• جهان غرب در گذشته، حقوق بشر، دموکراسی و آزادی را در کشور ما فدای منافع تجاری خود با دولت ایران کرده. نقض حقوق بشر همیشه به خاطر نفت و منافع تجاری نادیده گرفته شده. چند سالی است که مسأله‍ی هسته ای و تأکید بیش از حد در این ضمینه موجب بیش از پیش نادیده گرفتن مسأله‍ی نقض حقوق بشر شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۹ مهر ۱٣٨۵ -  ۱۱ اکتبر ۲۰۰۶

روز چهار شنبه، 19 مهر 1385مراسم اهداء جایزه‍ی مارتین انالز برگذار شد. این جایزه از سوی 11 سازمان حقوق بشری معتبر جهانی مثل سازمان عفو بین الملل، دیدبان حقوق بشرو کنفدراسیون جهانی حقوق بشر اعطا میشود. این جایزه به نام مارتین انالز (Martin Ennals) مدیر کل پیشین عفو بین الملل است که از سال 1994 تا کنون داده میشود. جایزه‍ی امسال به اکبر گنجی و یک حقوقدان از کشور زیمبابوه داده شد. در این مراسم در ابتدا مسول این نهاد و پس از آن شهردار ژنو سخنرانی کردند. شهردار ژنو تأکید داشت که شهر ژنو محل دفاع از حقوق بشر و مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان است. سپس فیلمی ده دقیقه ای به نمایش گذاشته شد در باره‍ی زندگی آرنولد تسونگا برنده‍ی دیگر جایزه‍ی امسال. بعد از آن میز گردی با شرکت نهاد های حقوق بشری برقرار شد و آرنولد تسونگا به پرسشها پاسخ داد. پس از آن فیلم ده دقیقه ای دیگری در مورد زندگی و مبارزات اکبر گنجی نمایش داده شد. سپس اکبر گنجی به سوالات حضار جواب داد. بعد از آن خانم لوییز آربور کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد سخنرانی نموده و جایزه را به اکبر گنجی و آرنولد تسونگا اعطا کرد. ایشان در سخنان خود تأکید کردند که جایزه‍ی امسال به دو نفر داده شد که کشورهایشان به هیچ وجه پرونده‍ی خوبی در زمینه‍ی رعایت حقوق بشر ندارند. پس از این خلاصه‍ی گذارش جلسه میپردازیم به سوالاتی که در این برنامه مطرح شد.

نخست در مورد دلایل اعطای این جایزه به اکبر گنجی و و آرنولد تسونگا صحبت شد. خانم آربور تأکید داشت که کوشش های بیشتری از طرف سازمان ملل متحد برای رعایت حقوق بشر در سطح جهانی لازم است.
اکبر گنجی در مورد ساختار بین المللی غیرعادلانه‍ی سخن ایراد کرد. وی خاطرنشان کرد که ستمی که به ما مردم کشور های پیرامونی میشود از دو نوع است: یکی ظلم از سوی نظم ناعادلانه‍ی بین المللی است و دومی ستمی که ناشی است از ظلم حکومتهای سرکوبگر که بر ما حکومت میکنند.
او تأکید کرد که حمایتهای اخلاقی معنوی نهادهای حقوق بشری در سطح جهانی از مبارزان حقوق بشرامری است بسیار مثبت، اما این کافی نیست و باید تحولی در ساختار سازمان ملل متحد صورت گیرد. این ساختار به گونه ای است که برخی از کشورهای عضو این شورا، از قبیل روسیه، چین، ایران و کوبا، خود ناقضان اصلی حقوق بشرند. کشورهای ناقض حقوق بشر، وقتی که میخواهند در باره‍ی حقوق بشر بحث کنند، به نفع یکدیگر رأی میدهند و از هم پشتیبانی میکنند. آنها مانع تصویب هر گونه مصوبه ای بر علیه خود میشوند.
نکته‍ی دیگری که اکبر گنجی به آن تأکید داشت این بود که جهان غرب در گذشته، حقوق بشر، دموکراسی و آزادی را در کشور ما فدای منافع تجاری خود با دولت ایران کرده. نقض حقوق بشرهمیشه به خاطر نفت و منافع تجاری نادیده گرفته شده. چند سالی است که مسأله‍ی هسته ای و تأکید بیش از حد در این ضمینه موجب بیش از پیش نادیده گرفتن مسأله‍ی نقض حقوق بشر شده.
گنجی تأکید کرد با اینکه مشکل حقوق بشرمهم ترین مسأله ما است و باید به مسأله‍ی اصلی تبدیل شود، و با اینکه همگان موظف به محکوم کردن عدم رعایت حقوق بشر در ایران هستند، اما به هیچوجه نباید نقض حقوق بشر بهانه ای به دست کسانی دهد که قصد صورت دادن حمله‍ی نظامی به کشور ایران باشند. مردم ایران با هر گونه حمله و تحریم اقتصادی مخالفند. دموکراسی ایرانی را باید ایرانیان درست کنند و ما باید از راه مبارزه و شجاعت مدنی بکوشیم برای گذار ایران به سوی دموکراسی.

بیانیه مطبوعاتی هیأت برقرار کننده‍ی جایزه مارتین انالز
دو مدافع حقوق بشر از ایران و زیمباوه جایزه سال 2006 مارتین انالز را دریافت می کنند
اکبر گنجی ، روزنامه نگار کاوشگر و فعال سیاسی ایرانی، و آرنولد تسونگا ، حقوقدان و مفسر رادیویی از زیمباوه در ساعت 17:30 روز چهارشنبه 11 اکتبر 2006 جایزه سال 2006 مارتین انالز برای مدافعان حقوق بشر را دریافت خواهند نمود. لوییز آربور ، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، جایزه را طی مراسمی که در ساختمان فورس موتریس در ژنو (سوییس) در چارچوب جشنواره بین المللی رسانه های شمال و جنوب برگزار خواهد شد اهدا خواهد نمود.
هانس تولن، رئیس هیأت داوران جایزه، برندگان را چنین توصیف نموده است:" آنان نماد جنبش حقوق بشر در کشورهای خود هستند، کشورهایی که در آنها ایستادگی در راه حقوق بشر و دمکراسی فعالیتی خطرناک به شمار می رود. آنان با وجود اقدامات سرکوبگرانه و ایذایی همچنان به این مبارزه ادامه می دهند". اکبر گنجی در سال 2000 پس از نوشتن مقاله هایی که نقش چندین مقام دولتی را در قتل شماری از روشنفکران و نویسندگان مخالف سیاسی در سال 1998 افشا می نمود بازداشت شد. بعدها او را به جرم "گردآوری اطلاعات محرمانه مخل به امنیت ملی و تبلیغات علیه نظام اسلامی" به زندان محکوم کردند. او به مدت شش سال در شرایطی دشوار و مخالف با موازین بین المللی حقوق بشر در زندان به سر برد؛ در این مدت او از زندانبانان کتک خورد و در سلول   انفرادی محبوس شد. پس از اعتصاب غذا در سال گذشته و گذراندن مدتی در بیمارستان، در ماه مارس او را به طور مشروط آزاد کردند. پس از یک استراحت کوتاه مدت او سفری را آغاز نمود که در آن به معرفی جنبشهای روشنفکری و محافل دمکراسی خواه ایران به فیلسوفان، نظریه پردازان، و فعالان سرشناس حقوق بشر پرداخت. او مقالات بسیاری در روزنامه های اصلاح طلب که بسیاریشان تعطیل شدند نوشته است. هنگامی که در زندان بود نوشته هایش مخفیانه از آنجا خارج می شد و به طور وسیعی توزیع می گردید، بویژه روی اینترنت. برجسته ترین این آثار "مانیفست جمهوری خواهی" در شش فصل است که وی در ماه مارس سال 2002 نگاشته و در آن پیشنهاد خود را برای برقراری یک جمهوری دمکراتیک تمام عیار در ایران ارائه می دهد. آرنولد تسونگا رئیس انجمن حقوق بشر زیمباوه (زیم رایتز) و مدیر ایستگاه رادیویی صدای مردم (وی او پی) است، او یکی از وکلای سرشناس مدافع حقوق بشر در زیمباوه است. او نظر به فعالیت حقوقی اش در زمینه حقوق بشر و نام آوری اش در این رشته، در آغاز سال 2003 به عنوان مدیر جدید سازمان وکلای حامی حقوق بشر زیمباوه برگزیده شد. با وجود خطراتی که این کار متوجه شخص او می نماید، آرنولد تسونگا پیوسته وکالت افرادی را که تحت قوانین سرکوبگر تازه تصویب شده بازداشت شده اند بر عهده گرفته است، از جمله آنانی که در بازداشت متحمل آزار جسمی شده اند. او به سبب پذیرفتن وکالت این قربانیان نقض حقوق بشر و افشاگری در مورد نظام حقوقی و وضعیت حقوق بشر پیوسته مورد آزار و تهدید قرار می گیرد. او چندین بار بازداشت شده و به تازگی به قید وثیقه آزاد شده است. شهامت و تلاش او در سطح بین المللی شناخته شده است: در ماه ژوئن امسال از او درخواست شده بود که به نمایندگی از سازمانهای حقوق بشری در نخستین نشست شورای جدید حقوق بشر سازمان ملل در ژنو به سخنرانی بپردازد.
در نتیجه یک همکاری بی همتا میان یازده سازمان غیردولتی حامی حقوق بشر، مارتین انالز مهمترین جایزه جنبش حقوق بشر به شمار می رود. هیأت داوران مرکب از این سازمانهای غیردولتی است: عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر، حقوق بشر پیش از هر چیز دیگر، فدراسیون بین المللی حقوق بشر، سازمان جهانی منع شکنجه، خط اول، کمیسیون بین امللی حقوقدانان، مجموعه سازمانهای فعال در امور اجتماعی در آلمان (جرمن دیاکونی)، سرویس بین امللی حقوق بشر، هشدار بین الملل و سیستمهای اطلاعرسانی و جمع آوری اسناد مربوط به حقوق بشر (هوریدوکس).

شخصیتهای پشتیبان جایزه مارتین انالز عبارت اند از: اسما جهانگیر، باربارا هندریکس، خوزه راموس-هورتا، آداما دینگ، لئاندرو دپوی، رابرت فالگوم و تئو وان بوون.

برندگان پیشین جایزه عبارت اند از: اکثم نعیسه از سوریه (2005)؛ لیدیا یوسوپوا از روسیه (2004)؛ الیریو اوریبه مونیوز از کلمبیا (2003)؛ ژاکلین مودینا از چاد (2002)؛ سپاهیان صلح بین الملل (2001)؛ ایماکوله بیرهاهکا از جمهوری دمکراتیک کنگو (2000)؛ ناتاشا کاندیچ از یوگسلاوی (1999)؛ ایاد السراج از فلسطین (1998)؛ ساموئل رویز گارسیا از مکزیک (1997)؛ کلمان نوانکوو از نیجریا (1996)، اسما جهانگیر از پاکستان (1995)؛ هاری وو از چین (1994).

برای تماسهای رسانه ای وکسب   اطلاعات کلی درباره جایزه مارتین انالز، خواهشمندیم به لوییس ماریروس، مسوول هماهنگی مراجعه فرمایید: تلفن: 41.22.8094925. پست الکترونیک: marreiros@martinennalsaward.org   یا از سایت ما دیدار نمایید: www.martinennalsaward.org

دیدار اکبر گنجی با کمیسیر عالی حقوق بشر سازمان ملل
اکبر گنجی روز چهارشنبه ۱۰ اکتوبر در سوییس با لوییز آربور کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل دیدار و با وی در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران به تفصیل سخن گفت. طی این دیدار، که در مقر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در شهر ژنو انجام شد، گنجی از جمله به شرایط دانشگاه ها، وضعیت غیرانسانی زندانیان سیاسی و عقیدتی، تبعیض جنسی و برخورد با مراجع تقلید اشاره کرد .
 
گنجی در این دیدار مواردزیر را به عنوان نمونه هایی از نقض حقوق بشر در ایران برشمرد :
۱- وضعیت دانشگاه ها (اخراج استاتید و دانشجویان دگر اندیش، عدم ثبت نام از دانشجویان فعال سیاسی، ممانعت از برگزاری سمینارهای دانشجویان دگر اندیش در دانشگاه ها، تخریب دفاتر انجمن اسلامی های مخالفت و ...)
۲- وضعیت غیر انسانی زندانیان سیاسی – عقیدتی (خصوصاً علی اکبر موسوی خوئینی که چهار ماه است در سلول انفرادی زیر شکنجه قرار دارد تا از طریق توبه نامه عقاید پیشین خود را پس بگیرد )
٣- سانسور گسترده کتاب ها (عدم صدور مجوز برای بسیاری از کتاب های جدید، لغو مجوز بسیاری از کتاب های پیشین، سانسور فراگیر کتاب های در دست انتشار و ...)
۴- بستن مطبوعات مستقل، مسدود کردن سایت ها
۵- برخورد با NGO ها
۶- آپارتاید جنسیتی علیه زنان و سرکوب مبارزات مسالمت آمیز آنها برای برابری حقوقی
۷- نقض حقوق اقلیت های دینی و قومی
٨- برخورد با مراجع تقلید (خصوصاً آیت الله منتظری) و تحت تعقیب قرار دادن مقلیدین آنها
۹- قوانین ضد حقوق بشر در ایران
 
گنجی در این دیدار همچنین اظهار داشت: "حق تعیین سرنوشت یکی از حقوق مسلم ابنای بشر است. اگر ایران دارای نظام دموکراتیک و ملتزم به آزادی و حقوق بشر بود، صلح جهانی و منطقه ای، منافع ملی ایرانیان و کرامت انسانی شهروندان ایران تأمین می شد ."
وی تأکید کرد: "دموکراسی خطر تهاجم نظامی به ایران را منتفی خواهد کرد. نه حمله نظامی و نه تحریم اقتصادی، فقط حقوق بشر و گذار به دموکراسی ."
در پایان این دیدار خانم آربور قول داد کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد تمامی نکات فوق را یررسی کند و در صورت امکان، برای پیگیری این نکات گزارشگران ویژه به ایران اعزام نماید.