از : لیثی حبیبی م. تلنگر
عنوان : ایکاروس عزیز من با شما مخالفتی ندارم؛ فقط دلایل را بر شمردم. طبیعی است که در هر حالی حتی اگر واقعن
در حساب کارخانه ای پولی در کار نباشد، مسئولین مملکت موظف اند که حقوق کارگران را از هر صندوقی که ممکن است بپردازند؛ زیرا در غیر این صورت کارگر و زن و بچه اش از گرسنگی تلف می شوند.
و ممنونم از توضیح شما
نکته: در مورد اعلام ورشکستگی مصنوعی باید عرض کنم که این شیوه ای جهانی است که در ایران نیز حالا "خوب" بکار گرفته می شود. دیروز بعد نوشتن آن کامنت به روزنامه های داخل سر زدم و اتفاقن دیدم تعدادی از شرکت ها و موسسات اعلام ورشکستگی کرده اند.
البته بعضی از این شرکت ها و موسسات واقعن ورشکسته می شوند، ولی بخش بزرگی از این نوع اعلام ورشکستگی یک زرنگ بازی حقوقی است برای گریز از مالیات، نپرداختن حقوق کارگران و کارمندان و ندادن وام های میلیاردی ستانده شده و هر بدهکاری دیگری.
اینها در واقع دزد های قانونی اند؛ و بدین وسیله "حق دارند" به کمک "قانون" و "وکلا" ده ها و سد ها میلیارد را غورت دهند؛ ولی اگر یک گرسنه ای نانی دزدید به نام نامی "عدالت" حتمن مجازات می شود!
۶٨۴٨۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۴
|