بیانیه ی دبیرکل حزب کمونیست انقلابی آمریکا در مورد حوادث فرگوسن



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۶ آذر ۱٣۹٣ -  ۲۷ نوامبر ۲۰۱۴


هیئت منصفه از متهم کردن «دارن ویلسون» افسر پلیسی که مایکل براوون را در فرگوسن به قتل رساند، پرهیز کرد. یکبار دیگر، مزدور مسلح سیستم پس از به قتل رساندن یک جوان سیاه تبرئه شد. حکم هیئت منصفه مانند گلوله ای دیگر است که به قلبمان شلیک شد. همین عمل به نوبه ی خود بی عدالتی دیگری است که برای محکوم کردن این سیستم کافی است. یک بار دیگر سیستم اعلام کرد که زندگی سیاهان برای آنان که در راس این امپراتوری بی عدالتی نشسته اند، پشیزی نمی ارزد.

این وضع را باید متوقف کرد

تاریخ آمریکا با ستم وحشیانه بر سیاهان عجین است. این ستم به زمانی بر میگردد که مردم آفریقا را دزدیده و در این کشور به زنجیر بردگی کشیدند. این ستم گری وحشیانه پس از الغای رسمی برده داری در شکل جداسازی «جیم کراو» و وحشت آفرینی از طریق لینچ کردن سیاهان توسط اوباش سفید ادامه یافت. این ستم گری، امروز به شکل دستگیری و حبس توده ای و آزادی عمل پلیس در خشونت علیه سیاهان و به قتل رساندن آنان در جریان است. همین دو روز پیش یک پسربچه ی ۱۲ ساله در زمین بازی محله ای در شهر کلیولند توسط پلیس به قتل رسید.
چندین هفته است که مقامات به مردم هشدار می دهند که آرام بگیرند و بگذارند که سیستم کارش را انجام دهد. چند روز است که مردم را تهدید می کنند که پلیس نظامی و گارد ملی را به جان معترضین خواهند انداخت. دیدیم که سیستم چگونه کارش را انجام داد: یک بار دیگر یکی دیگر از قاتلین مردم سیاه را تبرئه کرد و مهر تایید را بر قتل مردم سیاه توسط پلیس زد.
به همین دلیل مردم باید برخیزند. این امر به شدت درست، عادلانه و ضروری است. به فاصله چند ساعت مردم از گتوها، از کمپوس های دانشگاه، و نقاط دیگر با عصبانیت به حق و اعتراضات رزمنده به خیابان ها ریختند. در فرگوسن در مقابل گاز اشک آور ایستادند. ساعت یک صبح در شهر نیویورک هزاران نفر از مرکز شهر تظاهرات کردند، از منطقه مانهاتان و هارلم حرکت کردند و پل ترایبرو را بستند. تظاهر کنندگان اتوبان های کلیدی را در لس آنجلس و اوکلند بستند. صدها تن در مقابل کاخ سفید به حالت اجساد کشته شده دست به اعتراض زدند. در بوستون، بالتیمور، سیاتل و غیره اعتراضات در اشکال گوناگون برگزار شده است.

هیچ کس نمی تواند در حاشیه بماند.
اکسیون هایی که نظم روزمره امور را برهم می زند باید ادامه یافته و گسترش یابند. باید در خیابان ها بمانیم. بر سر کار حاضر نشویم. دانش آموزان باید از مدارس به خیابان ها سرازیر شوند یا کلاس ها را تبدیل به آموزش در مورد این برنامه ی نسل کشی و مبارزه علیه آن کنند. مردم محلاتی که هر روز بیرحمی و قتل های پلیس را تجربه می کنند باید از طریق مقاومت سیاسی توده ای خشم خود را نشان دهند.
همه باید به جنبش مبارزه علیه قتل سیاهان به دست پلیس بپیوندند. ورزشکاران و موزیسین ها باید در این مورد موضع گیری کنند. در این نبرد همه باید سمت خود را روشن کنند. آیا در کنار پلیسی که جوانان سیاه را به قتل می رساند و سیستمی که مهر تایید بر این اعمال جنایتکارانه می زند خواهید ایستاد یا در کنار مردمی که علیه این وضع به پا خاسته اند و می گویند دیگر آن را تحمل نخواهند کرد؟ اگر در دست زدن به عمل غفلت کنید، با این سیستم و مهر تایید آن بر قتل جوانان سیاه، همراهی کرده اید. اما اگر دست به عمل بزنید می توانید بخشی از تغییر همه چیز بشوید!
این چه جهانی است که در آن زندگی می کنیم. آیا می توان جهانی را تحمل کرد که در آن زندگی مردم سیاه پشیزی نمی ارزد؟ مساله به همین سادگی است. اگر جواب شما منفی است پس آمریکا را متوقف کنید! و تا زمانی که عدالت برقرار نشده و قاتل مایکل براون به زندان نیفتاده است، به این کار ادامه دهید.
 
کارل دیکس، سخنگوی حزب کمونیست انقلابی در آمریکا
منبع: وبسایت حزب کمونیست ایران (م.ل.م)