• در کشور کانادا اختلاس گران و غارتگران اموال مردم ایران همچون محمودرضا خاوری رئیس پیشین بانک ملی، امیرمنصور ملک آریا؛ مهرگان خسروی پناه داده میشوند اما پناهندگان سیاسی چپ که همواره رویایی برای ایجاد دنیایی بهتر را در سر داشته اند مورد حذف و طرد قرار می گیرند! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ اسفند ۱٣۹٣ -  ۱٨ مارس ۲۰۱۵

کشور کانادا با حکومت فدرال و دمکراتیک و با قانون اساسی مشتمل بر قوانین آزادی و رعایت کامل حقوق بشر خود را به مردم جهان معرفی کرده است. نه کارشناس سیاسی هستم که در مورد ساختار اقتصادی، اجتماعی کشور کانادا اظهار نظر کنم و نه کارشناس حقوق بشر که وضعیت حقوق بشر در کانادا را به نقد بکشم. من یک پناهنده سیاسی سالها زندان کشیده ام که به علت ترس از باور سیاسی خود و نداشتن امنیت و هراس از رفتارهای غیرانسانی و توهین و شکنجه به کشور ترکیه گریخته ام. از آنجا که بر اساس قوانین و قرارداد نامکتوب بسیاری از کشورهای پناهنده پذیر در مورد گزینش پناهنده انسانها را بر حسب تفکر و باورهایشان دسته بندی میکنند و در سهمیه خود جا نمی دهند به خودم حق میدهم که اظهارنظر کنم و وجدان انسانهای بیدار و دوستداران رعایت حقوق بشر را به قضاوت بطلبم. کشورهای آمریکا و استرالیا صراحتا از کمیساریای عالی سازمان ملل خواسته اند تا پرونده پناهندگان سیاسی چپ به انها داده نشود و جدیدا کشور کانادا هم به این ممیزی و حذف انسانها بر اساس باورهای سیاسی پناهنده اضافه شده است. کشور کانادا از سال ۲۰۱٣ از کمیساریای سازمان ملل خواسته است که پرونده فعالان سیاسی وابسته به سازمانهای چپ یعنی تمامی طیف های فدائی, راه کارگر, حزب توده و برخی دیگر از جریانات چپ به هئیت تصمیم گیرنده سفارت کشور کانادا داده نشود! آیا این رویه پناهنده گزینی به معنای طرد و حذف دگراندیشان نیست؟ و تابلویی که کشور کانادا برحسب قوانین مبتنی بر رعایت حقوق بشر را برافراشته به زیر سئوال نمی برد؟ آیا کشورهای پناهنده پذیر به مفاد آنچه که درکنوانسیون حقوق بشر در سال ۱۹۵۱ امضا کرده اند دیگر اعتقاد ندارند یا فراموش کرده اند؟
اساس نامه کمیساریای عالی پناهندگان در حقوق بین الملل اینطور آمده است که: پناهنده کسی است که به دلیل وابستگی به یک گروه اجتماعی، ملیت؛ دین؛ نژاد یا باور سیاسی دچار ترس موجه است و در کشور مورد تابعیت خود از امنیت کافی برخوردار نیست و ممکن است در معرض شکنجه؛ اعدام؛ یا رفتارهای غیر انسانی و توهین آمیز قرار بگیرد. چنین افرادی حق پیدا میکنند که از کشورهای دیگر پناهندگی بگیرند. یکی از شرط های برخورداری از پناهندگی عدم ارتکاب جرائم کیفری و مالی است و اگر به جرمی متهم شده این جرم باید از نوع جرایم مربوط به آزادی بیان و آزادی عقیده باشد.
تامین حقوق اولیه و شرایط زندگی عادی از جمله حق سکونت، خوراک؛ آموزش و پشتیبانی مالی از جمله مسئولیت های کشوری است که به شخص پناهندگی میدهد؛ تا پیش از پایان دوره پناهندگی و آغاز روال عادی زندگی.
صراحتا باید بگویم آنچه را که اعلامیه حقوق بشر در سال ۱۹۴٨ و کنوانسیون ۱۹۵۱ تصویب کرده و عرف بین الملل بر آن صحه گذارده را در معدودی قوانین غیرقابل اجرا و سراسر از تناقض می بینم. در کشور کانادا اختلاس گران و غارتگران اموال مردم ایران همچون محمودرضا خاوری رئیس پیشین بانک ملی، امیرمنصور ملک آریا؛ مهرگان خسروی پناه داده میشوند اما پناهندگان سیاسی چپ که همواره رویایی برای ایجاد دنیایی بهتر را در سر داشته اند مورد حذف و طرد قرار می گیرند! شاید جهان باز هم نیاز دارد که شخصیت های تاثیرگذاری چون لیلیان هلمن و دشیل همت (هلمن همت) که با جسارت استثنایی از حق و حقوق کمونیست های آمریکا در دهه ۵۰ میلادی دفاع میکردند پدید آیند تا از حق و حقوق ما پناهندگان سیاسی چپ فراموش شده دفاع کنند.

گناه ما راز دوست داری؛ مهر و وفا بود
گناه بی گناهی راه روشنایی فردا بود.