فرار رو به جلوی محافظه کاران در مساله زنان
آمنه شیرافکن


• آلترناتیو مسوولان بالا بردن پرچم تفکیک فضای جنسیتی، اخراج زنان و تعدیل نیرو است بی خبر از آنکه به این سادگی ها نمی شود جلوی رشد زنان ایرانی را گرفت اما هر چه باشد پیشرفت زنان ایرانی در دل کمبودها و تبعیض ها، حالا با شوکه شدن گروهی از مسوولان مواجه شده، از جناب شهردار گرفته تا نمایندگان مجلس و شورای شهر. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۶ مرداد ۱٣۹٣ -  ۷ اوت ۲۰۱۴


واقعیت چیز دیگری است، واقعیت، ترس برخی مسوولان از رشد جامعه زنان است، از تحصیل و از نیازی که حالا به بازار کار حس می شود، بازار کاری که بیش از هر زمان دیگری از زنان ایرانی دریغ شده. پز دادن به نرخ بالای ۶۰ درصدی پذیرش زنان در دانشگاه ها حالا وارد فاز نیاز به کار شده و آلترناتیو مسوولان گرامی بالا بردن پرچم تفکیک فضای جنسیتی، اخراج زنان و تعدیل نیرو است بی خبر از آنکه به این سادگی ها نمی شود جلوی رشد زنان ایرانی را گرفت اما هر چه باشد پیشرفت زنان ایرانی در دل کمبودها و تبعیض ها، حالا با شوکه شدن گروهی از مسوولان مواجه شده، از جناب شهردار گرفته تا نمایندگان مجلس و شورای شهر. طرفه اینکه ۹ زن نماینده مجلس به جای ابراز نگرانی از این سیاست‏ها خود به جمع هوادران تبعیض علیه زنان پیوسته اند و در صف اول ایستاده اند.
«محمدباقر قالیباف» در یک چرخش کاملا سیاسی حالا به یک باره یادش افتاده که طرح های عفاف و حجاب بر زمین مانده از سال ٨۲ را اجرایی کند و جالب اینکه آقای مطهری هم ابایی ندارد از اینکه به صراحت از نهادینه سازی تبعیض سخن بگوید و در نهایت تعجب نامه تقدیر و تشکر برای قالیباف بفرستد.
مسوولان ما در شرایطی بر تفکیک فضاهای جنسیتی با توجیه حفظ کیان خانواده تاکید دارند که مدارس پسرانه ما هم از بروز فجایع انسانی و تجاوز بی نصیب نمانده اند. ای کاش به جای کوبیدن بر طبل تفکیک از پارک گرفته تا اتوبوس و مترو و فضای کار و یحتمل بعدتر خیابان ها، کمی بر توصیه های اخلاقی و انسانی و مدارا تمرکز می کردید. ای کاش دست کم بر اساس آموزه های انسانی و اسلامی به این مساله می پرداختید که ادم ها می توانند ورای جنسیت به هم نگاه کنند و مدام همه چیز را در مسائل جنسیتی خلاصه نمی کردید.
سردار طلایی یار همیشگی آقای قالیباف که مانند بسیاری دیگر از سرداران نیروی انتظامی به یک باره از شهرداری و شورای شهر سر درآوردند در عبارتی قابل تامل گفته اند که «از خانمم سوال کردم می‌خواهم بروم سرکار جایی که سه تا خانم هستند. از این سه‌تا خانم دوتایشان هم مطلقه هستند. من می‌خواهم با اینها کار کنم. شما راضی هستی؟ گفت: قلم پایت را می‌شکنم اگر این کار را بکنی.»
متاسفام که در پس اذهان مسوولان موافق طرح، چنین توجیه های کوته فکرانه و بی اهمیتی پنهان شده، توجیهی که به جز توهین به جامعه زنان نکته دیگری در بر ندارد. ایشان با وقاحتی بی مانند مساله حضور زن مطلقه در محیط کار را همانند یک آسیب دیده و اسباب تولید مشکل خوانده، دست کم امیدوارم ایشان به دلیل نفش پدری و داشتن فرزند دختر، هر چه زودتر به خاطر این جمله بی ربط از جامعه زنان عذرخواهی کنند.
اما از این ها گه بگذریم، باید دید چه شده که به یک باره اصولگرایان در ایران همگی روی مساله زنان؛ عفاف و حجاب، تلاش برای حذف زنان از بازار کار و دلسرد کردن آنها هم مسیر شده اند. پاسخ بسیار ساده و البته تعیین کننده است.
محافظه کاران ایرانی از نیروی تغییر شکل گرفته در جامعه زنان واهمه دارند، هر چند نتایج کنکور ۹٣ باز هم ناامیدشان کرد، چنانچه آمار به صراحت نشان از پیش تازی حضور دختران در دانشگاه ها و برتری دختران دانش آموز در اغلب گروه های آموزشی داشت. با این حال روشن ترین بازیگر سیاسی جناح اصولگرای میانه – علی مطهری- در کنار حمایت از رفع حصر و بیان صریح آزادی های مدنی به مسائل زنان که می رسد از عدم الویت اشتغال زنان می گوید و ماجرای نفقه را به میان می آورد. بی خبر از آنکه فساد اقتصادی و تورم به یادگار مانده از سال های گذشته بلایی به جان خانواده های ایرانی انداخته که دیگر مفهوم نفقه رفته رفته کمرنگ شده است. زنان از مترو گرفته تا کنار خیابان دست شان را بالا زده اند تا این بار برای خودشان کاری کنند، از زنان مطلقه گرفته تا سرپرست خانوار و ...
مساله نه عفاف و حجاب است و نه تفکیک جنسیتی، برای آقای قالیباف تنها ادامه یک بازی سیاسی فرساینده است و برای بسیاری دیگر ترس از تغییر در نیروهای زنان. ترس از فقدان بازار کار و تلاش زنان برای دسترسی به همین کرسی های حداقلی اشتغال، ترس از استقلال رای و هویتی که زنان دریافته اند و رفته رفته وارد سبک تازه متفاوتی از زندگی شده اند.
اگر همه این ترس ها نبود، مسوولان گرامی بفرمایند چه چیزی بیش از فساد و گرانی در سال های حضور احمدی نژاد بر قدرت، کانون خانواده ایرانی را سست کرد و از هم پاشاند؟
لطفا دقایقی از نمایش و همایش دور شوید و با وجدان خودتان خلوت کنید و بفرمایید در تمام هشت سال فساد عجیب و غریب دولت احمدی نژاد کجا بودید و چرا آن موقع برای تحکیم خانواده های رو به سقوط کاری نکردید؟ خانواده هایی که اغلب از غم زنان راهی دادگاه های خانواده می شدند. زمانی که به یک باره آقای خاوری همه پول ها را روز روشن از کشور خارج کرد و به بانک های کانادایی برد، شما دوستان دلواپس کجا بودید؟ در دوره بذل و بخشش ها به بابک زنجانی به چه فکر می کردید؟ پرونده تامین اجتماعی و فساد سعید مرتضوی که یادتان مانده؟ خبر دارید که پرونده آقای رحیمی در حلقه فاطمی به کجا رسیده؟ می دانید سرجمع همه این ندیدن ها و سکوت های معنادار از جانب همین شماها، به هدر رفت چندین میلیون فرصت کاری در کشور منجر شده، پس بگذارید ماجرا را ساده خدمت تان بگویم، شما به شکل ساده ای در حال فرار رو به جلو هستید تا در وانفسای بیکاری زنان و شرمندگی جامعه برای پاسخ به نیاز شکل گرفته در جامعه زنان، حالا با کمال روداری از تفکیک جنسیتی بگویید و الویت اشتغال مردان بر زنان.
پتانسیل شکل گرفته در جامعه زنان ایرانی نه قابل مهار است و نه قابل انکار، بهتر است به جای فرار از مساله با واقعیت «توانمند شدن زنان» کنار بیایید و برای همراهی با آنان همقدم شوید، اگر نه باز هم باید خدمت تان بگویم که این جماعت هم مسیر خودش را شناخته و هم راهش را می داند و بهتر است به سبک منع «توبکتومی» و «وازکتومی» این بار به زنان و مردان تحصیل کرده ایرانی درباره تفکیک فضای کاری نگویید که مشکل جای دیگری است ...

منبع:راشدنیوز