اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ شهريور ۱٣۹٣ -  ۱٣ سپتامبر ۲۰۱۴

در پی جداسازی در اتوبوس و مترو و دانشگاه و ادارات شهر داری و ورزش و غیره و گسترش جدا سازی های جنسیتی در همه زمینه ها، این بار شاهد شکل گیری نیروی انتظامی ویژه زنان در مقابله با اغتشاشات خیابانی زنان هستیم . در خبر ها آمده است که یگان و یژه زنان برای مقابله با اغتشاشات خیابانی زنان دوره های مخصوص را می گذراند .
پس زنان زحمت کش و رنجدیده خوشحال باشند که دیگر در خیابان از مردان سرکوبگر سیلی نخواهند خورد. دیگر یک باتون بدست سبیل دار با باتون بجانشان نمی افتد. مرد در سرکوب زنان نامحرم است و از نظر شرع این بر خورد جسمی و فیزیکی اشکال دارد ..
واقعا که چقدر به فکر برابری زن و مرد هستند. یا بهتر بگویم به فکر از میان برداشتن فاصله زنان و مردان. زنان باید منتظر بمانند تا در خیابان از دست زنان تا توان دارند کتک بخورند و نگران محرم ونامحرم نباشند .
نظام سرمایه داری در همه جای دنیا نقشه مقابله در برا براعتراضات مردم را می کشد و نیروی انتظامی ایران هم برای آنکه از آنها عقب نماند،هم نیروی مرد آماده می کند و هم نیروی زن .
چقدر جالب است ،چند روزی است کارگران معدن سنگ آهن بافق به خاطر خصوصی سازی دست از کار کشیده اند و یگان ویژه نیروی انتظامی برای حل این مشکل وارد می شود. آیا باید برای حل این معضل کارگزاران اقتصادی و سیاسی به محل می رفتند تا حرف کارگران را گوش بدهند؟ یا نیروی انتظامی و یگان ویژه؟
در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ رضا خان باز سازی ارتش را به عهده مستشاران نظامی انگلستان گذاشت ، اما تا آن جا که تاریخ به یاد دارد نه رضا میرپنج و نه محمد رضا پسرش جنگی را علیه کشور دیگری انجام ندادند بلکه ساخت و ساز نیروهای نظامی برای کشتار و قتل عام معترضین به حکومت پهلوی ها بود.
و پول های بادآورده از فروش نفت دیکته وار از سرمایه جهانی، باید هزینه و خرید تسلیحات نظامی می شد.
امروز هم تاریخ تکرار می شود، قدرت نیروهای نظامی و انتظامی برای واکنش در برابر اعتراضات مردمی ساخته و پرداخته می شود. چرا پس از گذشت سه دهه از سال ۵۷ نیرویی برای رفع فاصله طبقاتی در ایران به وجود نیامده است؟ هیچ حکومت وابسته به بانک جهانی که عامل سرمایه می باشد قدمی در راستای رفع نیازهای اقتصادی طبقات محروم و مزدبگیر نداشته و بر نخواهد داشت.
پس از سی سال گفته شده بود انقلاب مال پا برهنه هاست همچنان پاها برهنه و شکم ها گرسنه و بی خانمان ها آواره و مستاجر. رستوان برج میلاد برای کارگری با ماهیانه ۷۰۰۰۰۰ تومان حقوق ساخته شده است؟ رستوران چینی ها، فرانسوی ها و ........ هتل های پنج و چهار ستاره، کیش و کجا و کجا که یک وعده غذایش برابر حقوق مزدبگیران می باشد برای که ساخته شده است؟
دقت کنید آمار فقر در ایران به ۲۰میلیون نفر رسیده است، این جمعیت با نان و سیب زمینی شکم خود را سیر می کنند، اگر زنان گرسنه این جمعیت به خیابان ها آمده و به این فاصله طبقاتی اعتراض کنند با نیروی سرکوبگر زن طرف هستند . مشکل فقر حل می شود و محارم در برابر هم هستند کفر انجام نمی شود عیب است که زنان فقیر از مردان توسری بخورند . بر طبق بر خی بر اورد ها در سطح شهرها ٣ میلیون زن تن فروش به کف سنی ۱۴ سال چه تدبیری باید اندیشید؟ این جمعیت از سر فقر روی به تن فروشی آورده اند یا برای عیش و لذت خویش؟ پس آن روز که این زنان درک این مفهوم را داشته باشند مبارزه علیه تن فروشی و فاصله طبقاتی تنها راه مبارزه می باشد و به خیابان ها بیایند جای نگرانی نیست توسری از زنان کماندو خواهند خورد.
رییس سازمان نهضت سوادآموزی می گوید ۱۰ میلیون بیسواد داریم. حدس بزنید ۵ میلیون آنها زن و دختر هستند. فریاد اعتراضشان گوش آسمان را کر می کند، اما اندوه ندارد که توسری از زن خواهند خورد.
۷ میلیون بیکار و ٣ میلیون معتاد باز اگر نیم آن ها را زن بدانیم ۵ میلیون زن بیکار و معتاد ٣ میلیون تن فروش ۵ میلیون بیسواد ۵ میلیون فقیر ناگفته پیداست ترس از طغیان همه ره به تکاپو انداخته وانواع نیروی انتظامی ........ . این امری طبیعی است که با گسترش فاصله طبقاتی هر روز خطر شورش ها بیشتر میشود . تاریخ جهان ثابت کرده، مردم ویتنام علیه آمریکا، مردم شیلی علیه پینوشه، مردم آفریقا علیه آپارتاید، مردم کوبا علیه باتیستا، مردم آرژانتین، یمن، مصر، فلسطین، ایران، و روزی ملت ها علیه دولت های سرمایه داری آن روز آن چه که باقی می ماند مشتی ویرانه از کاخ های تازه به دوران رسیده هاست مگر حامیان سرمایه داری چه تعداد است؟
دیدید روز پهلوی ر ا ارتش پهلوی در مردم شد و دست از بر مردم شدن برداشت.
دنیای متمدن می داند که هزینه تقابل با مردم بیشتر از هزینه تغذیه و درمان و مسکن و تحصیل آنهاست.
(پیشگیری ارزانتر از درمان است)
نفت را فروختید، دماوند را فروختید، سهند را فروختید، کویر را فروختید، دریای خزر را فروختید، معادن را فروختید، با این همه فروش چه کردید؟
خاصه خرجی های دولت های قبلی چه شد. دولت های قبلی کجا هزینه کردند، چند ویلا در سواحل شمال، کیش و ییلاقات ایران ساخته شده است، و چه تعداد در آن ها زندگی می کنند؟
تهران را باد کردید و هر وز یک بزرگراه و اتوبان ساختید، اما آب آشامیدنی ندارد. اما ظرفیت تحمل این همه ماشین را ندارد، اما در مناطق فقیرنشین درمانگاه و مدرسه وجود ندارد. بچه های شین آباد فراموش شدند و شین آبادهای ایران هم.
به گفته بزرگ مرد تاریخ صد سال گذشته ایران میرزا کوچک خان جنگلی(تهران را آباد کردند ایران را ویران برای آبادانی ایران تهران را باید ویران کرد)
اعتراض و اغتشاشات خیابانی علت است. معلول ها باید حل بشود. با یگان ویژه مردانه و زنانه نه تنها مشکلی حل نخواهد شد. که بر مشکلات افزوده می شود.
کارشناسان اقتصادی حاکمیت در کجا درس خوانده اند و چه درسی؟ چگونه است سر این کلاف آشفته به دست نمی آید؟ به کدام نارسایی جامعه اشاره کنیم که گامی در ارتقاء و ترقی آن برداشته شده؟
دولت الکترونیک، عابر بانک ها، واریز حقوق مستمربگیران، حقوق بگیران و .... به کارتها واریز می شود اما رئیس بانک مرکزی تاکید دارد روزانه بیش از دویست هزار تومان نمی توان دریافت کرد. نمی گویم صاحب کارت روزی به علت نیازش بیشتر می شود، اما می دانیم با نگهداری میلیون ها تومان پول مردم یعنی نقدینگی بانک ها بیشتر و سود بیشتر. بحران در کشاورزی به جایی رسیده است که تمام نشریات داخلی می نویسند. حاصل کشاورزان از آن دلا ل های میدان تره و بار است.
هر ظرفی به اندازه مظروفش حجم دارد و این فرمول در مورد انسان ها استثنا نیست. کارد به استخوان رسیده است، دولت سر در زیر برف کرده است، این اعتصابات پی در پی کارگری نشان از باران قطره قطره است. روزی خواهد رسید که باران رگبار شود و ویران ساز.
(در امتداد یک سکوت طولانی فریادیست ممتد و طوفانی. )
روزی شاهد بودم خیابان پهلوی چهار راه امیر اکرم رژه یگان ویژه شهربانی شاه را که زمین را می لرزاند و روزی دیگر که در میدان ۲۴ اسفند جوان طغیانگر تفنگ از دست ارتشی مزدور گرفت و فرار کرد.۰
وقتی استخوان کارگران و زحمت کشان لای گیره یگان های سرکوبگر فشرده تر شود واکنش هم فشرده تر خواهد گشت. جبر شورش و طغیان را نمی توان با هیچ دارویی درمان کرد. وقتی دماوند طغیان کند و آتش درونش را به بیرون بریزد کدام یگان ویژه را تاب تحمل است.
به این آمار با دقت توجه کنید روزنامه همشهری ۱٣ مرداد ۹٣ –مبلغ ٨۷ هزار میلیارد تومان از تسهیلات ارائه شده، به شبکه بانکی بازنگشته است. میزان بدهی ۶۱ نفر از بدهکاران به ۱۵ میلیارد تومان بالغ شده است. این بدهکاران که بدهی آنها بالای ۱۰۰ میلیارد تومان است ۱۹ درصد از کل مطالبات را در اختیار دارند.
سازمان توسعه صادرات غیرنفتی طی ٣ ماه نخست سال جاری ۱٣۹٣- رقم ٨ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار رسید که نسبت به سال گذشته ۵ درصد اضافه شده است.
قسمت اول آمار بدهی بانکی، توصیه می شود یگان ویژه زنان به جای مقابله با حق خواهی بانوان کارگر و محروم ضربتی به سراغ غارتگران بروند. به یقین این بدهکاران از نور چشم های دولتی هستند و گرنه ما شاهد هستیم اگر وام دار بانکی مثل من باشد تنها خانه ۴۵ متری او را به چوب حراج می زنند و دمار از روزگارش در می آورند. این همه صادرات در آمار دوم ازآن چه کسانی است، کشاورز پیاز را در زمین کیلویی ۵۰ تومان می فروشد، صنعت کار برای صادرات مجوز ندارد، صنایع دستی، فرش بافی و ..... .
همه باید محصول خودشان را تحویل بدهند یکی تو سر خود یکی تو سر پول حاصله بزنند و کاسه گدایی به دست گیرند
این جزیی از آمار کشوریست که بایدمال پا برهنه باشد. پا برهنه هایی که فقط ۲۰ میلیون فقیر دارد. ۲۰ میلیون انسان هایی که همیشه گرسنه همیشه آواره هستند و اما هر کس در این کشور زیر ۵/۱ میلیون تومان حقوق داشته باشد هم جزء فقرا هستند. نتیجه قیام سال ۵۷ این شد؟
فاصله طبقاتی که از آغاز سال ۵٨ مانند خوره روز به روز بیشتر و بیشتر شد. تا جائیکه در آمار ثابت گردید ٨ درصد از افراد جامعه نزدیک به ۹٨ درصد ثروت ملی را از آن خود کرده اند و ۹۲ درصد جامعه فقط ۲ درصد از درآمد ملی را دارند.
بیش از ۵۰ میلیون جمعیت ایران زیر خط فقر و مرز خط فقر زندگی را سپری میکنند . آمار جرائم اقتصادی و مجرمین اقتصادی ، به خاطر حفظ آبروی مجرمین در دادگستری مخفی میباشد .
اما دو لت سر مایه داری ایران برای بقاء خود هیچ مقابله ای با رانت خواران و دانه درشت ها ندارد و لی برای اعتراض های صنفی مردم یگان ویژه تا بن دندان مسلح به مقابله بر می خیزد .
این دولت تدبیر و امید است که در عرصه سیاسی و اقتصادی شعار برابری و یکسان سازی جامعه را در راس قرار داده .
نمی شود کتمان کرد که در بعضی بخش های اقتصادی، اجتماعی، ساخت و سازهایی انجام شده اما این جبر است یک طرفه معادله غارتگری و چپاول و یک طرف معادله حلوا حلوا کردن برای شیرینی دهان غارت شده ها. هیچ دولتی سر کار نیامد مگر برای حل مشکلات سرمایه و سرمایه داری.
در منشور شهروندی آقای رئیس جمهور آمده، مردم حق اعتصابات و اعتراضات خود را دارند اما بر اساس موازین قانون اساسی و در قانون اساسی و قوانین کارگری اعتصاب حق کارگران و زحمت کشان نیست و به همین دلیل روز به روز بر نیروهای سرکوبگر افزوده می شود.
و یگان ویژه زنان آخرین آن ها نیست، چرا که تا ظلم هست فقر هم هست و تا فقر هست مبارزه هم هست.
سالهاست که تجربه کرده ایم دولت های گذشته را و نظام حاکم بر ایران را در تاریخ و از دوران های بسیار دور به خصوص قاجاریه و پهلوی این نابسامانی ها را۰ دیگر خونی در رگ هایمان باقی نمانده است تا زالو صفتان سرمایه داری به عیش و عشرت بپردازند.
بر کارگران و زحمتکشان است که زنانه و مردانه با تمام وجود در تشکلات مستقل خود با هر گونه ستم و نابرابری مقابله کنند و با همبستگی های زنانه و مردانه در برابر سودپرستی های سرمایه داران برای غارت دسترنجشان به مقابله بر خیزند.