بدرود با نماد مقاومت، عاطفه و صمیمیت - یداله بلدی

نظرات دیگران
  
    از : بهروز بندپی

عنوان : سپاس
جنتاب آقای بلدی از نوشته تاثیرگذار شما سپاسگذارم گرچه از گرایشات و تعلقات سیاسی زنده یاد هوشنگ عیسی بیگلو چیزی ننوشته اید ولی تعلقات انسانی این دوست عزیز آنقدر بود که همه گونه گرایشات دیگر را تحت الشعاع قرار بدهد کار شما در ارج گذاشتن به انسانیت ،مقاومت و صمیمیت این دوست بزرگ قابل ستایش هست
باتشکر بندپی
۶۶۰۴۷ - تاریخ انتشار : ۱٨ دی ۱٣۹٣       

    از : ‫البرز

عنوان : با میدان دادن به انسانهای خوبی چون زنده یاد عیسی بیگلو
‫آقای بلدی گرامی، تسلیت مرا در باره این دوست و انسان در گذشته بپذیر، و مرا و به گمانم بسیارانی دیگر را در غم از دست دادن دوست شریک بدان.

‫وقتی چنین یادبود نامه های زیبایی را می خوانم، همواره از خود می پرسم، چرا یکسال پیش، یا دهسال پیش، یا در مجموع قبلا، در باره آنچه که ما را به هم پیوند می دهد، امکان نوشتن نداشته ایم. شاید برحسب اندیشه های‫ رایج، نوشتن در باره جنبه های مثبت ‫دوست و یا دوستان را، حمل بر تملق، و یا رشد خودستایی های کاذب در نزدِ ستایش شدگان می بینیم.

‫ولی با این همه سپاسگذارم از اینکه‫، ما هنوز فراموش نکرده ایم، که از دوست درگذشته امان به نیکی، و آنگونه که شایسته دوست است،‫ یاد کنیم. امیدوارم این چند کلمه حمل بر بی ارزش کردن، یاد از دوستان درگذشته نشود. چه قصدم از طرح این سخن، ترغیب خود ‫و دیگران به دریافتن دوستان در حیات ایشان است.

‫شاید با میدان دادن به انسانهای خوبی چون زنده یاد عیسی بیگلو، گَرد غم از اجتماعاتمان برطرف، و شادی رخنه ای جدی و واقعی به آنها داشته باشد.

بدون توجه واقعی و بدور از هر نوع ریایی به نظر و اندیشه های‫ یکدیگر، ایجاد نشاط در اجتماعاتمان غیر ممکن است. ‫و اجتماعات فاقد نشاط لازم، عاجز از تحول و ایجاد تحول هستند.
۶۵۹۷۵ - تاریخ انتشار : ۱٣ دی ۱٣۹٣