• "آقای پالومار" داستان گفتگوهایی است که آقای پالومار با خود دارد، به هنگام تجارب عادی و روزمره در طول روزهای عادی یک زندگی عادی. آقای پالومار به سادگی می‌تواند هر یک از ما باشد، چه زن چه مرد. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۲ تير ۱٣۹٣ -  ٣ ژوئيه ۲۰۱۴

 معرفی کتاب
نام کتاب: آقای پالومار
نویسنده: ایتالو کالوینو
مترجم: عباس مهد‌ی‌بیگی
انتشارات فروغ
www.foroughbook.net

"آقای پالومار" داستان گفتگوهایی است که آقای پالومار با خود دارد، به هنگام تجارب عادی و روزمره در طول روزهای عادی یک زندگی عادی. آقای پالومار به سادگی می‌تواند هر یک از ما باشد، چه زن چه مرد. با خواندن این داستان وقتی پا در جاپای آقای پالومار می‌گذارید، به هیچ روی احساس نمی‌کنید در جایی هستید که نباید باشید. آقای پالومار همنام با یک رصدخانه‌ی بزرگ و معروف است و شاید ناخودآگاه می‌خواهد نقش یک رصدخانه را بازی کند. همه چیز را با موشکافی می‌نگرد، خواه آنچه در همین لحظه در نزدیکی‌ی نوک بینی‌اش رخ داده، خواه آنچه همزمان (یعنی ملیون‌ها سال پیش) در دورترین کهکشانها. آقای پالومار که در زندگی و در جهان احساس آسودگی نمی کند، و چه در روابط فردی با نزدیکان و همنوعان، و چه در نظم عمومی جهان، خود را خارج از دایره‌ی تأثیر و تأثر می‌بیند، می‌کوشد از مشاهدات خود به نتایجی دست یابد و بلافاصله آنها را در مورد خود، دیگران و جهان بکار گیرد تا آرامش و همآهنگی را به زندگی خود و جهان بازگرداند. لیکن در آخر هر مشاهده و نتیجه‌گیری خود را درهمان جهانی می‌بیند که بی خبر از وجود او به راه خود می‌رود. در پایان کتاب، خواننده که جذب تجربیات ساده‌ی آقای پالومار شده، و ناخودآگاه همراه با او در رصدخانه به ذیج نشسته، درمی‌یابد که جهان از درون اوست که به جهان می‌نگرد. در پایان اما، آقای پالومار هنوز سرگردان به نظر می‌رسد، لیکن خواننده می‌تواند با اطمینان به او بگوید که جهان با کسی طرح دوستی می‌ریزد که با خود کنار آمده باشد. آقای پالومار که گاه مردی دانا را می‌ماند و گاه دلقکی را، رندتر از آنست که زبان به نصیحت و موعظه بگشاید. او خواننده را با خود به سیر وسلوک می‌برد و می‌گذارد که او خود حدیث مفصل از این مجمل بخواند.
اگر داستان‌های کوتاه یا بلند دیگری را از کالوینو خوانده باشید می‌دانید که هیچ یک از داستانهای او، نه در محتوا، نه در پی رنگ و نه در ساختار یکی نیستند. با خواندن هر داستان دوباره از توان داستان پردازی او شگفت زده خواهید شد. هر بار در دنیایی کاملا متفاوت قرار می‌گیرد که انتظار آن را نداشتید. لیکن هر بار دوباره کشف می کنید که به جایی بیرون از زندگی روزمره نرفته‌اید و تنها وجه دیگری از زندگی، زندگی زمینی، با مهارت و با رنگهایی شگفت‌آور نقاشی شده و پیش روی شما نهاده شده. در هر داستان با تخیلی بودن مرز بین تخیل و واقعیت دوباره روبرو می‌شوید. این نویسنده، ادیب، روزنامه نگار و فعال سیاسی ایتالیایی داستان پرداز چیره دستی است، اما خیال پردازی بریده از زندگی واقعی نیست. در نوشته های او به احاطه‌ی گسترده‌ی او بر حوزه هایی چون، ادبیات، تاریخ، جامعه شناسی، زبانشناسی، نشانه شناسی، علوم نو، نظریه های فلسفی و اجتماعی مطرح در نیمه‌ی آخر سده‌ی بیستم پی می‌برید. اما او در وحله‌ نخست تنها یک قصه‌گوست و قصه هایش بری از سایه‌ی سنگین نظریه، نصیحت، موعضه و بحث های ملال آور است. برخورد او با این موضوعات در چهارچوب زندگی روزمره‌ی شخصیت های داستانی اوست، بدون اینکه حتی این شخصیت ها از آن آگاه باشند. آگاهی از این موضوعات لازمه‌ی لذت بردن از داستانهای او نیست. این موضوعات تنها یکی از بسیار لایه های معنایی دیگری است که داستان های او را از پیش شیرین کرده‌اند.
"آقای پالومار" آخرین رمان کالوینواست. با نگاه به زندگی سیاسی و ادبی کالوینو از جوانی تا زمان مرگ، شاید بتوان این کتاب را جمع بندیِ نمادینِ جهان بینی و نظرات فلسفی یک هنرمندِ اندیشمند در پایان راه پر پیچ وخم معنوی او دانست. هنرمندی که به اقتضای زمان و در گرماگرم مبارزات ضد فاشیسم و در جوانی به مارکسیسم کشیده می شود، اما در نهایت انسانیت او بر ایدئولوژی اش چیره می‌شود. "آقای پالومار" بازنگری و ارزیابی یک زندگی است، لیکن در چهار چوب داستان یک آدم که از مشاهدات بسیار ساده در زندگی روزانه به بینش ژرف فلسفی می رسد. این کتاب یک داستان فلسفی نیست، لیکن بینشی فلسفی دارد. همان بینشی که تمامی داستانهای به ظاهر بسیار گوناگون او را یگانگی می‌بخشد و همگی را زیر یک طاق گرد می آورد.

عباس مهد‌ی‌بیگی