عنوان : نادیده گرفتن نیروهای معروف به اصلاح طلب
شرط اول عبور از یک رژیمی پی بردن به میزان استحکام پایه های آنست بعد از این شناخت است که می توان،برنامه هایی برای عبور از آن را طراحی کرد.بدون شناخت لازم آز آن رژیم اقدامات انجام شده بر علیه آن انتحاری محسوب می شود، ویا اینکه گروه ها ویا افرادمبارز وجه تبلیغاتی عملیات خودشان بیشتر مد نظر است تا عبور از رژیم و یا اینکه ؛در حرکات و اعمال آنان ،بازیگری برای همان رژیم نمایان می شود.برای رسیدن به نتیجه ای قابل قبول ،ابتدا پایه های قدر ت رژیم بر شمرده می شود ،سپس در هر مورد مختصر مطلبی ذکر می گردد:۱)نیروهای مسلح(نظامی ،انتظامی ،شبه نظامی)۲)نیروهای اطلاعاتی و امنیتی۳)سیستم اداری و مدیریتی۴ نظام مالی و پولی۵)نطام توزیع ۶)و.....:::::::۱)نیرو های نظامی و انتظامی و شبه نظامی :یکی از پایه های یک رژیم وجود نیروهای مسلح وفادار به آنست ،جمهوری اسلامی در همان ابتدا به مدت طولانی در گیر یک جنگ تما م عیار با یکی از کشورهای رقیب سر زمین ایران در منطقه می شود وجود این جنگ یک شانس برای آن رژیم محسوب می شود،چون بدین طریق فرصت سازماندهی وآبدیده کردن نیروهای وفادار به خودش را پیدا کرده بود واز این بابت پایه ای نسبتا"مستحکمی برایش پیش می آید.۲)نیروهای اطلاعاتی و امنیتی :یکی دیگر از پایه های رژیم؛ نیروهای اطلاعاتی و امنیتی وفادار به آن است که در این مورد جمهوری اسلامی با توجه به شرایطی که پیش آمد،در دو بعد داخلی و خارجی توان سازمان دهی و آموزش های لازم را در جهتِ استحکام بخشی به این قسمتها را یافت.در قسمت داخلی:جمهوری اسلامی در همان ابتدا با نیروهای مخالفِ داخلی در گیر می شود وبا توجه به اینکه آن نیروهای داخلی مخالف ، خود از تشکیلات منظم و توان مخفی کاری بالایی برخوردار بودند، رژیم توانست بر آنان غلبه کند و این شانس مهمی برای رژیم بوده است.در این راستا از نیروهای امنیتی و اطلاعاتی نظامِ قبلی (ساواک)وتجربیات نیروهای امنیتی سایر کشورهایی که سابقه بر خورد با نیروهای داخلی خودشان را داشتند در جهت سازمان دهی وتوانا کردن نیرو های خودش ،نهایت استفاده را برد ودر بعد خارجی وجود جنگ طولانی وساختن دشمنی بنام امریکا توانست از تجربیات سایر کشورها در این مورد نهایت استفاده را ببردوسیستم اطلاعاتی و امنیتی را هم بطریقی کارا نشان دهد.در مجموع می توان گفت: در این مورد رژیم هم از استحکام و توانایی بر خوردار شده است.۳)سیستم اداری ونیرو های مورد نیاز را می توان چنین یدد:رژیم برای گردش امور اداری به چند میلیون پرسنل(۳یا۴)نیازمند است که سازمان دهی این نیروها را از همان ابتدا برای جلو گیری از واکنشهای احتمالی در دستور کار خود قرار داده بود، اما در دورانی بنام دوران اصلاحات معروف شده بود ،روش جذب نیرو بسمت استفاده از روشهای تعریف شده مناسب داشت می رفت،اما توسط تیم بعدی که آن هم بشیوه کودتایی برمدیریت اجرایی کشور سیطره یافتند(تیم احمدی نژادی)روش جذبِ نیروها بسمتی تغییر یافت که بر اساس دستور رهبری همان رویش نیروهای جدید نظام تعریف شده بود، عمل گردید؛آن هم بر اساس جذب نیرو با توجه به تعریف امنیتی و نظامی ،چون حاکمیت متوجه شده بود سیستم اداری بطریقی است که نیروهایی که در آن مشغول به کار هستند آکثریت آنان بسمت باز نشستگی دارند می روند ،برای جایگزین باید سیستمی را مطرح کرد که تضمین برای مشکل آفرین نشدن در آن باشد و آن تیم بطریقی عمل کرده اند که به ادعای خودشان ۳/۲نیروها ی جذب شده مازاد هستند ویا در قسمتهایی قرار گرفته اند که بیشتر در خدمت حفظ نظام هستند تا در خدمتِ خدمات رسانی به مردم،پس در این مورد رژیم پایه های نسبتا" مستحکمی برای خود ایجاد کرده است.۴و۵ و... که می شوند پایه های مالی و توزیع و.. بایدگفت: در هر کدام از اینان رژیم بطریقی عمل کرده است که در صد زیادی از افراد در گیر در این قسمتها ،سمپاتی و یا اشتراکِ منافع با حاکمیت دارند پر داختن به تمام جزئیات بحث طولانی را می طلبد.:::::با توجه به شرایط فعلی کشور برای عبور از این رژیم به چه روشهایی باید روی آورد؟در این مورد دیدگاه های مختلفی مطرح شده است،که پرداختن به آنها بحث طولانی می طلبد.اما به قسمتی که نویسنده گرام استاد درویش پور به آن اشاره ای داشتند ،یعنی توجه به نیروهایی بنام اصلاح طلب درون نظام ویا نیروهایی که درون نظام قرار دارند وبطریقی با نهاد هایی که تقویت کننده روشهای استبدادی هستند دارای زاویه ویا مشکل شده اند ، مختصر اشاره ای خواهد شد.:::باید گفت :نظام حاکم ،وقتی توانست در همان ابتدا ضربات شدیدی به نیروهای مخالفش وارد کند متوجه شد خطری از طرف آنان وی را تهدید نخواهد کرد ،که این دید گاه رژیم بعدا"با نوع عملکرد آن نیروها درست بودنش مشخص گردید.با این تفاصیل پس رژیم جمهوری اسلامی از چه چیزی وحشت دارد و کدام گروه هایی می توانند به آن پایه های نسبتا"مستحکم رژیم ضربات ،وارد کند. حاکمان بر رژیم می دانند واز آن هم وحشت دارند اینست که همان نیروهایی که خود در استحکام بخشی به پایه ها نقش داشتند و گروهی از آنان به برخی از مشکلات پی برده اند و آنان نیز از نقاط آسیب پذیر آن استحکامات هم خبر دارندتوان ضربه را خواهند داشت چنانچه: آنان هم با پشتیبانی گروهی از مردم توان خود را به بخش دیگر حاکمیت نشان داده اند،وحاکمیت فعلی هم از توان آنان مطلع است ومی داندهر اقدام از طرف آنان آن پایه های مستحکم را سست می کند و این سست کردن دو راه پیش روی رژیم قرار میدهد:۱)فروپاشی ۲)تن دادن به تغییر روشها.که این تغییر روشها کمکی به روند دمکراسی خواهی و آزادی خواهی خواهد بود. پس این گروه ها که در درون نظام بوده اند و از پتانسیل لازم برای فشار آوردن بر بخش اقتدار گرای دیگر نظام را دارند ، حال آن نیرو ها هر اسمی می خواهند داشته باشند اصلاح طلب و یا چیز دیگری ،نادیده گرفتن آنان در روند مبارزات و یا دور زدن برای هر نیروی مبارز که خواهان تغییر حاکمیت بر ایران هستندنتیجه مفیدی نخواهد داشت.
۶۵۶٣۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹٣       

عنوان : سخنی با یک هموطن
جناب آ- بزرگمهر گرام درود بر شما وسپاس از توجه به کامنت!مطالب کامنت بطریقی به مطالب استاد گرام آقای درویش پور مربوط می شود ،آن هم بدین طریق :ایشان بطریقی وظایفی را به دیگر مبارزان خارج نشین یاد آوری می کنند، مطالب این جانب هم بطریقی در راستای فرمایشات ایشان می تواند تعبیر شود!::::وقتی جناب درویش پور می فرمایند: ((.....هر نوع سیاست ورزی که به رابطه با مخاطبان اجتماعی خود نیندیشد ونگران این نباشد ...)):::::جناب بزرگمهر گرام:قطعا"هر کس که بر اولفظ فعال سیاسی اتلاق شود در حقیقت اهدافی را تعقیب می کند واین اهداف هم در راستای ایجاد شرایط زیست مناسب برای مردمان سرزمین خویش است. در این رابطه هر کس که توان ارائه مطالبی در خصوص یاد آوری بعضی از نکات مبارزاتی را بیابد نباید کوتاهی کند!حال می ماند آنانی که که خود را فعال سیاسی قلمداد می کنند ،اگر آنان ساز دیگری بزنند:قطعا"! دید گاه هایی نسبت به آنان مطرح می شود ،یکی از آن دیدگاه ها اینست ؛آنان گروهی دکاندار سیاسی هستند که فعالیتهای سیاسی را برای کسب سودهای خود انتخاب کرده اند .تکلیف با آنان مشخص است!که بطریقی جنابعالی از دست آنان شاید به فغان آمده باشید.با سپاس مجدد!
۶۵۶٣۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹٣       

عنوان : اصلاح مطلب
با پوزش !مطلبی از کامنت شماره ۶۵۶۱۵ تا ریخ انتشار ۱۰/۹/۹۳ بدن طریق اصلاح می گردد. در سطر دوم مطلب از ((........یکی از نوع دینی و دیگری که هنوز به حکومت گریش ادامه می دهد.....)) به مطلب ((.......یکی از نوع غیر دینی و دیگری که هنوز به حکومت گریش ادامه می دهد.....)) اصلاح می گردد. با پوزش مجدد!
۶۵۶۲۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹٣       

عنوان : آقای امیر ایرانی در تمرین دموکراسی ضعیف هستیم
استاد جامعه شناسی دانشگاه در سوئد دکتر مهرداد درویش پور در باره "ضرورت بازنگری انتقادی درسیاست ورزی جمهوری خواهان ایران ایران" می نویسد و در پائین نوشته آدرس پیامی که برای "ششمین همایش اتحاد جمهوریخواهان " فرستاده و در شنبه و یکشنبه برگزار شد را برای علاقمندان گذاشته که اگر خواستند به آن گوش کنند.
اما منظور آقای امیر ایرانی در کامنت خود " وظیفه یک فعال سیاسی در خارج " و رابطه آنرا با مطلب آقای درویش پور را نفهمیدم.
بهر صورت در کامنتی که نوشته اند جدا از اینکه به مقاله ارتباطی ندارد. نسخه عجیبی هم برای فعالان سیاسی که مجبور به خروج از کشور شده اند نوشته اید در این باره نکات "جالبی " وجود دارد :
" بسیاری از فعالین سیاسی مخالف با نظام مجبور به خروج از کشور شدند ودر این خروج،خوشبختانه آنان به کشور هایی رفتند که در آن کشورها شیوه های دمکراتیک حاکم، وتفکر آزادی خواهانه و دمکراسی خواهانه برای ده ها و صد ها سال وجود دارد و نهاد های اجتماعی هم بر اساس آنان نها دینه شده اند،که این مهاجرت را برای فعالین سیاسی یک توفیق اجباری باید نامید،که آنان از آن فضاها می توانند نهایت استفاده را ببرند برای نهادینه کردنِ خصلتهای آزادی خواهانه و دموکراسی خواهانه درخویش،چون این خصلتها در افراد، در دوران عبور از نظام استبداد دینی بسیار کارساز خواهد بود.حال اگر فعال ویا مبارز سیاسی که در خارج قرار دارد ودر تقویت این خصلتها کوتاهی کند ودر آینده ایران بطریق دیگر عمل کند اقدامات آنان قطعا"!در تاریخ مبارزات آزادی خواهانه ودموکراسی خواهانه مردمان ایران نا بخشودنی است وقضاوتهای بی رحمانه ای نسبت به آنان خواهد شد!پس هر فعال سیاسی خارج نشین مجبور است به نیازهای جامعه دمکراتیک آینده ایران توجه کنند و خود را برای آن شرایط آماده کند" (پایان نقل قول)

خب بعداز ۳۷ سال می بینیم که مثلا مجاهدین خلق که روزی بزرگترین سازمان سیاسی بعداز انقلاب بودند. مرتب آب رفتند ولی همانطور انحصار طلب و اقتدار گرا هستند. کاریش نمی توان کرد. همین امروز می توان در باره آنها قضاوت کرد. در بارهء بقیه نیروها و شخصیت ها نیز می توان مثال زد که بطور طبیعی منافع شخصی و گروهی خود را دنبال می کنند، بسیاری کناره گیری کرد ه اند . فعالیت در خارج از کشور کار ساده ای نیست آیا چند میلیون ایرانی خارج از کشور حاضر هستند با کمک های مالی از هر جریانی که به آن علاقه دارند حمایت کنند. چه کسانی باید پیش قدم شوند تا شائبه های کمک مالی از خارجیها از بین برود؟ آیا تا کنون در این زمینه ها اقداماتی شده است؟ شخصیت های سیاسی و فرهنگی معروف و خوشنام و برنده جائزه صالح نوبل داریم .ولی متاسفانه در تمرین دموکراسی ضعیف هستیم. البته افراد بسیاری با تلاش های فردی خود در کشور های میزبان مدارج ترقی را در بسیاری زمینه ها طی کرد ه اند. من فقط میدانم که ما ایرانیها قابل هستیم ولی در زمینه سیاسی متاسفانه هنوز در عالم شکست و آوار و کشتار فجیع سالهای گذشته ایم. باید با مهربانی چاره جوئی کرد.
۶۵۶۲۴ - تاریخ انتشار : ۱۱ آذر ۱٣۹٣       

عنوان : وظیفه یک فعال سیاسی در خارج
برکشور ایران دراین صد وچند سال اخیر،دو نوع حکومت،برآن حکومت گری کرده اند، وهردوبا درجاتی مختلف در استبداد مشترک بوده اند؛ یکی از نوع دینی ودیگر ی که هنوز به حکومت گریش ادامه می دهد از نوع استبداددینی است.دریک روند دمکراسی خواهانه وآزادی خواهانه،از نظر تجربه تاریخی ،این دو تجربه می توانند برای ایجاد ساختارِسیاسی نظامِ بعدی ،برسرزمین ایران بسیار در س آموز و کمک کننده باشند. باید گفت:عبور از شیوه های استبدادی برایران را خواهیم داشت! چون پدران ما از صدوچند سال پیش برای عبور از استبداد اقداماتی را آغاز کرده بودند،اما این مسئله به تعویق افتاده است ودر حال حاضر نوع استبداد دینی برکشور حاکم است که عبور از آن حتمی است.اما در این عبور ،جامعه به چه نوع سیاستمدار ویا فعال سیاسی نیاز مند است که دوران گذار را با موفقیت بگذراند تا جامعه بتواند نهادهای دمکراتیک را ایجاد وسپس به نهادینه کردن آنان برای همیشه در سرزمین ایران اقدامات لازم را انجام دهد وسپس اقدامات دمکراسی خواهانه وآزادی خواهانه دیگری را پی گیری وایجاد کند.در دوران گذار است که نقش فعالین سیاسی خارج کشور نمود پیدا می کند! در این رابطه می توان گفت: جامعه ایران چه انتظاری از فعالین خارج کشور می تواند داشته باشد؟ :::باید گفت:بخاطر برخورد شدیدی که حاکمیت دینی با گروه های سیاسی بعمل آورد وبه یک سرکوب شدیدی هم اقدام کرده بود،بناچار بسیاری از فعالین سیاسی مخالف با نظام مجبور به خروج از کشور شدند ودر این خروج،خوشبختانه آنان به کشور هایی رفتند که در آن کشورها شیوه های دمکراتیک حاکم، وتفکر آزادی خواهانه و دمکراسی خواهانه برای ده ها و صد ها سال وجود دارد و نهاد های اجتماعی هم بر اساس آنان نها دینه شده اند،که این مهاجرت را برای فعالین سیاسی یک توفیق اجباری باید نامید،که آنان از آن فضاها می توانند نهایت استفاده را ببرند برای نهادینه کردنِ خصلتهای آزادی خواهانه و دموکراسی خواهانه درخویش،چون این خصلتها در افراد، در دوران عبور از نظام استبداد دینی بسیار کارساز خواهد بود.حال اگر فعال ویا مبارز سیاسی که در خارج قرار دارد ودر تقویت این خصلتها کوتاهی کند ودر آینده ایران بطریق دیگر عمل کند اقدامات آنان قطعا"!در تاریخ مبارزات آزادی خواهانه ودموکراسی خواهانه مردمان ایران نا بخشودنی است وقضاوتهای بی رحمانه ای نسبت به آنان خواهد شد!پس هر فعال سیاسی خارج نشین مجبور است به نیازهای جامعه دمکراتیک آینده ایران توجه کنند و خود را برای آن شرایط آماده کند.
۶۵۶۱۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣۹٣