اخراج اجباری مهاجرین افغان


حسین زاهدی


• اکثر کسانی که دستگیر و اخراج میشوند خانواده هایشان هیچ اطلاع از سرنوشت فرد اخراج شده ندارند و اکثر اخراج شده گان سرپرست و نان آور این خانواده چشم براه است٬ اخراج شده گان که همان کارگران کم توقوع یست که با لباس کارگری از محل کار و چکمه (موزه) بپاه با حقارت و توهین ضرب و شتم نیروی انتظامی (پولیس) بدون آنکه با کارفرما خود تصفیه حساب کرده باشد و مزد کارش را گرفته باشد به آنسوی مرز رانده میشوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۱ آبان ۱٣٨۵ -  ۲ نوامبر ۲۰۰۶


رژیم اسلامی ایران طرح بازگشت مهاجرین افغان از این کشور را به صورت اجباری و ضربتی عملا در دست اجراء گذاشته است این طرح اخراج اجباری در حال صورت میگیرد که افغانستان هنوز در بحران چندین ساله ی گرفتار است که   از دخالت   کشور های همسایه به شمول رژیم اسلامی ایران ناشی میشود.
صدور انقلاب اسلامی از سوی این رژیم به بیرون از مرزهای ایران و همسایگی افغانستان رو به بحران آن روز با این کشور بستر مناسب برای صادر نمودن انقلاب اسلامی از سوی این رژیم شناخته شد٬ یکی از نتایج زیاینبار این دخالت ها که منجر به   سرازیر شدن چند میلیون مهاجر به سوی مرزهای کشور های همسایه شد٬ که با این یاد آوری   جمهوری اسلامی به رهبری آیت الله خمینی مرزهای کشور های اسلامی را   در شعار از میان برداشت اما جمهوری اسلامی پس از آقای خمینی نتنها مرز های جغرافیایی به خود گرفت بلکه مرزهای مذهبی٬ نژادی و سیاسی گونا گون دیگر را نیز ترسیم نمود.
اگر بدون تعارف به این مسئله بپردازیم حضور امریکا و غرب در افغانستان میتواند گزینه ی مناسب باشد که رژیم اسلامی ایران با اخراج اجباری صدها هزار مهاجر افغان به افغانستان و از همین گزینه با ایجاد بحران انسانی و اجتماعی در کشور که امریکا و غرب ظاهرا در پی تثبیت حکومت مردمی و با ارزش های دموکراسی هستند و با بنیادگرایی در حال مبارزه٬ که به نوعی دست این رژیم را کوتاه ساخته است برای این رژیم اسلامی غیر قابل تحمل بوده و با اخراج مهاجرین و بحران سازی در داخل افغانستان مخالفت خود را ابراز کند٬ از آنجای که رژیم اسلامی ایران امریکا را دشمن قسم خورده خویش تلقی میکند اگر دست بازتر در امور داخلی افغانستان داشته باشد از هیچ دسیسه ی به هر قیمت دریغ نخواهد کرد همانطور که در گذشته ها   انجام داده است.
پناه دادن به گلبدین حکمتیار و اجازه فعالیت حزب اسلامی در داخل خاک ایران و پنهان نمودن افراد القاعده فراری و اجازه عبور از این خاک به کشور های مقصد را میتوان به عنوان نمونه از آن یاد آوری کرد٬ ایجاد مراکز جاسوسی در افغانستان تحت پوشش (دفتر نمایندگی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)   در کابل و جلب و جذب عوامل برای وزارت اطلاعات (استخبارات ) ایران در ایجاد کورسهای آموزشی برای خبرنگاران تحت سرپرستی آقای فلاح ( سرباز گمنام این رژیم ) به عنوان رییس نمایندگی رادیو و تلویزیون ایران در سالهای ۱۳۸۱ و   ۱۳۸۲ از دیگر موارد دخالت این رژیم در امور داخلی افغانستان به شمار میاید.
از پیامد های ناگوار   اخراج مهاجرین به این شیوه غیرانسانی توسط   این دولت٬ اکثر کسانی که دستگیر و اخراج میشوند خانواده هایشان هیچ اطلاع از سرنوشت فرد اخراج شده ندارند و اکثر اخراج شده گان سرپرست و نان آور این خانواده چشم براه است٬ اخراج شده گان که همان کارگران کم توقوع یست که با لباس   کارگری از محل کار و چکمه (موزه ) بپاه با حقارت و توهین ضرب و شتم نیروی انتظامی ( پولیس ) بدون آنکه با کارفرما خود تصفیه حساب کرده باشد و مزد کارش را   گرفته باشد به آنسوی مرز رانده میشوند و صاحب کاران سودجو از فرصت استفاده سوء نموده وهرگز پول کارگر که ماه ها برای آن عرق ریخته است پرداخت نمیکنند که این هم نوع حمایت از حق کشی های این دسته از صاحب کاران توسط دولت ایران محسوب میشود.
در توضیحات و توجیهات مسوولین این رژیم در قبال رعایت حقوق مهاجرین افغانی در ایران که گفته میشود افغانها از یارانه و سوبسید دولتی بهره میبرند و هزینه ی انگفت را به دوش این دولت تحمیل میکنند   باید گفت آنچه در غرب و امریکا که این رژیم آنرا کافر٬ اشغالگر و ناقضین حقوق بشر میدانند٬ آیا با صدهاهزار مهاجر و پنهاهنده ایرانی چنین برخورد میشود؟! و آیا سوبسید   و یارانه ی که افغانها از آن بهرمند هستند با امکانات و فرصت های شغلی و تحصیلی و بیمه های گوناگون که مهاجرین و پنهاهندگان ایرانی و سایرین در کشور های غربی و امریکا از آن استفاده میکنند با هم دیگر قابل مقایسه است؟!
انگشت انتقاد گذاشتن روی زندان گوانتانامو٬   ابوغریب و بگرام   از سوی این رژیم که خود اردوگاه های مثل سنگ سفید در مشهد   ٬ ورامین در تهران و تله سیاه که اصلا به اردوگاه نمیماند و بدتر از زندان های یادشده فجایع   شکنجه و کشتن انسانهای بیگناه را که تنها جرم شان افغانی بودن آنها بود را فراموش نمیشود کرد. در حالیکه در زندانهای امریکا تعدادی ترورسیت و آدمکش را جمع نموده اند قابل تعجب و تأمل است.
متأسفانه رژیم اسلامی ایران فراموش کرده است که هزاران جوان افغانی در کنار رزمندگان ایرانی در جنگ علیه عراق به جبهه های جنگ رفته اند و از این مرزبوم    دفاع نموده اند و شهدای زیادی را در این نبرد داده اند اگر بپرسیم که آیا   این خانواده ها شهید   از هیچ حق و حقوقی برخوردار هستند جواب منفی خواهد بود چون باز هم   افغانی هستند!
اخراج اجباری مهاجرین افغانی٬ منع کودکان از ادامه تحصیل٬ اعمال قوانین سخت در رابطه تحصیل کودکان مهاجر و گرفتن کار از دست مهاجرین و هم تر از همه   ضرب و شتم تحقیر و توهین هیچ کدام با هیچ یک از ارزشهای انسانی و حقوق بشری و حقوق بشر اسلامی ساخته پرداخته ی این رژیم نیز سازگاری نداشته و قابل توجیه نیست.
البته اینگونه برخورد دور از انتظار هم نباید باشد.   رژیم اسلامی ایران حق دارد با مهاجرین افغانی چنین برخورد غیر انسانی اما اسلامی داشته باشد مثل تمام حق های مسلم دیگر این رژیم .
 
zahedi@kabulpress.org
منیع: سایت کابل پرس