توافق بر سر گذر از جمهوری اسلامی
به عنوان سد راه استقرار دمکراسی در ایران
- اخبار روز

نظرات دیگران
  
    از : محمود از ایران

عنوان : گذر از چمهوری اسلامی و پتانسیل اجتماعی نیروی گذرکننده
کوشش و تلاش رفقای کنفرانس وحدت چپ قابل تحسین می باشد. در گزارش نوشته شده که داخل سالن کنفرانس دیوار پشت میز هیات رئیسه با نصب سه شعار با خطوط درشت و رنگی آذین بندی شده بود: «آزادی با عدالت اجتماعی و سوسیالیسم با دمکراسی پیوند عمیقی دارند»
آیا در این مورد پارادایم معینی در مخیله رفقا نقش بسته یا صرفا بار نظری فرضی دارد. آیا از نظر شما مدل سوسیال دمکراسی هنوز دارای اعتبار است و کارآمدی دارد تا در برابر جهانخوارگی نئولیبرالیسم ممانعت به عمل آورد. در حالی که نمادهای سوسیال دمکراسی در اسکاندیناوی بعد از ۴۲ سال از قدرت بیرون رانده شده چون توان رویاروئی با نئولیبرالیسم را نداشتند.
در شعار دوم می خوانیم:«برای رسیدن به آزادی، عدالت اجتماعی، دمکراسی و سوسیالیسم تشکل بزرگ چپ را پی بریزیم»
رفقا! تشکل بزرگ چپ با مقولاتی چون رسیدن به آزادی، عدالت اجتماعی، دمکراسی و سوسیالیسم چه رابطه ای دارد؟ آیا تشکل بزرگ چپ نمی تواند به حزب سراسری طرازلنینی بیانجامد؟ آیا در عصر سیطره احزاب کوچک و ائتلاف آنها تشکل بزرگ چپ محلی از اعراب دارد؟
شعار سوم دلالت دارد:«ما مدافع حقوق بشر هستیم و علیه هرگونه ستم و تبعیض ملی، طبقاتی، جنسی، نژادی، مذهبی و عقیدتی مبارزه می کنیم». من می توانم بپرسم که چرا دفاع چپ از حقوق بشر همه جانبه نیست و تضییقات حقوق بشری برخی از کشورها برعلیه بشریت نادیه گرفته می شود. تحریم داروئی، مواد اولیه و غذائی و ابزار حساس هواپیما ایران توسط جهان سرمایه داری با انفعال خاصی همراه می شود. تعرضات اسرائیل بویژه در چند روز اخیر علیه مردم غیرنظامی و بیدفاع با سکوت جریانات ضدامپریالیستی دیروز مواجه می شود. واقعا رفیق مرسده محسنی از این انفعال بخوبی یاد کرده اند. انفعالی بدین منوال که ما نمی خواهیم خطر کنیم و جمهوری اسلامی را ناراحت سازیم. سویه دیگر رویکرد مخاطبین رفیق مرسده می تواند شامل کسانی شود که ناراحت نکردن دول سرمایه دداری طرفدار عربستان و اسرائیل پیشه آنان شده است.
اما سنگ بزرگ کنفرانس را این مقوله می دانم که با وجود این موانع نظری و سیاسی ادعا می کنید گذر از جمهوری اسلامی به مثابه مانع ورود به عرصه دمکراسی محور وحدت می باشد آیا باوجود هژمونی جمهوری اسلامی بویژه ورود جمهوری اسلامی به عرصه جهانی محلی از اعراب دارد. آخر با کدام نیرو و پتانسیل اجتماعی سخن از گذر می گوئید. البته اگر روند گذر درازمدت باشد حرفی نیست ولی گذر از جمهوری اسلامی در کوتاه مدت و میانمدت دشوار به نظر می رسد.
۶٣٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹٣       

    از : شاهین انزلی

عنوان : کی در کجاست و جایگاه ها را مشخص کنید
برایم فقط یک سوال پیش میاید ، چرا همان افراد و دوستانی که در امر پیشبرد اتحاد جمهوری خواهی با در دیگر جریانات جمهوری خواه بعنوان مثال آنانی که در اجا عضو هستند و یا در سازمان سیاسی چپ خود عضو هستند و هم زمان در اجا هم عضو میباشند در امر وحدت جریان چپ هم حضور دارند؟! ، آیا تفکر جمهوریخواهی با تشکیل وحدت و یا حزب بزرگ دموکرات چپ یکیست ؟ آیا تفکر دوستان هم در جمهوری خواهی و هم وحدت چپ به مانند هم هستند ؟ و اگر اینگونه میباشد پس چرا وحدت چپ و یا اتحادی به نام جمهوریخواهی ؟ آیا این تناقض نیست ؟ در صف جمهوری خواهان یک نظر و در وحدت چپ یک نظر دیگر ! ؟ چپ را اگر جمهوری خواه بدانیم پس نیاز به اتحاد جمهوری خواهی برای چیست ؟ و یا اگر جمهوری خواهی الویت جامعه است ، پس فرق چپ با جمهوری خواهی در کجاست که این دوستان هم در این و هم در آن هستند و هم زمان در سازمانهای خود ؟؟؟!! نسل جوان و جامعه درونی ایران شفافیت سیاسی میطلبد ، یک بام دو هوا نکنید باید مشخص شود کی در کجاست و جایگاه ها را مشخص کنید .
۶٣۲٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣۹٣       

    از : محمود رضائی

عنوان : گذر از جمهوری اسلامی و قبل از گذر از چپ
دوستان عزیز چپ .از آزادی و دموکراسی و سوسیالیسم گفته اید .با اندیشه مارکسیسم لنینیسم نمی توان به احزاب توسعه یافته ، کشور توسعه یافته و دموکراتیک رسید .زیرا احزاب چپ همانند گروههای ایدئولوژیک دینی جمهوری اسلامی به انسان و جهان و جامعه گزینشی نگاه میکنند .نگاه گزینشی بسیار ضددموکراتیک است .دیگر مارکسیسم و چپی نمانده که به آن امیدوارید . بروید فکری به حال خودتان کنید .جمهوری اسلامی و حکومت دینی سالهاست که از چشم مردم افتاده و مردم از آن و آخوندها عبورکرده اند .اقتصاد آزاد رقابتی در نظام سرمایه داری بوجود آورنده دموکراسی و آزادی است .سوسیالیسم آنهم از دید مارکسیسم یک شعار توخالی بیش نیست . نقائص و نابرابری های زمان شوروی سابق و .. را فراموش کرده۹ اید؟بدانید دیگر ملتها حکومتی همانند شوروی و سوسیالیستی را نمیخواهند .آن سبو بشکست و آن پیمانه بریخت .اگر هم آن نظام خوب است چرا برای زندگی به کوبا و کره شمالی نمیروید؟ چرا در کشورهای سرمایه داری زندگی میکنید .لطفا خودتان و ملتها را فریب ندهید
۶٣۲٨۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣۹٣