اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ آبان ۱٣٨۵ -  ۲۹ اکتبر ۲۰۰۶

پیرمرد موسیقی آذربایجان باتهام    اعتراض به کاریکاتور متعفن روزنامه ایران همچنان در کنج زندان است.
خوار ظن ائتمه ساقین ،موسیقی خادیملرینی  
اونلارین ذووقونه گیر ،گور نه نزاکت لری وار
 
ماه پیش داغدار درگذشت هنرمند عزیزی شدیم که فقدان وی بی شک به راحتی جبران نخواهد شد . هنرمندی که بیش   از پنجاه   سال از عمر گرانقدر خود را در راه احیاء موسیقی روحبخش و اصیل آذربایجانی نمود .آری استاد محمود شاطریان بی سر و صدا و بی ادعا دار فانی را وداع گفت تا باری دیگر خود را بخاطر قدر نشناسیمان نکوهش کنیم. پیرمردی که در حیات خود فقط به حفظ فرهنگ و مدنیت اصیل ملت خود اندیشید و امروز با فوت وی استادان صاحب نامی که زمانی شاگردان وی بوده اند راه وی را ادامه می دهند. به راستی کدامین ارگان دولتی و یا نیمه دولتی که وظیفه حفاظت از فرهنگ ها به عهده ی آنها می باشد اینچنین خدمات شایانی به فرهنگمان نموده است. ولی افسوس که او رفت و هیچ تقدیری از وی نشد. جالبتر این که روز تشییع جنازه عده ای ترجیح داده بودند برای وداع آخر با پیکر استاد مستقیما به وادی رحمت بروند ولی متوجه تاخیر بیش از حد رسیدن جنازه به وادی رحمت می شوند و بعدا خبر می رسد که اداره ارشاد تصمیم گرفته از جنازه وی در مجتمع فرهنگی و هنری تقدیر نماید!!!                                                                   
 
با این اوصاف که هدف زدن مثالی زنده برای دیر از خواب غفلت بیدار شدن داعیه داران فرهنگی، دردی سوزناک تر را بیان می نماییم.        
 
در مراسم کفن و دفن و ترحیم استاد شاطریان جای خالی یک نفر بیش از همه به چشم می خورد. مردی از جنس مرحوم   استاد سلیمی آهنگساز مشهور و جهانی و مرحوم شاطریان استاد مسلم تار. پیرمردی که او نیز عمر خود را در حراست از مدنیت این خاک گذاشته است و امروز بجای اینکه در آموزشگاه خود مشغول تعلیم و تربیت فرزندان کشور باشد در کنج زندانها مانده است و لابد از زحمات ایشان نیز بدینگونه تقدیر می شود. به راستی سزاوار مردی که در رگهای وی عشق به فرهنگ و مدنیت اصیل آذربایجان بوده کنج زندانهاست؟ آیا حرمت شکنی از وی شکستن حرمت تمام   انسانهای آزاده   نمی باشد؟
 
استاد حسن دمیرچی باتهام حضور در تظاهرات مردمی ۱ خرداد و اعتراض به کج اندیشانی که حتی در روزنامه ی ارگان دولت نیز رسوخ نموده اند در زندان است. هنگامی که بسیاری از آقایان در کنج خانه هایشان پنهان شده بودند وی در قلب تظاهرات حضور داشته و به گواه شاهدان همو بوده که جوانان را در مقابل قلدران چماق به دستی که به سوی مردم حمله ور شده بودند به خویشتن داری دعوت می نمود و مانع از اعمال غیرمدنی همچون شکاندن شیشه بانکها می شد و بهمین دلیل مدافعان حقوق حقه آذربایجان افتخار داشتند که بگویند "داش آتان بیزدن دئییل" تا بر همگان ثابت شود که آن دستان آلوده ای که کار را به جنجال کشیدند با وجود حملات چماق بدستان ایشان نبودند و شاید در تاریخ خط دهندگان بایشان روشن شود.
 
با سپری شدن نزدیک به ١٥۰ روز از چاپ کاریکاتور در روزنامه دولتی ایران، این روزنامه از امروز مجددا شروع به کار کرد، مانا نیستانی کاریکاتوریست این روزنامه از کشور متواری گشت!!!، مهرداد قاسمی فر سردبیر ایران جمعه آزاد گردید و در کمال حیرت حسن آقا دمیرچی بزرگمرد موسیقی آذربایجان و دهها نفر دیگر یا در بند زندانها اسیرند و یا در انتظار دادگاه. گویا روزنامه ایران گناهکار نبوده و گناهکار فقط ملت غیور آذربایجان بوده که در اعتراض به توهین بپا خواسته بوده است. آیا این دهن کجی به ملت شجاع آذربایجان نمی باشد؟ براستی این خود توهینی بزرگتر و علنی تر نمی باشد؟ آیا با اینکار مسئولین خود را در مظن اتهام به افکار تحجرگرا   قرار نمی دهند؟                                                                                                                                                        
 
ما خواستار آزادی و رفع اتهام متهمین بی گناه حوادث اخیر آذربایجان و علی الخصوص آزادی استاد حسن دمیرچی می باشیم و مسئولیت هر گونه خطرات احتمالی برسلامتی   ایشان را که از عارضه قلبی رنج می برند بر عهده داعیه داران امور می دانیم .                                                                                                                     
 
  تشکل آرمان دانشجو
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز