عنوان : عزیزی از عزیزان
اولین و آخرین باری که "عمو" هوشنگ برایم یاری آشنا شد به پاریس و سالهای اول مهاجرت باز میگردد.کاکا با معرفی من به آن بزرگوار و آغوش گرمی که گویا گمشده ای را یافته باشد از رفاقتی میان پدرم و عمو هوشنگ خبر میداد.آن نگاه نافذ و قیافه ای درویشی که کشکولی را کم داشت و امروز میدانم که او که بود که در آغازین سالهای مهاجرت بقول خودش با" آغاج کسمکینن" گذران عمر میکند و خاطرات پدر و هیهات که این " غافله عمر عجب میگذرد".یادش گرامی و بقول خودمان ترپاغی جان یاشیاسیز.
۶۵۹۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣۹٣