اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ آبان ۱٣٨۵ -  ٨ نوامبر ۲۰۰۶

روند تحولات پیرامون پرونده فعالیتهای صلح آمیز هسته ای ایران وارد مرحله جدیدی شده است .انگلیس فرانسه و آلمان که روزی به عنوان « هیئت حقیقت یاب » و به بهانه های مختلف برای یافتن راه حل مناسب جهت تعامل با جمهوری اسلامی ایران به تهران سفر می کردند بعدا به عنوان « میانجی » سعی داشتند امتیازات یکطرفه ای رااز ما بگیرند و در عوض تعهدات بدون پشتوانه ای بدهند امروزه نه تنها تهدید می کنند بلکه حتی از آمریکا هم بیشتر عربده می کشند.
هیچکس تهدید اتمی « ژاک شیراک » در روزهای گرم تابستان را فراموش نکرده است . فرانسه در آن موضع که هرگز آنرا تصحیح نکرد توضیح نداد و از بابت آن هم عذرخواهی نکرد ولی رفتاری را با ایران در پیش گرفت که حتی آمریکا هم هنوز به خود جرات نداده است با ما اینگونه سخن بگوید. امروزه فرانسه در فهرست کشورهائی است که در تدوین قطعنامه علیه ما نقش مستقیم دارند و بخاطر حل مشکلات خود با آمریکا در طول سالهای اخیر سعی کرده اند ایران را وجه المصالحه قرار دهد.
تاکید بر این نکته از آن جهت اهمیت دارد که بدانیم فرانسه در طول سالهای اخیر بیشترین بهره برداریهای ممکن را از بازار پرسود ایران داشته و هنوز هم سعی دارد که بیشترین سهم از کیک لذیذ اقتصادی ایران را به خود اختصاص دهد.
پاریس می داند که با ۲۵ میلیارد یورو سرمایه گذاری در طول ۱۵ سال گذشته در اقتصاد ایران جای پای قابل توجهی بدست آورده است ولی باید به رهبران پاریس بفهمانیم که « دو دوزه بازی ممنوع ! » . آقای شیراک نمی تواند هم با دشمنان ما بر قصد و هم به ما چشمک بزند و از سفره های تمام ایرانیان سهمی را غارت کند. ماجرای قراردادهای عموما یکطرفه ای که در نفت و گاز و ساخت و مونتاژ خودرومنعقد شده موضوعی نیست که اگر زیر ذره بین گذاشته شود بازهم سود یکطرفه ای برای مخاطبین فرانسوی بهمراه داشته باشد.
درصد بازگشت سود بیش از ۶۰ درصد برای قراردادهای گازی با ایران قاعدتا اشتهای طرفهای فرانسوی را بایستی به اندازه کافی تحریک کرده باشد; اما اینکه دقیقا در همین شرایط فرانسه تنها کشوری است که ایران را تهدیداتمی کرده بسیار توهین آمیز و در عین حال « شرورانه » است . در ماجرای قراردادهای ساخت و مونتاژ خودرو فرانسه علیرغم تعهداتش نخواسته است بازار صادرات خودرو را دراختیار طرف ایرانی قرار دهد و ما صرفا به صورت یکطرفه بازار مصرف خود را در اختیار مخاطبین فرصت طلب فرانسوی قرار داده ایم .
فرانسه با حضور در بازار پرسود ایران در واقع یک « دکان دونبش » دایر کرده است که هر زمان بخواهد دستکم از یک بابت به حفظ منافع خود بپردازد. در واقع پاریس با حضور روزافزون و البته « غیرمسئولانه » در بازار ایران سعی دارد در آن واحد منافع خود را درداخل یا خارج ایران تامین کند. اگر مشکلی بر اثر تحریمات پیش نیامد که پاریس از بازار پرسود ایران بهره می برد و جیب های گشادش را پرمی کند و اگر تحریمی رخ داد زیانهای تحریم بر اقتصاد فرانسه رااز امریکا مطالبه می کند و در جای دیگری از واشنگتن امتیاز می گیرد.
دقیقا به همین دلیل است که بایستی به پاریس هشدار بدهیم و به آنها بگوئیم دست آقای شیراک و دستیارانش را خوانده ایم و کاملا واقفیم که آنها صلاحیت های لازم برای حضور بی حد و مرز در بازار پرسود ایران را مدتهاست که از دست داده اند.
بیائید با کنار زدن فرانسه از بازار پرسود ایران به دیگران هم نشان دهیم روابط اقتصادی سیاسی باایران حساب و کتاب دارد و بایستی قواعد خاص آنرا دقیقا رعایت کنند. اینکه آقای شیراک با تهدید اتمی ایران و مشارکت در تنظیم قطعنامه تحریم علیه ایران بطور همزمان دستش را در سفره ایرانیها دراز کند قطعا قابل قبول و قابل تحمل نیست .
درچنین شرایطی تجدید نظر در مناسبات اقتصادی ـ صنعتی ایران و فرانسه با درنظرگرفتن سود یکطرفه ای که پاریس از این مناسبات می برد قدم ارزشمندی است که می تواند از یکطرف باعث جلوگیری از تجری بیشتر پاریس شود و از طرف دیگر به سایر شرکای اقتصادی بفهماند که صبر ما در تحمل اقدامات غیرمسئولانه آنها حدی دارد و بالاخره روزی کاسه صبرمان لبریز می شود و کاری را انجام می دهیم که اگر آنها بودند بسیار پیش از این انجام می دادند.