دو سروده


یوسف صدیق (گیلراد)


• تو را می‌‌نویسم بی‌ آنکه بیاندیشم.
مرا می‌‌خوانی بی‌ آنکه فرشته ی باران
چشم انداز اردیبهشتی فکرهایم را رها کند.
محبوب من! به بهاران خوش آمدی
(کاش) ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۹ مهر ۱٣۹٣ -  ۱۱ اکتبر ۲۰۱۴


 
کاش



تو را می‌‌نویسم بی‌ آنکه بیاندیشم.

مرا می‌‌خوانی بی‌ آنکه فرشته ی باران

چشم انداز اردیبهشتی فکرهایم را رها کند.

محبوب من! به بهاران خوش آمدی.

کاش در "کوبانی" هم باران ببارد.

۱۲ مهر ۱۳۹۳ ...........





آه‌، مادر !



آنان هم به "صدور انقلاب" می‌‌اندیشند.

کوبانی "کافر" را درهم می‌‌کوبند

تا "توسری" حرف اول را بزند

و "روسری" حرف آخر را.

آه‌، مادر، مادر آواره ی من !

کو، کو پتوی نقره ی مهتاب،

کنار خار بیابان ؟

که بخوابی، آرام بگیری

و نسترن‌های پر‌پر شده ات را

روی سینه‌ات بگذاری.

اینجا روسری هم نیست.

زخم‌هایت را چگونه ببندم ؟
۱۸ مهر ۱۳۹۳ ........