اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۵ شهريور ۱٣۹٣ -  ۲۷ اوت ۲۰۱۴

 بخش دویم :
عملکرد مبهم و غیرقابل قبول اپوزیسیون در کشتار غزه

آرزو دارم که عفریت جنگ در جهان نباشد تا به طبع آن خاورمیانه به فضای عاری از تشنج برسد . امیدوارم کوشش صلح طلبان، پرچم صلح پایدار را بر آسمان جهان و نیز بر فراز فلسطین به اهتزاز درآورند. آرزوئی که چندان بعید نمی نماید . دورر از انتظار نبود که این آتش بس نیز ناپایدار است . به عبارتی جنگ دوباره از ناحیه جرزنی اسرائیل در غزه آغاز شد؛ اما نمی تواند به شدت تهاجم و کشتار ماه اگوست باشد. اسرائیل این بار با موج نوینی از اعتراضات روبرو است. من نمی دانم چرا دیده بانان حقوق بشر به نقض حقوق بشر توسط اسرائیل اعتراض نمی کنند. چرا دول قدرتمند ومدافع دمکراسی و حقوق بشر به روی نقض فاحش حقوق بشر در غزه چشم بسته اند و سیاست مهار و بازدارندگی اسرائیل را اتخاذ نمی کنند. چرا دبیرکل سازمان ملل و کمیسر حقوق بشر سازمان ملل در قبال نقض جدی حقوق بشر توسط اسرائیل موضعی ضعیف اتخاذ کرده اند. خوشبختانه در برابر مماشات دول قدرتمند و نهادهای جهانی شاهد حمایت هائی از غزه شده ایم. به عنوان نمونه؛ " بیش از سیصد یهودی که از هولوکاست جان سالم به دربرده‌اند یا از فرزندان و نوادگان نجات‌یافتگان از هولوکاست هستند، آنها در نامه‌ای سرگشاده، حمله‌های اسرائیل به مردم فلسطین را یک نسل‌کشی خوانده‌اند. نامه در شماره ۲۳ اوت، روزنامه نیویورک‌تایمز منتشر شده است". *۱ در صدر نامه آنها آمده است: "نسل‌کشی با سکوت جهان آغاز می‌شود." امضاکنندگان نامه از اسرائیل خواسته‌اند تا به محاصره غزه پایان دهد. آنها خواهان "طرد کامل" اسرائیل نیز شده‌اند، همچنین از حمایت مالی آمریکا از عملیات نظامی اسرائیل علیه غزه انتقاد کرده‌اند و در مجموع، کشورهای غربی را متهم کرده‌اند که مانع محکوم شدن اقدامات ضدبشری اسرائیل می‌شوند. بدین تناسب آنچه که این تحلیل را قوام می دهد؛ رشد گسترش اعتراضات مردم آزادیخواه است و دیگر آنکه اقدامات اعتراضی یهودیان در داخل و خارج اسرائیل بوده بنابراین اعتقاد دارم اقدامات متمرکر و سازمانیافته جریانات سیاسی چپ ایران لازم و حیاتی است. چپ ایران باید پایبندی خود به عدالت اجتماعی را از زاویه دفاع از مردم غزه نشان دهد. البته به دور از انصاف است اگر نگویم که سایت اخبار روز در ورود به رویدادهای غزه پیشتاز بوده و می باشد.
همانطور که آمد، بخش نخست مقاله نگاهی گذرا و اجمالی به رویدادهای در غزه داشت. هدف از خوانش دوباره آنها یادآوری سبعیت و ددمنشی دولت اسرائیل بود. سبعیت دولت نتانیاهو به آستانه جنون آمیزی رسده تا هرگونه تلاش برای برقرار آتش بس دائم را نپذیرد. چنانکه آتش بس برآمد تلاش مصر دوره ژنرال سیسی را نیز به بهانه واهی برهم زد تا امکان تداوم آتش بس پایدار برای دستیابی به صلح را شکننده تر کند. اما آغاز جنگ در غزه گرچه به شدت هفته های گذشته نیست؛ اما جنگ است و جنون کشتار مردم بیگناه درغزه توسط اسرائیل بیداد می کند. بهر طریق بیان و پردازش دوباره رویدادها به تحلیلی می رسد تا نیات سیاسی رهبران دول قدرتمند آشکار گردد. شما در لابلای سطرهای بخش نخست مقاله خوانده اید و حتما به یاد دارید که به موضع گیری باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا استنناد کرده تا زیرپوست موضع او بیشتر فهم شود. اوباما برای رفع مسئولیت در قبال مردم غزه که اسرائیل را در ارتکاب به نسل باز گذاشته . بنابراین وقتی رئیس جمهور یک کشور قدرتمند - بزرگترین دموکراسی سرمایه گرا - برای خالی نبودن عریضه می گوید " اگر نتانیاهو مقداری فشار از داخل کشور حس نکند بعید است بعضی از سازش‌های خیلی مشکل، مثلاً در مورد موضوع شهرک‌های یهودی‌نشین، را انجام دهد". وجود موضع آبستره ای باراک اوباما -- در عین حالی که دهن کجی به مردم فلسطین و غزه بود -- موضع حیرت آوری شد که وقتی آن را در برابر سکوت برخی از مدعیان حقوق بشر ایران در خارج کشور قرار می دهی تامل برانگیز است. لیکن منصفانه نیست که تلاش وقفه ناپذیر و غیرجانبدارانه سایت وزین اخبار روز در چهل روز جنگ و کشتار اسرائیل درغزه را تحسین نکرد. تلاش سایت اخبار روز و تحریریه اش باعث شد تا کاستی گروههای سیاسی اپوزیسیون وعدم برخورد بهنگام چپ ایران در مورد کشتار مردم غزه کمتر به چشم بخورد. در ادامه به بررسی جریانات اپوزیسیون جمهوری اسلامی وارد می شوم و نخست از جریان سلطنت طلب آغاز می کنم:

-- الف : سکوت رازآمیز سلطنت طلبان و رضا پهلوی:
رضا پهلوی که برای هر موضوع کوچکی دست به قلم می شود و بیانیه ها می سراید واشک ها برای نقض جقوق بشر از دیده جاری می سازد و سلطنت طلبان که در گوشه عزلت امن خویش چشم بر مصائب تلخ امپریالیسم بسته اند و بعضا برای مرگ نهنگ ها و خودکشی شان مرثیه می سرایند، نمیدانم چرا در برابر نسل کشی مردم غزه توسط ارتش رژیم اسرائیل مهر سکوت بر لب زده اند؟ راز سر به مهر این سکوت شبهه ناک چیست؟ آیا بدین خاطر نیست که رژیم مخلوع پهلوی، دوست گرمابه و گلستان و حتی مطیع بلامنازع دولت اسرائیل بود؛ طبیعی است که رضا پهلوی تبعیت کورکورانه و امپریالیسم پسند را اتخاذ کند. تبعیتی که باعث روی برتافتن از جنایات اسرائیل می شود. عامل دیگر جز این نمی تواند باشد که رضا پهلوی و همپالکی های سلطنت طلبش بر خوان گشوده امپریالیسم نشسته و لقمه برمی گیرند. رضا پهلوی از مهمان پذیری عرب مصری یاد می کند و اینکه در روزگاران متواری شدن پدر و خانواده اش، انورسادات آغوش گشود و آنان را میزبان شد. البته سپردن میزبانی به اشارت و اذن آمریکا بود. اما رضا پهلوی دمکرات نما و سلطنت طلبان مشروطه سکوت در برابر کشتار مردم بی دفاع غزه توسط اسرائیل جنایتکار را به صلاح منافع خود می داند، اگر رضا پهلوی وامدار و نمک خورده مردم عرب مصر است می بایستی از کشتار مردم غزه به خاطرعرب بودن آنها دفاعی می کرد که نکرد تا نشان دهد که مطیع اراده سیاسی دولتمردان جهان سرمایه داری است.

--- ب : سازمان مجاهدین خلق ایران :
سازمان مجاهدین خلق ایران که در سال های اختناق دیکتاتوری محمدرضاشاهی مشی مبارزه مسلحانه را در اردوگاهای فلسطینیان آموخته بودند و همواره؛ همراه بودن با مبارزات مردم فلسطین و جریانات سیاسی و نظامی آن را جز افتخارات خود عنوان می کردند؛ اینها نیز در کشتار مردم بی دفاع و بیگناه غزه سکوت مرموزی پیشه کرده اند. البته تکلیف " خودرهبرخواندگان " سازمان؛ مریم و مسعود مشخص است. آنان فعلا منافع خود را در عراق تعقیب می کنند و برای تامین منافع خود همرایی با داعش را بهترین گزینه می دانند، اینکه چرا در مورد غزه سکوت کرده اند را باید مظهر وابستگی مریم و مسعود به امپریالیسم دانست. هنگامی که ایالات متحده آمریکا از مجاهدین کارت بازی در مذاکره با ایران ساخت و آنها را از لیست گروههای تروریستی خارج کرد چهارمیخ بر تابوت سازمان مجاهدین کوبید و سازمانی با این پیشینه ضدامپریالیستی یادگار سعید محسن ها، بدیع زادگان ها و رضائی ها را تحت انقیاد خود درآورد. طبیعی است که سازمان مجاهدین خلق ایران در کنار امپریالیسم و اذنابش قرار گیرد.

---- ج : تشکل ها و عناصر شاخص اپوزیسیون
ج ۱ -- تشکل های چپ اپوزیسیون خارج کشور:
واکنش تشکل های چپ در مورد افشا نقش اسرائیل در کشتار مردم غزه با واکنش عناصر شاخص آن متفاوت است. در زمینه تشکل های چپ کمترین کاستی را شاهد هستیم. عمدتا تشکل های فدائیان اعم از اتحاد فدائیان خلق ایران، فدائیان اکثریت، چریک های فدائی خلق ایران وهسته اقلیت اعلامیه های خود را در محکوم کردن دولت وارتش اسرائیل انتشار دادند. دیگر سازمان های چپ نظیر راه کارگر و حزب توده ایران نیز بیانیه هائی منتشر کردند. تشکل های جمهوریخواهان نیز نفش بایسته خود را ایفا نمودند. به عبارتی اتحاد جمهوریخواهان ایران، جنبش جمهوریخواهان لائیک و دمکرات و سازمان جمهوریخوواهان ایران نیز سندهای خود را در دفاع از مردم غزه روانه آرشیو تاریخ نمودند.سازمان های ملی ازجمله جبهه ملی ایران و سازمان های جبهه ملی ایران نیز در زمینه مزبور نقش خود را انجام دادند که در جای خود قابل تحسین می باشدو ناگفتهنماند که تمامی بیانیه و اعلامیه های بالا همگی در سایت اخبار روز درج گردیدند.

ج۲ -- عناصر شاخص چپ اپوزیسیون خارج کشور:
ما چپ ها شهره شهر بوده ایم در عدالت طلبی و دفاع از مردم بی پناه و زحمتکش. حتی در برهه ای که در جریان چپ ایران دمکراسی و حقوق بشر بورژوامابانه رسوخ نکرده بود چپ به شمول جنبش فدائیان مصداق بارز و عینی " هر کجا فریاد آزادی منم // من در این فریادها دستی زنم " بود و الان نیز هست و باید بیشتر باشد.اما بعد از فروپاشاندن اردوگاه سوسیالیسم، گویا سنت آزادی خواهی و دفاع از مردم بی پناه در برابر امپریالیسم در رفتار عناصر شاخص فدائی جایگاهی ندارد و شاید دارد و من متوجه نشدم که احتمالش بعید است. آیا کسی از بدو حمله وحشیانه اسرائیل به غزه؛ جائی، موضع گیری ازمهدی فتاپور، طاهری پورسراغ دارد؟ موضعگیری که حتی با جوهره آبستره ای یا به تعبیر ایرانی خودمان " برای خالی نبودن عریضه " ارائه شده باشد؟ نکند این عناصر درگیر مسائل و موضوعات مهم تر از نسل کشی مردم فلسطین هستند؟ یا نکند بر دیواره - وال - فیس بوک خود عکسی با گروهی از رفقای پائین آمده از آلپ را حک می کنند؛ یا دیگری در زیر آسمان آبی و پر درخشش خورشید در گوشه ای آرام در منطقه زیبایی در تعصیلات بسر می برد. اما به اخبار هر کجا که سرک می کشی، تنها رد پای ابرهای سیاه بر فراز غزه را می بینی. در حالی که سایت اخبار روز بیشترین انرژی را به درج اخبار و تحلیل ها در مورد غزه اختصاص داده و می دهد؛ آِیا منفعلین،عذاب وجدان از بابت بی تحرکی را به همنشین پنهان سفر کوهنوردی و استراحت بدل نساخته اند. دیگران نیز در جائی در فضا، هوانوردی می کنند . نکند باخود می گویند که سایت اخبار روز هست و زحمت ما را کم می کند؟ البته بوده اند عناصری چون آقای فرخ نگهدار که مدتی سر در جیب تفکر فروبرده و سرانجام موضع دیرهنگام خود را در فیس بوک رونمائی کردند.
من نمی دانم اگر نبود تلاش رفقای سایت اخبار روز و کوشش مدام رفیق تابان، عناصر شاخص چپ ساکت شده، چه امتیاز برتری از عربستان داشتند. البته برعربستان عامل آمریکا حرجی نیست ولی رفقای چپ ما سکوت همتراز با عربستان و دیگر عمال امپریالیسم را چگونه توجیه می کنند؟ انتظار می رفت رفقا با موضعگیری فردی یا امضا بیانیه یا برگزاری آکسیون جنایات اسرائیل را محکوم می کردند تا در این راه در کنار سایت اخبار روز قرار می گرفتند. در شرائطی که جهان زبان به اعتراض بر جنایات اسرائیل گشود و کمیساریای سازمان ملل از عمق جنایات اسرائیل کودک کش بغض در گلو و اشک در چشم می شود یا در نمونه دیگری بیش از سیصد یهودی که از هولوکاست جان سالم به دربرده‌اند یا از فرزندان و نوادگان نجات‌یافتگان از هولوکاست در نامه‌ای سرگشاده، حمله‌های اسرائیل به مردم فلسطین را یک نسل‌کشی خوانده‌اند و در صدر نامه آنها آمده است: "نسل‌کشی با سکوت جهان آغاز می‌شود." چرا باید جریان چپ حضور فعال و مدام چون اخبار روز نداشته باشد و سکوت اختیار می کنند؟ اگر سکوت آنها حمل بر بی تفاوتی نباشد می تواند دال بر این باشد که نمی خواهند بر کودکان و مردم در محاصره غزه نگاهی بیفکنند تا مبادا در انظار دولتمردان اسرائیلی متهم به بازگشت به چریکیسم ضدامپریالیستی و ضداسرائیلی شوند.

ج٣ -- تشکل ها وعناصر شاخص چپ داخل کشور :
در داخل کشور گمان ندارم که تشکلی منسجم وجود داشته باشد و شاید هم باشد و من نمی دانم . ناگفته نماند که در برهه حمله ارتش اسرائیل به غزه نمودی که دال بر نماد تشکل چپ داخل کشور باشد مشاهده نشد . اما در داخل کشور نامه دهها شخصیت سیاسی، فرهنگی و .. با عنوان " به کشتار مردم بیدفاع فلسطین پایان دهید" تنظیم که در سایت همیشه فعال اخبار روز درج شد. موضعگیری این رفقا گرچه بهنگام و به موقع بود، متاسفانه با خلط مبحث باعث لطمات جبران ناپذیری به چپ شدند. عده ای از رفقای امضا کننده از همتراز کردن حماس با اسرائیل غافلگیر شدند و با انتشار تکذیبیه ای در صدد ترمیم لطمه وارده از ناحیه غفلت خود برآمدند که اخبارروز در این حوزه نیز موشکافانه حضور داشت. عده ای نیز بر مواضع ناجور بخصوص همتراز کردن حماس و اسرائیل اصرار ورزیدند که نهایت منجر به انتشار پی در پی انصراف امضاکنندگان شد. بنابراین اگر در خارج کشور تجمیع لازم را سراغ نداریم؛ در داخل کشور نیز وضعیت پایداری وجود ندارد. آنچه در مقایسه وضعیت دوبخش اپوزیسیون چپ می شود بیان کرد آن است که تشتت آرای رفقای داخل کشور به خاطر شرائط غیردمکراتیک وامنیتی غیرطبیعی نیست. زیرا امکان وضعیت مشابه ما در خارج کشور از آنها سلب شده است. اما چرا باوجود تفاوت شرائط اجتماعی هر دو بخش چپ دچار خصلت مشابه شده اند؟ تشابه مزبور مصداق چشم اسفندیار اپوزیسیون است که باید بدان پرداخته شود.

پانوشت ها :
*۱ – به لینک زیر مراجعه شود:
www.bbc.co.uk گروهی از بازماندگان هولوکاست: اسرائیل در غزه 'نسل‌کشی' می‌کند