• نه!
این نای عتیق را نمی گویم
این یادگار دریاهای خشکیده از یاد رفته است؛
در هوا چیزی ست. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۰ مهر ۱٣٨۵ -  ۱۲ اکتبر ۲۰۰۶

نه !
این نای عتیق را نمی گویم
این یادگار دریاهای خشکیده از یاد رفته است؛
در هوا چیزی ست .
 
نه !
این چنبر سرد را هم نمی گویم
که در سینه من می پیچد
و دلم را
از جائی از درون نیش می زند؛
این
پژواک دوردست آهی باید باشد
که از زادروز خدا تا حال،
این دور و بر
سرگردان،
پرسه می زده است؛
 
در هوا چیزی ست؛
 
می تواند آیا
یادگار فروغ چراغ مرده ای باشد
که پاری، پیراری،
یا پیش از هزار سال، باری،
راه و چاهی را
پیش پای فسرده تنهائی
گاهی، بی گاهی
آهی
روشن کرده ست؟
 
هر چه هست
پرپرزدنهای دل وامانده مرا نگاه کن
که باز
چموش و بی آرام
راه آشیان گم شده می جوید .
 
در هوا چیزی ست .