• ها هزار نفر از اعضای اتحادیه های کارگری انگلیس در مرکز لندن برای در اعتراض به عدم افزایش دستمزدها متناسب با نرخ تورم روز شنبه ۱۸ اکتبر سال ۲۰۱۴ راهپیمایی کردند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ مهر ۱٣۹٣ -  ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴

گزارش دریافتی - ستار رحمانی: دها هزار نفر از اعضای اتحادیه های کارگری انگلیس در مرکز لندن برای در اعتراض به عدم افزایش دستمزدها متناسب با نرخ تورم روز شنبه ۱٨ اکتبر سال ۲۰۱۴ راهپیمایی کردند.

اعضای اتحادیه های کالج ها و دانشگاه ها، UCU، یونایت Unite، یونیسون، Unison، اتحادیه سراسری معلمان، NUT، اتحادیه کارگران مخابرات، کالج سلطنتی پرستاران و اصناف خیابان های مرکزی لندن را در روز شنبه ۱٨ اکتبر ۲۰۱۴ به تصاحب خود درآوردند. تعدادی از بازنشستگان و فعالان ضد سلاح های هسته ای هم در تظاهرات روز شنبه شرکت داشتند.
تظاهرات های مشابهی هم در گلاسگو و بلفاست در همین روز برای افزایش دستمزدها صورت گرفت.
بر طبق برآورد کنگره سراسری اتحادیه های کارگری انگلیس در حدود ۹۰ هزار نفر در تظاهرات روز شنبه شرکت داشتند.
میانگین نرخ تورم رسمی اعلام شده توسط دولت ۲.۵ درصد از ۲۰۰٨ تا سال ۲۰۱۴ بوده است. در ماه اکتبر اعضای اتحادیه آتش نشانی ها و دکتر های زایمان در اعتراض به یک در صد افزایش دستمزد در سال ۲۰۱۴ و سال های قبل اعتصاب کردند. ۷۵ درصد اعضا اتحادیه کالج ها و دانشگاه ها نیز شش ماه قبل، بر علیه ۰.۷ درصد افزایش دستمزد، با وجود نرخ تورم رسمی ۲.۵ در صد، رای به اعتصاب روز ۱۴ اکتبر را داده بودند اما به دلیل تمام شدن مدت شش ماه، این اعتصاب غیر قانونی اعلام شد و عملا در آخرین ساعات روز دوشنبه ۱٣ اکتبر به اعضا اعلام شد که روز ۱۴ اکتبر به جای اعتصاب به سر کارهایشان بروند.
سران اتحادیه یونیسون هم در برابر پیشنهاد افزایش دستمزدی بسیار ناچیز رضایت دادند و اعتصاب روز ۱۴ را ملغی شده اعلام کردند.

بر طبق گزارش کنگره سراسری اتحادیه های کارگری انگلیس:
۱-    از هر پنج نفر یک نفر زیر خط فقر زندگی می کند
۲-    ۶.۱ از خانوار کارگری در فقر زندگی می کنند
٣-    قرارداد های صفر ساعت یعنی در حقیقت کارگر بدون هیچ قراردادی با کافرما هر وقت که کارفرما نیاز به کارگر داشته باشد وی را برای کار فرا می خواند رو افزایش است
۴-    بحران هزینه زندگی معضل دیگری است که رشدی فزاینده دارد
۵-    دستمزدها در مقایسه با پنج سال پیش به نتاسب نرخ تورم، هر هفته ۴۰ پوند کاهش داشته است. اگر دستمزدها متناسب با نرخ تورم از سال ۱۹٨٨ تا سال ۲۰۱۴ افزایش داشت هر کارگری می بایست ۱۰۰ پوند هر هفته بیشتر از آنچه اکنون دریافت می کند دستمزد می گرفت
۶-    افزایش نابرابری در جامعه: در سال ۱۹٨٨ مدیران بالا رتبه بانک ها، سازمان دولتی و خصوصی بطور متوسط ۴۵ مرتبه دستمزدشان بالاتر از متوسط دستمزد کارگران بود. در سال ۲۰۱۴ این تفاوت دستمزد به ۱٨۵ بار بیشتر رسیده است. به عبارت دیگر اگر بطور متوسط دستمزد کارگری درهفته ۲۰۰ پوند باشد دستمزد مدیر بالا رتبه مساوی است با ٣۷۰۰۰.
شدت کار نسبت به سال ۲۰۰٨ چند برابر شده است. شدت کار ۵۰ درصد افزایش داشته و کارگران در برخی موارد با همان مدت زمانی ۲۰۰٨ دو برابر بیشتر کار می کنند اما دستمزد ها بسیار اندک افزایش پیدا کرده است. بنا بر آمارها از سال ۲۰۰٨ تا ۲۰۱۴ دستمزد ها ۱۴ درصد کمتر ازمجموعه نرخ تورم ۶ سال اخیر افزایش داشته است. به عبارت دیگر سطح دستمزدها ۱۴ درصد کاهش داشته داشته است.
اما از سوی دیگر در این روند سودهای کلان نصیب سرمایه داران شده است. فاصله طبقاتی هر روز بیشتر روز پیش افزایش می یابد و ثروتمدندان ثروتمندتر و فقرا فقیرتر می شوند.

با رشد نابرابری های اجتماعی و نارضایتی از وضعیت موجود، فعالین کارگری ناامید از اتحادیه های کارگری، به فکر راه کارهای دیگری برای مبارزه علیه نظام سرمایه داری هستند. اتحادیه ها اکنون اگرچه در برخی شعبه ها فعالند و به مشکلاتی نظیر تخلف کافرما، تبعیض های جنسی و ملیتی، شرایط کار، ایمنی کار و اجحافات مدیران می پردازند اما سران اتحادیه های کارگری در مقابل سیاست های سراسری دولت ها از جمله افزیش دستمزدها و غیره در چند دهه اخیر ضعف بسیاری نشان داده و عملا بی خاصیت شده اند و شاید به جرات می توان گفت که خود به مانعی در مسیر رشد جنبش کارگری تبدیل شده اند.

در فقدان نیروی قدرتمند کمونیستی در نبرد علیه تهاجم نظام سرمایه داری به حداقل معیشت کارگران، تاخت و تازها در سراسر جهان به درجات مختلف به سطح معیشت کارگران ادامه دارد. این حملات نمی تواند بی پاسخ مانده، رشد نیروهای کارگری اما این بار نه از تشکلات رسمی و یا اتحادیه های به شدت بورکرات شده بلکه از طریق تشکل هایی خارج از بند و بست های اتحادیه ای می رود تا جان تازه ای گرفته ونظام سرمایه داری را با تمام توان به چالشی سرنوست ساز بکشد.