عنوان : حکومتی با آپارتاید جنسی، عقیدتی و قومی-ملی
حکومت اسلامی حاکم بر ایران، برای پذیرفتن یکنفر بعنوان «گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران»، سه شرط را قائل شده است:

اول: گزارشگر باید «مرد» باشد.

دوم: گزارشگر باید «مسلمان» باشد.

سوم: گزارشگر باید «غیر عرب» باشد.

طرح خود این سه شرط، نمایانگر «تبعیض و آپارتاید جنسی، عقیدتی و تاسیونالیستی» حاکم بر تفکر و عملکرد این حکومت فاشیستی است. اگر سازمان بین المللی حقوق بشر، میخواست به اصول «جهانشمول و دمکراتیک» خود پایبند بوده، و تسلیم «شروط تبعیض آمیز» حکومت ایران نشود، میبایستی از همان ابتدا، طرح خود این شروط را «مادر نقض حقوق بشر» در ایران تشخیص میداد، و تسلیم آنها نمیشد. در حالی که این سازمان خود در مقابل این حکومت عقب نشینی کرده، و هر سه شرط حکومت ایران را پذیرفت، و کسی را بعنوان «نماینده ویژه» برای ایران بر گزید، که هم «مرد» است، هم «مسلمان» است و هم «غیر عرب» است، و قرعه بنام «احمد شهید» افتاد، که خود قبل از هر اقدامی، عملا «شهید» شد.

همین تسلیم سازمان بین المللی حقوق بشر، در مقابل «شروط تبعبص آمیز» حکومت ایران، یاد آور این گفتاورد فارسی است که میگوید:

هر چه بگندد، نمکش میزنند
وای به روزی که، بگندد نمک

یعنی: مردم ایران برای تبعیض جنسی و عقیدتی و نژادی تحمیل شده بر خود بوسیله حکومت اسلامی، به سازمان حقوق بشری پناه میبرند، که خود از ابتدا تسلیم همین شروط «تبعیض آمیز» حکومت ایران شده است. و این در حالی است که در «اصول» این سازمان، «بشر» فارغ از «جنسیت»، «عقیده» و «نژاد و ملیت» تعریف شده است.

هرچند که هر سه شرط ایران، برای برگزیدن «گزارشگر ویژه»، خود تبعیض آمیز و نژاد پرستانه و ضد انسانی هستند، اما شرط سوم این حکومت، علاوه بر اینها، مضحک و خنده آور هم هست. شرط سوم اینست که گزارشگر باید «غیر عرب» باشد، و این در حالی است که «قرآن» این «رجال مسلمان» به «عربی» نوشته شده است، و کاش بار دیگر، اگر از احمد شهید خواستند تا برایشان قرآن بخواند، او آیه ها را به «هندی»(یا زبان ملی خود) بخواند تا خودش تسلیم تبغیض حکومت ایران نشود.

مضحک تر از همه، ترم مسخره «حقوق بشر اسلامی» است. فکرش را بکنید که سازمان ملل بپذیرد که شعبه ای بهمین نام در سازمان ملل تشکیل شود، و همین لاریجانی هم بعنوان «گزارشگر ویژه» آن انتخاب شود، آنگاه هفت میلیارد بشری که، ۹۹ در صدشان «غیر مسلمان» هستند، در «همبستگی با مردم ایران»، بایستی در معرض «قصاص»، «سنگسار»، «امر به معروف و نهی از منکر»، «مهدورالدم»، «کافر ذمی»، «محارب با خدا و رسول خدا»، «محکوم به قطع انگشتان دست و پا»، «اقدام علیه امنیت عالم» و دهها و صدها «رحمت زیبای اسلامی» قرار بگیرند، و همگی هم باید «ختنه» شوند.

در صورت تحقق چنین «بهشتی» بر روی «بلاد عالم»، در ایران نیز «صنعت تولید اسید» به شکوفائی خواهد رسید، و «چهره های زنان عالم» به زیبائی «فرشتگان الهی» خواهند شد.

بهشتی از این زیباتر!؟

روزگار غریبی است، نازنین!
۶۵۲۴۲ - تاریخ انتشار : ۹ آبان ۱٣۹٣