از : الف رستمی
عنوان : کارهایی که نمی کنند
در حالی که راه برای پیوستن نیروهای داعشی به داخل خاک سوریه از طریق ترکیه در تمام این مدت باز است، راه کمک رسانه و حتی انتقال مجروحین کرد به داخل ترکیه را بسته اند. تانک های ترکیه علیه کردها موضع گرفته اند و نه علیه داعش
می توان و باید راه را برای جلوگیری از قتل عام باز کرد و نمی کنند.
می توان با هواپیما برای رزمندگان کرد اسلحه، مهمات و مواد دارویی و غذایی ریخت که نمی ریزند.
می توان و باید یک جبهه دیگر را در جنوب کردستان عراق گشود تا تمرکز نیروهای داعشی بر کوبانی امکان پذیر نباشد، همه دیگر جبهه ها خاموش است و چنین اقدامی نمی شود.
هواپیماهای آمریکایی و متحدانش که روزانه و بطور همزمان برای حمله به عراق و لیبی هزاران پرواز انجام می دادند، در حدی نمایشی روزی یکی دو بمب می اندازند و حتی یک تهدید خشک و خالی هم نسبت به تصرف کوبانی نداده اند، بلکه وقیحانه سقوط آن را از پیش اعلام و بی اهمیت جلوه داده اند.
باید هشدار داد داعشی ها در پی آنند که علاوه بر قتل عام رزمندگان کرد کوبانی، چهره های مبارز کانتون کوبانی را اسیر کرده و مخفیانه بعنوان هدیه ای برای پشتیبانی ها از آن ها به ترکیه تحویل بدهند. اسلامیست های ترکیه همچون مالکی عراق تصور باطل می کنند که با سرکوب مخالفان سیاست هاشان در این نبرد، مواضعشان تحکیم می شود، حال آنکه با این جنایت آشکار بشری، مشروعیت باقی مانده شان را نیز به باد داده و این سرزمین را آماده تحولاتی می کنند که تصوری از آن ندارند.
کوبانی داعشی ها، سازماندهندگانش و از جمله هواداران دروغین دمکراسی «پروازی» را با یک شکست اخلاقی و سیاسی بزرگ و تاریخی روبرو کرده است. آن ها هنوز نمی دانند با این شکست اخلاقی و سیاسی چه چشم انداز بزرگی را برای دمکراسی خواهان رادیکال و چپ ترسیم می کنند. آینده منطقه از آنان است و این از همین امروز در کوبانی رقم خورده است.
۶۴۹۵۱ - تاریخ انتشار : ۱۹ مهر ۱٣۹٣
|