اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱٣ اسفند ۱٣۹٣ -  ۴ مارس ۲۰۱۵

* و با سپاس از نشریه ی ارجمند اخبار روز به سبب پوشش این دور از بحث ما در باب مسئله ی بورژوازی ملی و جنبش دمکراتیک

وظیفه ی خود می دانم که در پایان این دور از بحث از حمید آصفی و نشریه ی ارجمند اخبار روز که این دور از بحث را درکمال گشاده دستی پوشش داد و ما را گامی به اتحاد نظر وعمل در پهنه ی پیشبرد اهداف ملی دمکراتیک ننزدیکتر کرد سپاسگزاری کنم.
بر این باورم که بی تردید "این ذره ذره گرمی خاموش وار ما سر می زند زجایی و خورشید می شود." حمید عزیز در این دور از بحث و گفتگو کوشید تا گام به گام به هدف نهایی نزدیکتر شود و آنچه را که من در جریان آن تبیین می کردم با گشاده رویی و برخورد صمیمانه اش تحمل کند و از این بابت به ویژه از او سپاسگزارم.
برخی از دوستان اهل مطبوعات بر آن اند که مطالبی که انتشار می دهند اختصاصی و متعلق تنها به خود آنها باشد. گاهی اوقات چنین برخوردی پذیرفتنی است؛ و آن در شرایطی است که بحث حیطه ای محدودتر از گفتمانها را دربرگیرد که با همه ی آرمانها و آرزوهای اهل مطبوعات در انطباق نباشد. من از این رو نشر همگانی برخی از مطالب را برتر می شمارم و به این کار اقدام می کنم که بر بیت پیشگفته ی زنده یاد سیاوُش کسرایی معترف و باورمندم و چنین می اندیشم که هر نشریه در شرایط وانفسای امروز خوانندگان خود را دارد و شاید با انتشار همگانی نوشتارها بتوان به این هدف والا راه جست. این نکته، به ویژه در باره ی نوشتارهایی صدق می کند که مخاطبان عام دارند.
حمید آصفی عزیز در نوشتار پایانیش بنا به عادت بزرگوارانه اش مرا برتر از آنچه هستم معرفی کرد ولازم است یادآور شوم که خود را سزاوار این همه مهربانی و بزرگواری نمی دانم؛ اما یک نکته را لازم است یادآور شوم که حمید عزیز هنوز هم سعی نکرده است از احسن الکلام ما قلّ... بپرهیزد و مستند سخن بگوید. من هنوز نمی دانم بی دقتی من که او به آن اشاره کرده در کجا بوده و با استناد به کدام دلیل تبیین شده است.
    به هر حال، من مایل به ادامه ی بحث درهر زمینه از مسائل روز هستم؛ اما بیشتر مایلم که نکته ی بالا در جریان بحث رعایت شود و حالا که زمانی را صرف این کار می کنیم اگر بتوانیم مخاطبان بیشتری بیابیم که هم روابط محفوظ بمان و هم گفتنی ها در مقیاسی وسیعتر گفته شود.
در پایان بار دیگر سپاسگزاری خود را از ادامه ی این بحث چند ماهه به آگاهی می رسانم و با امید به آینده خداحافظی می کنم.
                                    
علی رضا جباری