از : رضا فانی یزدی
عنوان : درود به علیزاده هنرمند مردمی ایران
درود به حسین علیزاده ، که رسمی نو را پایه می گذارد. رسمی که هنرمند و روشنفکر ایرانی را بی نیاز از دریافت جایزه ها و عنوان های بینالمللی می کند و عرصه رقابت و ستایش کار هنرمند را در همان محدوده مردمی که با هنر و کار او زندگی می کنند و لذت می برند نگه داشته و ضمن قدردانی از جوامع هنردوست دنیا راهی نو را در مرحله کنونی در تاریخ ما می گشاید . کاش دیگر هنرمندان و روشنفکران و اهل فکر بتوانند چون علیزاده ضمن قدردانی از نهادها و دولت هایی که به آنها و کار آنها ارج گذاشته ، اما از وارد شدن در این میدان رقابتی در این مرحله از تاریخ کشور ما بپرهیزند ، همان کاری را که کمپین یک میلیون امضاء زنان ایرانی در عدم پذیرش وجه نقدی جایزه سیمین دوبوار کردند. آنها ضمن تشکر و پذیرش جنبه معنوی آن جایزه از پذیرش وجه نقدی آن خودداری کردند.
حسین علیزاده چه زیبا می گوید که "شاید اگر در دیار ما توجه و درک از هنر والای موسیقی همان طور که نزد مردم است، نزد مسئولان – که باید خدمتگزاران تاریخ و فرهنگ و هنر باشند- می‌بود، یک هدیه و عنوان غیر خودی این همه انعکاس نداشت.
وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می‌شود.
و اما من ضمن قدردانی از مسئولین کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده و تا آخر عمر به آن پیشوند و یا پسوندی نخواهم افزود.
در آخر ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده‌اند، خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد. "
درود بر حسین علیزاده موسیقیدان و هنرمند برجسته ایرانی
۶۵۵۹۲ - تاریخ انتشار : ٨ آذر ۱٣۹٣
|