اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٨ شهريور ۱٣۹٣ -  ۹ سپتامبر ۲۰۱۴

بنیاد اسماعیل خویی به مناسبت گرامی داشت یاد و خاطره ی جان باختگان سالهای ۶۰ برنامه ی ویژه ای را درتاریخ هفتم سپتامبر در شهر آتلانتا برگزارکرد.

مراسم با خوش آمد و اعلام برنامه شروع شد و سخنران برنامه آفای سیاوش محمودی معرفی گردید.
سیاوش محمودی زندانی دهه شصت از جان بدربردگان و شاهدان کشتار تابستان ۶۷ است که بسیاری از جنایات این دوران را دیده و برادر خود را نیزدر این فاجعه از دست داده است. او از همکاران سایت گفتگوهای زندان است ومصاحبه ها و گفتگوهای رادیویی و تلویزیونی بسیاری در رابطه با کشتار تابستان۶۷ دارد. او مقیم آلمان، محقق و فعال سیاسی است.

• پس از معرفی، آقای محمودی سخنرانی خود را با عنوان "بلوغ و باروری جنبش دادخواهی،گامهایی برای ژرفا بخشی به این جنبش " ارائه داد.او از پیشینه ی جنبش دادخواهی و اینکه جنبش دادخواهی از خاکستر کشتار برمی خیزد شروع کرد.مطالبات جنبش دادخواهی و مسائل سازمان یابی این جنبش را بررسی کرد وبا توضیح مفاهیم کلیدی این جنبش که در زیر می آید:
• پیوند سرنگونی جمهوری اسلامی با جنبش دادخواهی
• جنبش دادخواهی و عدالت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی
• مفهوم نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم
• اعاده حیثیت از زندانیان سیاسی و تمامی انسان های صدمه دیده
• مفهوم عدالت انتقالی در دوره های دموکراسی نسبی برای عقیم کردن روند جنبش دادخواهی
• مسئولیت پذیری جامعه به منظور تضمین و تعمیق حقوق فردی و انسانی
• تغییرات ساختاری در سیستم قضایی
• شکل گیری نهادهای پایه ای اجتماعی و امکان کنترل دائمی و علنی توسط آن ها
• تاوان یا غرامت و مفاهیم حقوقی و اخلاقی آن
• تضمین حقوق فردی و انسانی
• ایجاد و گسترش فرهنگ اجتماعی برای حک کردن معیارهای انسانی در روح جامعه
نقش مقاومت و ادبیات مقاومت در بازسازی روحیه و فرهنگ مبارزه برای حقوق انسانی سخنان خود را به پایان رساند.

در پی سوال و جواب ، تنفس و پذیرایی بخش دوم برنامه فیلم " با من از دریا بگو" به نمایش گذاشته شد.
کارگردان فیلم آقای رضا علامه زاده ، موسیقی متن از آقای اسفتدیار منفرد زاده و آقای بیژن شاهمرادی تهیه کننده فیلم است . فیلم به مادران خاوران تقدیم شده و مستندی است که با مهارت اعدامهای گسترده، شکنجه های روانی و جسمانی، تجاوز های جنسی و شرایط جان باختگان و جان به دربردگان را به تصویر میکشد.

آقای علی اصغر سلیمی در باره این فیلم چنین مینویسد:
"این فیلم مستند علامه زاده متمایز است از دیگر فیلمهای تکان دهنده کوتاه و مستندی که او در سالهای اخیر در مصاحبه با قربانیان شکنجه و تجاوز رژیم ساخته است. علامه زاده خیز برمیدارد و با استودیوی کوچکش در مهاجرت، پرش و پرواز میکند. او با همت یار و همکار دیرینش بیژن شاهمرادی، تهیه کننده فیلم، و تکیه بر تلاش دراز مدت روشنگرانی چون آذر آل کنعان، مهدی اصلانی، ایرج مصداقی، سیمین بهبهانی، علی کشتگر، محسن یلفانی ، امیر اطیائی و احمد موسوی و از همه مهمتر با فداکاری ها و افشاگری های بی پروای «مادران خاوران» ایران عمق فاجعه را میکاود و رنج مادران را به تصویر میکشد. «مادران خاورانی» که نه تنها یکبار رنج جسمانی زادن فرزندان شان را کشیدند بلکه با یافتن جسدهای عزیزان و جگرگوشه گانشان در گوری گمنام و جمعی بار دیگر درد زایاندن حقیقت و افشای چهره تلخ حکومت اسلامی را بر خود هموار کردند"

نمایش فیلم حال وهوای ویژه ای به جلسه داد و حاضران به پاس جان باختگان و جان بدربردگان به پا خواستند وجلسه با کف زدن های ممتد و اهدای گل به سخنران وخانواده های جان باختگان که در جلسه حضور داشتند به پایان رسید.