اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۷ اسفند ۱٣۹٣ -  ۲۶ فوريه ۲۰۱۵

 
با روشدن روزافزون بند و بست های پنهان میان ولاییان و «استکبار جهانی» - بویژه پیرامون پیمان نامه های تازه ی نفتی - که می توانند برای مردم کشورمان پسامدهای منفی گسترده و طولانی مدت داشته باشد، شمار اعتراضات و اعتصابات پراکنده بالا گرفته است: از خوزستان نفت خیز گرفته تا اصفهان و کردستان و تهران دردمند. در کوران این نبرد، پیشنهاد ما به رزمندگان درون مرز، و در درجه نخست پیکارگران جنبش کارگری، عبارت است از سازماندهی دقیق تر و هشیارانه تر نیروها برای همراهی با معترضان خیابانی از راه اعتصابات همزمان و سراسری. برای نمونه کارگران و کارکنان نفت و پتروشیمی در خوزستان و دیگر استان ها که در پیکارهای پیشین آزمون های گران بهایی گرد آورده اند، می توانند در این برش زمانی نقش ویژه ای بازی کنند، و با پشتیبانی از جنبش فرازمند کنونی، زراندوزان ولایی را گام به گام به عقب نشینی و تن دادن به خواست های ملی-دمکراتیک توده ها وادارند. بنا به اعتراف سرکردگان نظام، آتش خیزش هشتاد و هشت هنوز هم زبانه می کشد. این «آتش خندان» را بیشابیش برافروزیم.
دست در دست و ندا در ندا، از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر، پیش به سوی تدارک اعتصاب عمومی و اشغال «بیت رهبری». «بیت رهبری»، هم مسئولیت مستقم ورشکستگی واحدهای تولیدی و لغو اصل چهل و چهار قانون اساسی را بر عهده دارد که برآیند نبرد خونبار و صد ساله ی مردم ماست، هم مسئولیت مستقیم دزدی های نجومی و بی پیشینه ای را بر گردن دارد که از درون این «نظام» قرون وسطایی بیرون زده است، و هم پاسخگوی اصلی سرکوب ها و کشتارهای فجیعی است که در سه دهه ی گذشته رخ داده است. «بیت رهبری» به راستی لانه ای بوده و هست برای دزدان ولایی و دزدان دریایی!
این پیام کوتاه را با بخشی از کتاب «اقتصاد سیاسی» به پایان می بریم که در پیوند است با زراندوزان رژیم شاه. داده های آن روز، برای «نظام ولایی» امروز نیز در ابعاد گسترده تری جاری است:
چرخ تکامل تاریخ نباید از روی اجساد میلیون‌ها انسان زحمتکش بگذرد. (سلطه گران جهانی و) ارتجاع داخلی می‌کوشند به‌سرعت مشتی «سرمایه‌دار» بسازند. عده‌ای یک ‌شَبه میلیونر و میلیاردر می‌شوند. پول‌هایی به چنگ می‌آورند که در گذشتهٔ نزدیک به خواب هم نمی‌دیدند. سرچشمهٔ همهٔ این ثروت‌های بادآورد مشکوک است. دزدی، دغلی، بورس‌بازی با زمین و انواع کارهای کثیف، عادی تلقی می‌شود. (برای نمونه در جنگ دوم جهانی) کمبود مواد غذایی و نیازمندی‌های ابتدایی تودهٔ مردم، از نان گرفته تا قند و چای، و گرانی وحشتناکی که پدید آمده بود، به مشتی کلاش و دزد و دغل امکان داد که در مدت کوتاهی بار خود را ببندند. ملاکین به حساب میلیون‌ها نفر «رعیت» خود قند و شکر تحویل گرفتند و در بازار سیاه به چند برابر فروختند و از احتکار خواروبار میلیون‌ها به جیب زدند. مشتی تازه به دوران رسیده از انواع معاملات مشکوک از قبیل دزدی لاستیک اتومبیل- که می‌بایست به جبههٔ جنگ ضدفاشیستی فرستاده شود- و وارد کردن لباس کهنهٔ آمریکایی و احتکار کبریت گرفته تا دایر کردن عشرتکده برای افسران و سربازان آمریکایی، یک‌شبه ره صدساله پیمودند و از این جنگی که در کشور ما جریان نداشت با کیسه‌های پر از اسکناس و طلا بیرون آمدند و در دستگاه اقتصادی و پایگاه قدرت دولتی به مقامات والا رسیدند. همین حضرات هم‌اکنون از شخصیت‌ها و رجال اقتصادی و سرمایه‌داران بزرگ کشورند و بیش از همه از «اوضاع مغشوش» آن روزها می‌نالند. (کمابیش چون جنگ ایران و عراق که به گفته ی عزت الله سحابی، جنگ افروزان ولایی چیزی نزدیک به هفتاد میلیارد دلار را «زیر میزی» به جیب زدند و با کشتار و سرکوب ددمنشانه ی نیروهای ملی و دمکرات، «مقامات والا» ی سیاسی و گلوگاه های نان و آب دار اقتصادی را تاکنون در چنگ خود گرفته اند).

با درودهای گرم به کارگران و پیکارگران درون مرز که :
علیرغم شرایط بسیار سخت امنیتی-نظامی
علیرغم سرکوب ها و کشتارهای پی در پی
علیرغم جو وحشت و مرگ
بی گسست حماسه می آفرینند!

کمپین هنرمندان و نویسندگان و کنشگران حقوق بشر
پیام سی و سوم به یاران و رزمندگان درون مرز، بهمن ماه نود و سه
http://www.farakhan-iran.com