اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۱ مرداد ۱٣۹٣ -  ۱۲ اوت ۲۰۱۴

 بدون مقدمه این پرسش را مطرح می نمایم چرا خطر سقوط اربیل در مقایسه با خطر سقوط بغداد جامعه غرب را به واکنشی وسیعتر واداشت؟!
بسیاری از تحلیلگران سیاسی خاورمیانه دلیل حضور آمریکا و غرب در این منطقه و مداخلات این کشورها در خاورمیانه را تنها برای تسلط بر منابع انرژی موجود در این منطقه میدانند.
اما آیا در شرایط کنونی رفتاری که کشورهای غربی در مورد چگونگی برخورد با مسئله حضور داعش در اقلیم کوردستان و عراق از خود نشان دادند باز میتوان با همان دیدگاه ،یعنی تسلط بر منابع انرژی تحلیل نمود؟
بعد از جریانات موسوم به بهاری عربی و در جریان چگونگی تشکیل دولتهای برخاسته از این جریانات و همچنین در موضوع جنگ داخلی سوریه به وضوح مشخص گردید که دو جبهه جهانی در برابر یک و بر سر مسائل خاورمیانه از مدیریت انرژی گرفته تا حقوق بشر و تساوی حقوق زن و مرد و حقوق اقلیتهای سف کشیدهاند ،برای مثال ما میبینم که در روز ٦ اوت ٢٠١٤ قوه قضایی ایران که در جامعه جهانی به نقض حقوق بشر متهم است اقدام به اهدای جایزه حقوق بشر تحت عنوان جایزه حقوق بشراسلامی مینماید.
باراک اوباما در ٢٥ مهی ٢٠١١ در برابر مجلس بریتانیا گفت: ما میتوانیم با کشورهای دمکراتیک نیز رابطه داشته باشیم
شاید بتوان با این جمله دکترین اوباما را درخاورمیانه مشخص کرد.
کشورهای غربی بعد از جریانات موسوم به بهار عربی برای برقراری دوستی با جریانها و دولتهای خاورمیانه بیشتر از گذشته بر معیارها و آرمانهای خود تاکید مینمایند آنها هرچند رابطه کلاسیک خود مبنی بر برقراری ارتباط با دولتهای دیکتاتور صاحب انرژی را بر هم نزدهاند اما در منازعات بین دمکراسی خواهان و دولتهای دیکتاتور موجود در خاورمیانه ،بسیاری مواقع   غربیها از جریانات دمکراسی خواهی حمایت و حتی محافظت می‌نمایند برای مثال نقد دولت ایالات متحده از عملکرد دولت عربستان در زمینه دمکراسی و حقوق بشر باعث شده رابطه این دو کشور رو بکاهش بنهد.
با توجه به فضای سیاسی که بر اقلیم کوردستان حاکم است باید گفت این منطقه بعد از اسرائیل تنها نمونه حکومتداری دمکراتیک در خاورمیانه است حاکمیتی که   آرمانهای غربی در نظامی حکومتی آن دارای ارزش است. حاکمان این اقلیم بر اساس ارزشها غربی قوانین بازیهای سیاسی خود را تعیین میکنند.
هر چند در آخرین انتخاباتی که در اقلیم کوردستان برگزار شد تشکیل دولت با تاخیر فراوانی انجام گرفت اما در دولت جدید ساختار قدرت تغییر کرده و سه حزب اپوزیسیون به دولت اضافه شده است ، پس در عمل انتقال قدرت در کوردستان رویداد است. بحثی که در تعیین میزان دمکراسی بسیار حائز اهمیت است چون در خاورمیانه حاکمانی هستند که از صندق رای خارج میشوند اما هرگز اجازه انتقال قدرت را نمیدهند
بغیر از این مسئله حاکمیت اقلیم کوردستان در تلاش است خوانشهای از حقوق بشر ،شهروندی ،زنان ، اقلیتهای و آزادی بیان و مطبوعات را ترویج نماید که اساس آن را همان خوانش غربی تشکیل میدهد پس باید گفت در عین اینکه ایرادهای جدی در اجراء دمکراسی و چگونگی رعایت حقوق فوق الذکر بر حاکمیت اقلیم کوردستان حاکم است اما این ایرادها حکایت از عدم اعتقاد به این ارزشها نیست بلکه بیشتر نمایانگر ساختار فرهنگی موجود در اقلیم کوردستان است.
اگر غرب برای حفظ ارزشها دمکراتیک که خود آنها را ترویج میدهد اهمیت قائل باشد اخلاقا موظف است در حفظ اربیل کوشا باشد
بغیر از این مسئله منطقه اقلیم کوردستان در حال حاضر بالغ بر ١و نیم میلیون آواره را در خود گنجانده است جنگ داخلی و خطر تروریسم آنها را به این منطقه کشانده اگر داعش میتوانست اربیل را تسخیر نماید عملا جمعیتی یک میلیون نفری نیز بر این میزان اضافه میگردید و جامعه جهانی با جمعیتی بالغ بر ٣ میلیون آواره روبرو میشود که میتوانست یک فاجعه بزرگ بشری روی دهد
همراه مسائل فوق در حال حاضر اقلیم کوردستان حائل بین دو همسایه خود یعنی ایران وترکیه با یک دولت تروریستی است نگهداری این حائل در هر شرایطی میتواند در راستای منافع این دو کشور باشد البته از آنجا که ترکیه جزء اروپا محسوب میشود اقلیم کوردستان عملا در شرایط کنونی حائل بین یک دولت تروریستی و قاره اروپا نیز می باشد
تعهد اخلاقی دول غربی در برابر حاکمیتهای دمکراتیک ، حضور جمعیت کثیری از آوارگان در اقلیم کوردستان و نقش حائل بودن این منطقه با دولتی تروریستی جز دلایلی است که کشورهای غربی را واداشت که در برابر خطر سقوط اربیل در مقایسه با خطر سقوط بغداد واکنشی وسیعتر و سریعتر از خود نشان دادند.