نابهنگامی (۴)؟!


اسماعیل خویی


• چرا
به روزگارِ خود از مادرم نزادم من؟!
چرا
در این زمان به جهان آمدم: ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۴ بهمن ۱٣۹٣ -  ۲۴ ژانويه ۲۰۱۵


چرا

به روزگارِ خود از مادرم نزادم من؟!

چرا

در این زمان به جهان آمدم:

که، در نخستین رویارویی

                      با هرچه اش،

از آن به جان آمدم؟!



چرا

به کارِ خویش نپرداختم،

به کارخانه ی این روزگار؟!

-چرا؟

    چرا که ندیدم زمینه را آماده

برای کار:

و هرچه کردم،

               دیدم

                هیچ نیست مگر بیگار.



از آنِ گلّه نمی شد باشم،

                      نمی توانستم:

چرا

که من نه خوی شبان داشتم،

                              نه طینتِ میش

وَ

به ویژه در می افتادم با هر شبان،

اگر در او

کمین نشانه ای از گرگ بود.



مرا چنین افتاد،

                آی آیندگان!

مرا چنین افتاد

که زندگانی ی من،

در این نبردِ درازآهنگ و بی امان

ولی به ناهنگام،

             شکستی بزرگ بود.



بیست و ششم اردیبهشت ۱٣۹٣،

بیدرکجای لندن