• روز یکشنبه دهم اسفندماه جاری معلمان سراسر کشور ایران به صورتی متحد و هماهنگ و همدل و هم صدا و برطبق برنامه ای از قبل طراحی شده که مدت یک ماه بود از طریق برنامه تلگرام که هنوز در ایران فیلتر نشده است، مقدمات آن چیده می شد، به اعتصابی سراسری پیوستند و در این تحصن سراسری و گسترده در کمال آرامش و سکوت، فریاد خویش را به گوش دولتمردان ایران رساندند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۱ اسفند ۱٣۹٣ -  ۲ مارس ۲۰۱۵

روز یکشنبه دهم اسفندماه جاری معلمان سراسر کشور ایران به صورتی متحد و هماهنگ و همدل و هم صدا و برطبق برنامه ای از قبل طراحی شده که مدت یک ماه بود از طریق برنامه تلگرام که هنوز در ایران فیلتر نشده است، مقدمات آن چیده می شد، به اعتصابی سراسری پیوستند و در این تحصن سراسری و گسترده در کمال آرامش و سکوت، فریاد خویش را به گوش دولتمردان ایران رساندند.
این حرکت از چند جنبه می تواند محل توجه قرار گیرد: گستردگی آن، زمینه چینی برای آن، هراس و نوع برخورد رژیم، نحوه برخورد رسانه های ملی با این اعتصاب، که در اینجا به بررسی هر کدام از این موارد می پردازیم.

الف: گستردگی تجمع:
علیرغم تمامی مشکلاتی که آموزش و پرورش ایران با آن دسته و پنجه نرم می نماید، یکی از مشکلات عدیده این سیستم خطیر در ایران نوع استخدام و جذب معلمان و کادر اداری آن می باشد. ازانجائیکه انواع مختلفی از معلم وجود دارد و نیز راههای گسترده ای جهت جذب و استخدام معلم موجود هست، این خود می تواند علتی بر عدم وجود همدردی و نیز هم صدایی در بین معلمان ایران باشد. قطعا مشکلات یک سرباز معلم با یک معلم پیمانی متفاوت است و هیچگاه میل و دلیلی جهت هم صدایی نخواهند داشت، اما این باره دیدیم که درصد بسیار چشمگیر و بی نظیری از معلمان گرد هم آمدند و هم صدا به این حرکت خودجوش لبیک گفتند که این امر در نوع خود بی نظیر می باشد و باید به فال نیک گرفته شود.

ب: زمینه چینی برای اعتصاب:
اقدام به بهره گیری از شبکه های ارتباط جمعی آنهم با وجود فیلترینگ گسترده در ایران، امری شاید غیرقابل پیش بینی و انتظار بود، اما این گام، گامی بی نظیر بود که معلمان ایران و به ویژه معلمان جوانتر و آشناتر به تکنولوژیهای نوین و کارکردهای آنها، برداشند و در نهایت موفق شدند.
نرم افزاری ساده مانند تلگرام، این قابلیت را پیدا کرد که حدود ده هزارمعلم را پیرامون هم گرد آورد و آنها را در کشوری با این گستردگی جغرافیایی و تنوعات ملی و زبانی و آئینی، پیرامون هم گرد نماید و در نهایت منجر به چنین اعتصابی عمومی گردد.
از این طریق فرهنگیان ایران نه تنها با همدیگر ارتباطی گسترده و وسیع ایجاد نمودند، بلکه کانون صنفی معلمان ایران را نیز وارد محفل خویش نموده و با طرح سوالات و تقاضاهایی، گاها کارکرد آن را نیز به چالش کشیدند که این امر خود می تواند باعث حرکت جدید و تکانی تازه بر جسته بی جان کانون صنفی معلمان ایران گردد که تاکنون نیز با عنوان و نامی بزرگ و حرکتی محدود، به حیات خود ادامه داده است.
از دیگر اقدامات فرهنگیان در این گروهها دعوت از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و به چالش کشانیدن آنها و پیگیری و طرح خواسته هایشان بود که این امر خود راهی ساده و اقدامی ستودنی و نوین می باشد.

ج: هراس و نوع برخورد رژیم:
از همان سرآغاز تقویت و گسترش گروههای تشکیل شده در تلگرام، هر از چند گاهی زمزمه هایی دال بر احضار برخی از همکاران فعال در این گروهها به حراست اداراتشان به گوش می رسید که گاها برخی از همکاران را ناچار به عقب نشینی نیز می نمود، بیشتر تهدیدات جهت جلوگیری از بوقوع پیوستن اعتصاب عمومی بود. اما هیچ کدام از این تلاشها نتوانست سدی بر سر راه معلمان جهت برگزاری این اعتصاب گسترده باشد.
روز و شب قبل از اعتصاب، کار حتی به جاهای باریک نیز کشیده شد، شروع تلفنهای گسترده ادارات اطلاعات و حراسات ادارات آموزش و پرورش و حتی تهدید آشکار و نیز دستگیری چند ساعته چند تن از فرهنگیان از مواردی بود که مشهود بود، در بوکان یکی از همکاران فرهنگی را دستگیر و ایشان را ناچار نموده بودند که به دوستان فرهنگی خودشان پیامکی جهت عدم مشارکتشان در این اعصاب، ارسال بنماید.
روز دهم اسفند نیز ماجراهایی به وقوع پوست، حضور گسترده لباس شخصی و موتورسوارها در تهران و قم و شیراز و زنجان و نیز گرفتن اجباری موبایلهای همکاران و ممانعت از تصویربرداری در شهرستان بوکان و نیز تلاش برای وادار نمودن همکاران به تحصن در نمازخانه و مسکوت نمودن اعتصاب در شهرستانهای پیرانشهر و مهاباد، از جمله مواردی بود که مشهود گردید (۱).
اما موج اصلی احضار به بخش حراسات ادارات از امروز یازدهم اسفندماه شروع گردیده است، طی این احضارها، تهدیداتی شفاهی به همکاران عنوان شده است که همگی جهت جلوگیری از تکرار مجدد این اعتصابها و برخورد در صورت تکرار و تداوم اعتصابها می باشد.

د: نحوه برخورد رسانه های ملی:
گاها مشاهده می شود که رسانه های ملی و بویژه اخبار بیست و سی بی ارزشترین اخبار کشور را نیز منعکس می نماید و چنین وانمود می نمایند که شفاف سازی اولویت کاری آنهاست و مسائل داخلی را به چالش می کشانند و با کسی تعارف نداشته و یا از کسی هراسی به دل راه نمی دهند. اما همگی این رسانه های شنیداری و دیداری و نوشتاری دیروز در برابر این اعتصاب بی نظیر، مهر سکوت بر لب نهادند و بی صدا و صم بکم عمی و هم لایفهممون از کنار آن گذشتند.
این امر در حالی است که کمترین اضافه حقوق و یا کمترین امتیازات محوله به فرهنگیان را همین رسانه های بارهای بار در زیر میکروسکوپ و ذره بینهای خویش قرار می دهند و کارزاری به راه می اندازند که ان سر دیگرش ناپیداست.
سکوت این رسانه های ملی و نیز تلاش تلویزیون فارسی بی بی سی جهت کم حجم نشان دادن این حرکت اعتراضی متمدن، یکی از عوامل خشم فرهنگیان کشور است و در اعتراضات و تحصن های آتیه این قشر زحمت کش و اجحاف کشیده کشور به صورت حتمی، متبلور خواهد شد.
وبلاگ خبری پهروهرده نیوز در این رابطه می نویسد: مساله ای دیگر که قابل ذکر است و خشم فرهنگیان را برانگیخته است سکوت مطلق و بی همانند رسانه ملی و از جمله اخبار بیست و سی است. دیروز تمامی رسانه های این کشور دیدگان خویش را بر موج عظیم اعتصاب سراسری فرهنگیان کشور بسیتد و خاموش و بیصدا و کر و کور از کنار آن گذشتند (۲).


۱. وبلاگ په روه رده نیوز: http://perwerdenews.blogspot.com
۲. همان منبع قبلی