پُتک بر پیکر ِ تاریخ


داریوش لعل ریاحی


• ما در این لاک گرفتار ِ هیاهوی ِ همیم
بال و پر بسته چنانیم که حرفی نزنیم

گویی آن پتک که بر پیکر ِ تاریخ زدند
دست ِما بود که سر منشأ این خود زدنیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ اسفند ۱٣۹٣ -  ٣ مارس ۲۰۱۵


ما در این لاک گرفتار ِ هیاهوی ِ همیم
بال و پر بسته چنانیم که حرفی نزنیم

گویی آن پتک که بر پیکر ِ تاریخ زدند
دست ِما بود که سر منشأ این خود زدنیم

آن چنان در هپروت ِ چه کنم غوطه وریم
که هم اینک همگی تن تنن و تن تننیم

در تکاپوی ِ شکم روز به شب می آریم
در خیالات ِ عَبث ، راهی باغ ِ عدنیم

یادمان رفته فضای ِ تب ِ پیروزی را
راه بر پنجره بستیم که بُت را شکنیم

بُت ِ ما پرچمِ ما بود نه آن شاه که رفت
دیر سالی است که در حسرت ِ آن باختنیم

شیر و خورشید فقط مظهرِ این باغ نبود
آن نشان گفت در این باغ همه هموطنیم

کُرد و ترک و عرب و فارس به هر مذهب و دین
مثل ِ گل های بهاریم و ز یک پیر هنیم

پرچمی را که نماد ِ وطنم نیست در آن
پُتک ِ آن خدعه گرانی است که ما درشکنیم

رسم و آیین ِ کهن بستر ِ بر خاستن است
آید آن روز که این گوژ ز بُن بر فکنیم

داریوش لعل ریاحی
دهم اسفند 1393
Dlr1266@hotmail.com