تا ببارم
به کودکان


مرضیه شاه بزاز


• دشت کبود و سبزی
ابرِ سپیِد دشتم
جرقه ای!
آتش زن، ببارم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۰ آبان ۱٣۹٣ -  ۱ نوامبر ۲۰۱۴


 
دشت کبود و سبزی
ابرِ سپیِد دشتم
جرقه ای!
آتش زن، ببارم   
بر سنگچین باغی
امشب اگر ببارم
بر باغ میوه آرم
افسرده دستی شاید
از شاخه میوه چیند
گازی زند، ببیند
آنچه که پیش چشمش
شفاف چون زمرد   
بود و او نمی دید.

آنچه که فراموش کرده ایم، بدهی ماست به نسلی که از راه می رسد. کشورهای مترقی برای تضمینِ توانمندی و رشد آینده ی کشورشان، برای آموزش و پرورش کودکان بیشترین بودجه و برنامه ریزی را مهیا می کنند. با رژیم اسلامی حاکم بر ایران، این بودجه و برنامه ریزی برای کور کردن ذهن کودکان بکار گرفته می شود و هنرمندان مترقی ما انگار که این مهم را فراموش کرده اند. اگر ما دریافته هایمان را به نسل جوان از کودکی منتقل کنیم، نقطه ی آغازِ رشد آنها نقطه ی پایانِ دریافته های ما خواهد بود (نسبی و با محدودیتهای سنی و تجربی) و بدینسان "نو" زاده می شود. باید سنت دنباله روی کودکان از پدران شکسته شود، باید به کودکان در کودکی حق انتخاب (تا اشتباه های ما را به کناری نهند) و دستمایه (تا آموخته های درستِ ما را آموخته های خود، اما پربارتر کنند) داد تا جهانی نو را بنیاد نهند.   

اکتبر ۲۰۱۴
divanpress.com