اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۰ فروردين ۱٣۹۴ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱۵

پس ازپایان جنگ ایران وعراق؛ قوانین کار به صورت خزنده و به دستور صندوق بین المللی پول توسط دولت های سازندگی، اصلاحات،اصولگرا و دولت فعلی با طرح مقررات مناطق آزاد تجاری- صنعتی و باخارج کردن کارگاه های زیر ده نفر ازشمول قانون کار، فسخ گردیده اند و با پیشنهاد و مشاوره های اقتصاد دانان نئولیبرال-آمریکایی وطنی و اقتصاددانان آن سوی آب؛ اصول و قواعد مناسبات ضد مردمی- ضد کارگری در ایران کاربردی گردیده است که تنها هدف آن استثمار مضاعف کارگران و کلیه ی حقوق بگیران در جهت منافع واسطه های کار، آنهایی که در تولید اجتماعی هیچ نقشی ندارند؛ به خصوص نوع بین المللی آن؛ برنامه ریزی گردیده است. بهانه ای که این فراماسیونر ها ساخته اند و دولت مردان، چشم بسته بدان استناد می کنند، رفع موانع سرمایه گذاری می باشد. این جماعت در شکل مشاور اقتصادی؛ ولی در درون مایه، مامور کاربردی کردن سیاست های بانک جهانی هستند. هدف این نئولیبرال ها به کارگیری بهترین اصول و روش اقتصادی برای حل بحران های اقتصادی- اجتماعی ایران نیست. کارگران علاوه بر نقش اصلی و عمده ای که در تولید اجتماعی دارند به خوبی سرشت مناسبات اسارت بار استعماری- امپریالیستی را درک می کنند و روند بازگشت قوانین به دوران واپس گرای قاجاریه را با قرارداد های ننگین تنباکو و نفت دارسی را در پشت واژه های ماکیاولیستی کارآفرین و قانون زدایی و امثال آن می بینند. این درحالی است که بیشتر کارگران چنان درگیر روزمرگی مشکلات صنفی- مالی شده اند که هوشیاری درک این روند مناسبات و قانون زدایی تدریجی از قانون کار را از دست داده اند؛ این بخش از کارگران زمانی به هوشیاری می رسند که همه امکانات قانونی دفاع از خود را از دست داده باشند.
قانون کار بخشی از حقوقی است؛ که در شکل و بر روی ورق پاره های فراموش شده ی قانون اساسی برای کارگران در نظر گرفته شده است. ازاین رو، هیچ نهادی نمی تواند به صورت قانونی کارگران را از اّن محروم کند. بدین جهت دولت های نام برده شده با مصوبات وتایید قوه مقننه قانون اساسی را دور می زند. این عمل کرد یک ترفند ماکیاولی است. که در تاریخ ایران وجهان هرگز فراموش نمی شود. کارگران ایران هم با در کنار هم قرار دادن شعار ها و عمل کرد ها، به سرشت و درون مایه ی دولت های سرمایه داری پی خواهند برند.
اینک که با فرهنگ پست مدرن- نئولیبرالیستی درحال باز گشت به سده های برده داری هستیم، شما را دعوت می کنم تا مناسبات جاری را با فرهنگ و مناسبات اجتماعی ایران باستان مقایسه کنید ، مناسباتی که جهان بینی زحمت کشان شهر و روستایش همیشه فراتر از زمانه اش و حتی امروز ایران ما می باشد.
دوران منوچهر شاه؛ دوره ای ازتاریخ باستان ایران است که شاهان در کنار مردم به اکتشاف و اختراع ابزار تولید می پرداختند و ساختار اجتماعی ایران بزعم شاهنامه؛ شاه را مترادف با کدخدا می دانست . به شاهنامه فردوسی جلد اول چاپ مسکو رویه ۲٨ مراجعه گردد.
کیومرث شد بر جهان کدخدای ------------ نخستین به کوه اندرون ساخت جای
تاریخ الرسل و ملوک اثرجریر طبری ترجمه نشاًت رویه ۵۲ (به اختصار)
تاریخ ابوالفضل بلعمی ترجمه تاریخ طبری به اهتمام دکتر مشکور رویه ٣۹ به بعد
بر گرفته از تاریخ اجتماعی ایران جلد ۴ رویه ۹-۱۰ مرتضی راوندی
دستورات منوچهر، شاه دوره ی پیش دادیان به کاردارانش: "... ملک (پادشاه) باید دارای سه خصلت باشد : یکی راستگویی... و دیگر که سخی باشد و بخیلی نکند،و دیگر که خشم نگیرد... باید که هر چیزی که ملک را بُود، از نعمت و خواسته و فراخی، رعیت را هم چنان دهد... مگر آنچه... رعیت را اَن به کار نیاید. ادامه در رویه ۱۰ . . . شما کاردارانید بر این رعیت، داد کنید و ستم مکنید که این رعیت سبب خورش و طعام و شراب من است و شما هر گاه که داد کنید، این رعیت جهان آبادان دارند و خراج من زودتر حاصل شود و روزی ها بیشتر به سپاه رسد، و هر گاه که بیدادی و ستم کنید رعیت دست از آبادانی بدارند و جهان ویران شود... پیش از آنکه خرابی افزون شود... از بیت المال من، ایشان را وام دهید تا آن آبادانی کرده شود، به وقت غله آن وام ستانید و اگر آن وام یک سال نتواند داد به دو سال و سه سال باز ستانید... حق رعیت بر پادشاه آن است که در باره ایشان مهربانی کند ، و امور ایشان را به عدالت تمشیت دهد. و آنان را به کاری که طاقت ندارند وادار نسازند و هر گاه دچار بلای آسمانی یا زمینی شوند که موجب نقصان غله و کمی حاصل گردد، خراجی را که از آنان می گرفته یا تقلیل بدهد و یا به کلی ببخشد، و هر وقت به مصیبتی گرفتار آیند که موجب ویرانی بادیه ها و از بین رفتن ثروت شان گردد، آنچه از دست شان رفته است تفویض کند و خسارتشان را جبران نماید... نظر به حال رعیت کنید که طعام و شراب شما از اوست... هر گاه رعیت قادر به عمران نیست، از بیت المال به او بدهید و بتدریج وام را پس بگیرید تا بسختی نیفتد."
اول ماه مه برهمه ی کارگران جهان فرخنده باد.
دراین وضعیت نا به هنجار، کارگران ایران درگیر بحران های شدید مالی و بیکاری های طولانی شده اند، شرایطی دردناکی که هیچ نهاد و دولت مردی به اّن توجه نمی کند ولی در عوض کارگران را مانند جنایت کاران، برای تحصن و اعتصابی که نهایت خواسته اش دریافت همان دستمزد نا متناسب با هزینه ها و یا شرایط ایمنی کار است (توافق شده ی قبلی )به زندان و شلاق محکوم می کنند. شاید عده ای تصور کنند کارگران؛ مبارزه ای را برای افزایش حقوق و یا خدمات درمانی و ... آغاز کرده اند، ولی واقعیت این نیست. واقعیت سوء استفاده ای است که دلالان کار ریا کارانه زیر پرچم دین؛ پس از گذشتن ماه ها کار، از پرداخت حقوق کارگران خود داری می کنند. و محاکم قضایی هم کارگران معرفی شده به وسیله "کارآفرینان" را به این جرم "جنایی" به شلاق و زندان محکوم می کنند.
" برادران"
آیا میدانید درمناسبات برده داری هم برده ها حق زنده ماندن را داشتند؟ در مناسبات موجود بدون حقوق چگونه می توان زنده ماند؟

اتحادیه نیروی کار پروژه ای ایران
ناصر اقاجری