عنوان : قواعد علم و منطق
اولا، دلیل توافق من با قراردادهای حقوق بشر در این مورد معین، مطابقت آنها با قواعد علم و منطق است.

ثانیا، قواعد علم و منطق غیر از رفتار های "حکومت خودکامه" است. و نمی توان هیچ رابطه منطقی میان قواعد علم و منطق و لذا نظر من متکی بر آن ها با رفتارهای حکومت های خودکامه برقرار کرد.

ثالثا، محدودیت های جوامع مدنی (قابل اعمال در دادگاه های صالحه)دقیقا بر اساس همان محدودیت های "آزادی بیان نظر" مذکور در قرارداد حقوق بشر، استوار شده و معتبرند! یعنی بدون محدودیت های مذکور در قرارداد حقوق بشر، جوامع مدنی نمی توانستند به سادگی، محدودیت هایی قائل شوند و در عین حال خود را معتقد به حقوق بشر معرفی کنند! لذا فرض رعایت کامل محدودیت های قابل اعمال وسیله دادگاه های صالحه، ضروری می دارد که محدودیت های قرارداد حقوق بشر پذیرفته شوند.

اگر کسی با محدودیت های قراردادهای حقوق بشر مسئله ای دارد، بهتر است به سازمان ملل اعتراض کند، تا در قرارداد آینده محدودیت های مذکور لغو شوند.

(خارج از این بحث لازم به یاد آوری است که حتی بنظر صاحبنظران، روشنفکران و روزنامه نویسان فرانسوی هم، دادگاه ها حداقل در فرانسه همیشه صالحانه و عادلانه در موارد اهانت عمل نکرده اند. یعنی در بعضی موارد عمل و در بعضی موارد عمل نکرده اند.)
۶۶۶۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣۹٣       

عنوان : هر نوع قفل و کلونی بر آزادی بیان، آزادی داشتن نظر را هم زیر سئوال می کشد.
آگاه گرامی، اگر مبنا را بر برداشت شما از آزادی بیان قرار دهیم، محدودیتهایی را که حکومتهای خودکامه برای آزادی بیان ایجاد می کنند، نباید مورد اعتراض قرار گرفته و موجه و ضروری فرض شوند.

واقعیت این است، هر نوع قفل و کلونی بر آزادی بیان، آزادی داشتن نظر را هم زیر سئوال می کشد.
اگر نگران اهانت، افترا و تهمت هستی، در جوامع مدنی از طریق دادگاههای صالحه و قانونی، از فرد یا افراد رفع اهانت، افترا و تهمت می شود
۶۶۶۵۶ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣۹٣       

عنوان : تکرار محتوای قرارداد حقوق بشر
"محدودیت آزادی بیان نظر" ولی "آزادی نظر" نامحدود، در مقاله من نه اینکه صرفأ نظر شخصی من باشد، بلکه ترجمه متن قرارداد حقوق بشر است. که در آن طبق بند (۱) ماده ۱۹ قرارداد حقوق بشر، "آزادی داشتن نظر" بدون محدودیت قید شده است، اما طبق بند (۳ ) ماده ۱۹، "آزادی بیان نظر" در بند (۲) همان ماده، محدود می تواند بشود. قوانین کشوری نیز با توجه به این محدودیت قرارداد حقوق بشر، همان محدودیت هارا بنوعی تکرار کرده اند.
این محدودیت ناشی از تجارب طولانی در وضع قرارداد ها و قوانین اجتماعی است، که در وضع آنها متخصصین با تجربه شرکت داشته اند. به جهت تطابق این محدودیت با تجارب علمی و منطق است که من نیز با آنها موافقم. لذا نتایج تجارب شخصی نمی توانند منطق نتایج تجارب اجتماعی را لغو کنند.
۶۶۶۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣۹٣       

عنوان : من توی دلم گفتم!
جناب ف.آگاه گرام،درودبرشما!آورده اید:«...تفاوت میان"آزادی نظر(عقیده )" وآزادی بیان نظر(عقیده)" از نظر قراردادحقوق بشرو قوانین کشوری ..». وقتی به مطلبِ آورده شده فکر می کنم! مرابه دوران کودکی می برد،دردورانی که می نشستیم دوره وبازی می کردیم ،یکی از همبازیان که سنی بیشترداشت وقویتر ازما بودو زورش میرسید مدیریت بازی را بدست می گرفت.گاهی وقتها مسئله ای مطرح میشدوبایستی همه عقیدهء خودرا می گفتیم ! واگر نظر برخلاف اوبود به دعوا منجر میشدوچون او زورش بیشتر بود ما کتک را می خوردیم پس یک راه باقی می ماند! آنهم :وقتی می گفت! چرا نظر نمی دهید؟ ما می گفتیم :نظر (عقیده)را گفته ایم،و او می گفت،من که نشنیده ام!.می گفتیم: "آنرا توی دلمان گفته ایم!".::حال حکایت شما،"عقیده را دردل گفتن آزاداست نه جای دیگر!". باید گفت:وقتی درجامعه آزادی بیان نباشدویا محدود شود!قطعا" گروهی برای نبودش ویا همان محدودیتش،بسمت مبارزه خواهند رفت! بعدا" ،وقتی مبانی مبارزاتی آنها بررسی شود چیزی جزء ضد آزادی بیان در آنان نمی بینید.اما آنان: نان همان، نبود آزاد ی وحضور مستبد را می خورند و خودرا مبارز نشان می دهند پس هر طرف مسئله آزادی بیان بی قید وشرط را درنظر بگیریم سودش زیادتر از، هر منطق دیگری است!. در این رابطه نظراتی در کامنتهایی که در زیر مقاله"ما همه..... جای خالی [آنها] را پر می کنیم" ازنوام چامسکی به ترجمه و مقدمهء محمد خانی در قسمت سیاسی ،آورده شده ، شاید مفید باشند!.
۶۶۶٣۰ - تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱٣۹٣       

عنوان : نژادپرستان و انحصارطلبان حرفی در جهت حل مشکلات زندگی مردم ندارند
‫آگاه گرامی، ایجاد محدودیت برای آزادی بیان برای احترام به‫ حرمت انسان، در ظاهر مطلوب به نظر می آید. ولی اصولا نیازی به چنین تبصره یا ماده قانونی نیست. چه مطابق قوانین مدنی و کیفری حق شکایت در برابر حتک حرمت و مورد افتراء واقع شدن پیش بینی شده است.

‫اگر گروهها و دستجاتی از مردم یک جامعه تبلیغ نژادپرستی و یا جنگ می کنند، با ایجاد ممنوعیت برای این دستجات نه تنها از نفوذشان کاسته نخواهد شد، بل بر شدت نفوذ آنها یاری خواهد رساند.
حال تصور کنیم، که همه گروهها به یکسان امکان سخن داشته باشند. از جایی که نژادپرستان و انحصارطلبان حرفی در جهت حل مشکلات زندگی مردم ندارند، خودبخود منزوی خواهند شد.
۶۶۶۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ بهمن ۱٣۹٣       

عنوان : تصحیح و پوزش از اشتباه تایپی
با سلام. سطر ماقبل آخر پاراگراف دوم مقاله من می بایستی "الهام" بجای "العام" باشد. این دو حرف در "کی بورد" لاتین من کنار هم قرار دارند و از اینرو اشتباه تایپی است. بسیاری از حروف «ی» نیز می بایستی جدا از حرف «ه» در انتهای لغات مربوطه بیایند، که البته اشکل فنی سیستم های مختلف کمپیوتری سبب چسبیدنشان به هم شده است.
۶۶۶۲۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ بهمن ۱٣۹٣