عنوان : پاسخ منطقی
ضمن تایید پاسخ آقای قنواتی به خانم پروین کرد می خواهم از این خانم هم وطن محترم سئوالی بکنم.
صد سال پیش، که کردها آلت دست داعشی های وقت، یعنی "ترکهای جوان" واقع شدند و اکثرشان با میل و رغبت تام همسایگان ارمنی شان را غارت، زنانشان را تصاحب و مردانشان را به قتل رساندند، آیا قدرتهای خارجی آنها را به اینکار واداشته بودند؟ به نظر من نه، یا لااقل نه آنقدر که شما تصور می کنید. اخلاف آنهایی که در آنزمان کردها را آنطور بی رحمانه به جان ارمنی ها انداختند، امروز هم همان اهداف را، به دست آدمخواران دست پرورده خودشان، ادامه می دهند. با این تفاوت که امروز کردها و یزیدی ها و آثار تمدن و فرهنگ چندهزارساله بشریت قربانی می دهند. و جهان مثل صد سال پیش نظاره گراست.
۶٨۵۰٣ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣۹۴       

عنوان : در زمان فاجعه باید از هر امکانی استفاده کرد
سپاس از خانم پروین کرد عزیز
از اینکه در مورد جامعه بین المللی تذکری کاملا درست داده اید ممنونم. اینکه با رجوع به تجارب تاریخی و واقعیات گذشته در بحبوحه یک فاجعه بشری بخواهیم چرتکه اندازی کرده و دنبال پیدا کردن دشمنان قدیمی یا کنونی باشیم چندان دردی را دوا نخواهد کرد. زمانی که یک فاجعه اتفاق می افتد می بایست برای کاهش صدمات آن از کمترین امکانات یا حتی به تعبیری کمک های هر چند ناچیز همسایه بدسرشتی که قبلا دشمنی خود را بارها بروز داده هم در صورت امکان کمک گرفت. سیاست عرصه تناقضات و ژلاتین منافع ناهمگونی است که هر بار در بزنگاه هر رخداد بزرگ بین المللی می تواند جای دوستان و دشمنان را عوض کند یا حداقل دشمنانی که تا دیروز مسبب خیلی از بدکرداری ها بوده اند را در مقاطعی به میان مهلکه یی کشید که خود مسبب آن بوده اند و امروز به همین دلیل "تضاد منافع" در تقابل با آن قرار گرفته اند. مگر نه این است که هم اینک واشینگتن و متحدین آن به اجبار همین جبر تاریخی و مصلحت سیاسی مجبور به حمایت از کردهای کوبانی و مبارزه هر چند زیگزاکی با داعش در عراق و سوریه شده اند، پس چرا نباید از توان و قدرت همین امپریالیسم بی مهار برای جلوگیری از تخریب میراث فرهنگی عراق بهره نگرفت. در ضمن چرا همیشه درک ما از جامعه بین المللی بر طبق تعریف کلیشه یی نهادهای قدرت و هژمون های جهانی باید باشد در حالی که هم اکنون سازمان های مردم نهاد و جنبش های افقی بخش مهمی از این جامعه بین المللی را شکل می دهند. حداقل اینکه در بزنگاه یک فاجعه باید ضمن هشدار به تبعات سخت آن، مسئولیت دولت ها و نهادهای بین المللی حتی در آنجا که خود موجد آن بوده اند را گوشزد کرد. این نه تنها خودفریبی و ساده لوحی نیست بلکه به نوعی تاکید مسئولیت حقوقی آنان به حساب خواهد آمد. دوست عزیز نه بنده این اندازه ساده لوح هستم و نه اینکه قصد فریب مردمان و مخاطبان را دارم ولی در جایگاه یک نویسنده برای یک تحلیل مشخص از اوضاع مشخص حتما نیاز است که راه برون رفت از مشکل را حتی به صورت اورژانسی نیز اراده داد.
با سپاس از توجه شما اردشیر
۶۷۱۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱٣۹٣       

عنوان : بینالنهرین مرد . زنده باد ویکنگها زنده باد یانکها
جناب زارعی قنواتی
جامه ی بینالملل کیست و کشورهای منطقه چیستند ؛که به نظر حضرتعالی بی تفاوتی اشان نسبت به عملیات محیرالعقول داعش(((دولت اسلامی))) اشتباه خواهد بود ؟!! آیا حضرتتان چنان میانگارد که این جامعی بیالملل (سرکردگان دزدان و آدمیخواران و فرهنگ دزدان جهانی) و کشورهای منطقه (حاکمان تا خرخره خودفروخته و نوکران گوش به مشت همین جامعه یبینالملل ) ذره ای و فقط ذره ای دلشان برای ویرانی کل منطقه و آدمهایش می طپد ، یا سخت در اشتباه هستید و یا خدای ناکرده قصد فریب بر افکاری دارید که امروزه حتی خفیفترین و ضعیف ترین اش ،دیگر میداندو واقف است که (داعش) این وحوش آدمیخوار که دویست نفره آمدند و اکنون بیش از دویست هزار اند ! چیزی جز ساخته و پراخته و فرستاگان همان (جامعه ی بینالملل کذایی ) نیستند که، برای ویرانی وریشه زنی تام و تمام فرهنگ و تمدن بشری که از بینالنهرین به نقاط عالم رسوخ یافته . تغذیه و پشتیبانی میشوند . جناب قنواتی محترم ، کافیست فقط دو قرن دیگر و نه بیش ، بگذردکه نبیره و ندیده و نچشیده های امثال شما و من نوعی ، تاریخ وفرهنگ تمدن بشری را در مدارس اشان ؛ نه از بین النهرین که(دوسوی آتلانتیک) بیآموزند . بله و تمدن را ویکینگ و یانکی به بشر هدیه کرده ، نو نهالان عزیز و گرامی ! داعش به خودی خود هیچ نسیت که نیست چنانکه داعش شیعی حاکم بر ملت ایران هیج نیست ، جز به ازن ارباب ولا غیر !
۶۷۱۵٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ اسفند ۱٣۹٣