عنوان : نظام زن ستیز
خبر بسیار غم انگیزی بود. از یک نظام قضایی قرون وسطایی و زن ستیز جز این هم انتظاری نمی توان داشت. برای آرامش روح او و تسلای خاطر خانواده و بازماندگانش دعا کنیم.
۶۵۱۵۹ - تاریخ انتشار : ۴ آبان ۱٣۹٣       

عنوان : میخ دیگری بر تابوت حکومت سرمایه داری-فاشیستی اسلامی
هر شب ستاره ای بزمین میکشند و باز

این آسمان غمزده غرق ستاره هاست

سرانچام پس از ۶-۷ سال زندان و شکنچه و زچر، چسم و روان ریحانه آرام گرفت.

خانواده مقتول (دربندی) امروز در چاده زندگی خود، به یک در راهی رسیده بودند. اگر امروز در آخرین لحظات، این خانواده بپای چوبه های دار میرفت، و طناب را از گردن ریحانه در آورد، امروز، بله همین امروز، در قلوب بسیاری چای میگرفت و عشق مردم را نصیب خود میکرد. اما انتخابی انسانی نکرد، و نفرت پاسخ گرفت. عشق و نفرت متضاد هم نیستند، بلکه از چنس «احساسی یگانه اند». تنها تفاوت آنها اینست که عشق نیروئی «چاذب و همگرا» و نفرت نیروئی «دافع و واگر» است، همانند دو نیروی فیزیکی، با کمیت هائی برابر و و جهات برداری متضاد.

نه، نه، و میلیاردهار بار نه، من اشتباه میکنم. حیف و حیف ، هم برای ریحانه و هم برای دربندی. ضرورتی نداشت که این دو انسان، زندگی طبیعی خود را ناتمام بپایان برسانند، بدون اینکه خود «قاتل» و «مقتول»، و شرایط مترب بر آن را، خود انتخاب کرده باشند.

۱- ریحانه و در بندی، فارغ از شخصیت فردی، شغل و حرفه، جرم ارتکابی، هر دو قربانی سیستمی شدند، که سی و اندی سال است که باد میکارد تا طوفان درو کند.

۲- سیستمی بشدت جنایتکار، که با ترفند های کثیف مذهبی خود، سیاست «در مقابل هم قرار دادن مردم» را دنبال میکند، تا دستهای خونین خود را در پشت مردم، و آنهم تحت عنوان قصاص(امری مربوط به زندگی قبایل و عشایر دوران جاهلیت)، و وصله ناجوری بر زندگی انسانیت مدرن سده بیست و یکم، پنهان سازد.

۳- بله! مجبورم باور کنم که امروز، با غم دیگری که بر دل دارم، ریحانه هم بدنبال ندا، ترانه، شهلا، و همه آنهائی رفت، که سی و اندی سال است در زیر سم اشتران سپاه اسلام قربانی میشوند.

۴- اما، تا همین جا، تلاش انسانهای بسیاری برای جلوگیری از بقتل رساندن ریحانه و ریحانه ها، صف مردم ما را متحد تر کرد، تا بر این «نابهنگام تاریخی» بشورند، و فردائی را نوید دهند، که در آن «زندگی زیبا» و «قتل زشت» شمرده شود.

۵- ریحانه از امروز دیگر در بین ما حضور ندارد، اما «دلنوشته های» او ماند.در این دلنوشته ها، ریحانه حکومت تبهکار اسلامی را به محاکمه کشیده است. آخرین وصییت او به مادرش برای اهدای اعضای بدنش به انسانهای نیازمند، به ریحانه زندگی ابدی می بخشد.

سلام بر زندگی





مشکل
۶۵۱۵۵ - تاریخ انتشار : ٣ آبان ۱٣۹٣