیق برزویه هم نوشته خوبی است. اما راهکار رفیق قره گوزلو به نظر من وآقعی تر است.
۶٣۰۷٣ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : انترناسیونالیسم؟!
اقای برزویه طبیب،
طبق ادعاهایی که شما کرده اید، پس شما می بایست تا کنون دهها و شاید صدها بار از اپوزیسیون "انترناسیونالیست" ایرانی تقاضا کرده بودید که در افغانستان و سوریه و مصر و نیجریه و ... هم به میدان جنگ بشتابند و علیه اسلامگرایان افراطی اسلحه بدست گیرند.
چطور است که ولی چنین نبوده، و درست زمانی که این شایعه مطرح شده که آمریکا از جمهوری اسلامی خواسته که در جنگ عراق وارد شود، شما به ناگهان چنین تقاضایی را مطرح می کنید؟!
۶٣۰۶۹ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : به آزاده سپهری
نخیر ، بهتر نیست . زیرا حدت مبارزه با تفاله های شبه فاشیتی سرمایه داری ، امروز در عراق بیشتر است . فرق یک کمونیست با مثلا یک طرفدار مدرنیزاسیون رضا شاهی که در هر جایی حتی در برامد راست افراطی در اورپا ، چپ را مذمت میکند ، و چپ ها را به همکاری با رژیم متهم میکند و غیره و غیره ، از جمله اینست که کمونیست ها انترناسیونالیست هستند، و فرقی برایشان نمیکند که کسی را با شناسنامه عراقی به صلیب کشیده باشند و یا با شناسنامه ایرانی به دار زده باشند. کمونیست ها اپوزیسیون دولت ایران نیستند، انها اپوزیسیون سرمایه داری، چه ایرانی چه اسلامی چه داعشی چه روسی چه چینی چه اولاندی چه مرکلی چه اوبامایی ....و چه رضا شاهی مدرن، چه شیعه و چه سنی متحجر.میباشند. اینکه نوک حمله آنها کجا را نشانه گرفته ، با شدت وحشیگری طرف مقابل، در آن مقطع زمانی و مکانی ارتباط دارد و نه باتابعیت کشوری او.دوم اینکه داعش و القاعده نیروی ارتجاعی بین المللی است. اگر در سوریه کارش پیش نرود،در عراق ظاهر میشود، اگر انجا عقیم بماند در بلوچستان ظاهر خواهد شد. سوم اینکه همه مرتجعین جمع شده اند اثبات کنند که مسئله حمله داعش، مسئله جنگ شیعه و سنی است. حتی بیل ماهر کمدین به اصطلاح روشنفکر امریکایی طرفدار اوباما،میگوید این قرن شانزده مسلمان ها است. همانطور که در قرن شانزده کاتولیک هاو پروتستان ها همدیگر را میدریدند، حالا هم سنی ها و شیعه ها همدیگر را پاره میکنند. اگر کمونیست ها شانه بالا انداخته بگویند این جنگ به ما که نه شیعه هستیم و نه سنی ربطی ندارد، بدست خود حقانیت این مزخرف گویی را اثبات کرده اند. چهارم اینکه مثلا رهنمود هایی مثل ، راه حل تشکل کارگران است( از رفیق قره گوزلو) در شرایطی که مسئله در بیابان و در سنگر مطرح شده است، نه در کارخانه و خیابان، مثل اینست که بگوییم ، بجای سلاح برداشتن اتحادیه درست کنید . نیروی بالقوه انقلاب در شرایط فعلی عراق، سربازان فراری و نیروی پالقوه پشتیبان، پیشمرگه های کرد هستند.اگر بجای درهم کوبیدن هر دو سر این بلوا ، داعش و مالکی، به فکر نفت کرکوک ( در مورد پیشمرگه ها)و یا پنهان شدن زیر لحاف مامان جون( در مورد سربازان فراری) باشیم، پای امریکایی ها از عراق کنده نشده، پای سپاه قدس هم به بغداد باز خوهد شد. حالا ده سال دیگر خر لازم خواهیم داشت که معرکه بار بزنیم. برزویه طبیب
۶٣۰۶۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : سپاس
ضمن تایید و سپاس از نوشته جنابعالی باید به این نکته توجه کرد که مفهوم به اصطلاح چپ در بین بخش عمده ای از اپوزسیون ایرانی و در بخشی از گروههایی که خود را چپ مینامند اولترا راست بودن است و چپ نامیدن تنها پوششی برای وارونه نشان دادن. همانطور که فاشیست در ایتالیا و نازیست درآلمان باحمایت ویا پسیف بودن همین قبیل به اصطلاح چپها به قدرت رسید این گروه از ایرانیان عزیز هم عملاً جاده صاف کن به قدرت رسیدن این قبیل نیرو ها هستند. اینها به این ضرب المثل فارسی چسبیده اند که " دشمن دشمن من دوست من است" حالا این ضرب المثل در عالم سیاست چقدر مصداق داردمورد توجه نیست!!
۶٣۰۶۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : به برزویه طبییی که مرگ بیمار پریشان خود را نمی بیند؟
من حوادث آلوده به داعشیسم را دز طی بیش از یک دهه دنبال کرده ام, سالهاست که که نه تنها هر روزه در تنوع مجلات سه زبان فارسی, عربی, ترکی کنجکاوانه کوچه گردی کرده ام, بلکه همیشه از هر فرصتی سود جسته به مساجد و کانون های پیکارجو پرور شهرهای پر مسلمان اروپایی سر زده ام در گتو ها فوتبال بازی کرده ام. مقالات به اصطلاح کارشناسان ممتاز شرق شناس غربی پیرامون آنرا هم به زبان مادریشان بیشمار خوانده ام. برداشت و نظرم را من اما برای خود نگاه می دارم که می دانم از حوصله و آمال قلم در دستان محترم ایرانی بسیار بسیار دور است, آنچه مرا به نوشتن در پای نوشته ی برزویه وا می دارد دیدن سه مقاله در مورد این پدیده در این نشریه است که هر کدام به نوبه ی خود برای درمان این بیماری نسخه ای می پیچد. یکی از نوشته ها نشانگر آشکارای خاطر پریشان نویسنده ی دلشکسته ی آنست. دیگری به جنبش چپی در عراق راه حل نشان می دهد که از مصیبت باری بخت,اگر هم در فرض موجود باشد, معلوم نیست کجاست. نویسنده ی این نوشته نیز لجوجانه مدام با دیروز همسنگرانی جدال می کند که گویی قرن هاست به جبهه ی دشمن پیوسته اند هرچند که هنوز از سر حقارت گستاخانه ی نفس, برون خود را به دلایل زیبایی شناسانه به پوشش همیشه فاخر چپ ملبس می کنند. عجب صبر و حوصله ی عبثی دارد این پزشک باستانی ما.
۶٣۰۶۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : هرز دادن نیروی اپوزیسیون
اقای برزویه طبیب،
چطور است که شما می خواهید اپوزیسیون ایرانی همین باقیمانده ی نیرویش را هم در جنگ داخلی عراق به کار گیرد، به جای آنکه در مقابله با رژیم جمهوری اسلامی بیشتر از خود مقاومت و استقامت نشان دهد؟ آیا این به معنی هرز دادن نیروی اپوزیسیون ایرانی و منحرف کردن آنان از مبارزه با جمهوری اسلامی نیست؟

اگر شما فکر می کنید این جمهوری اسلامی است که مالکی را سر پا نگه داشته و باعث بروز جنگ داخلی در عراق شده، پس آیا بهتر نیست که اپوزیسیون ایرانی نوک حمله ی خود را به سوی رژیم ایران بگیرد؟
۶٣۰۶۱ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : درک درست اقای برزویه
چپ ها باید به یاد اورند که فاشیسم هیتلری در نتیحه بی عملگی و تردید در اقدام کشورهای پیشرفته ان عصر سر بر اورد و می دانیم چه مصیبتی را سبب شد . اکنون سکوت در برابر یک نیروی به غایت ارتجاعی می تواند باز مصیبت ساز شود . دیدگاه اقای برزویه مبین واقع گرایی و احساس مسئولیت عمیق ایشان است و قابل تقدیر.
۶٣۰۵٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : به ازاده سپهری
:اقای عزیز، رژیم برای حفظ مالکی و سیستانی و گنبد امامان آنحاست . من میگویم اولین کار ءسا قط کردن مالکی است و به دریا ریختن عمال ایران و غیره. حالا کجای این همدوشی با رژیم است، و نه مقابله با آن ، از شما باید پرسید. من میدانم این طرز فکر شما از کجا اب میخورد. اگر فردا داعش به ایران بتازد شما چه میکنید؟ برزویه طبیب
۶٣۰۵۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ خرداد ۱٣۹٣       

عنوان : چه انتظاراتی از "چپ" دارید!
چه جالب. این همه همراهی "چپ" با رژیم برای شما کافی نبوده، حالا انتظار دارید بیایند به بهانه ی نجات مردم عراق همدوش سپاه پاسداران و بسیج بجنگند!
۶٣۰۴٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ خرداد ۱٣۹٣