نکاتی پیرامون سیاست خارجی ایران* - ن. نوری زاده

نظرات دیگران
  
    از : peerooz

عنوان : آخوند خدا بد نده
همه داستان مولانا در باره کودکان مکتبی و تاثیر گفتار آنها بر مکتب دار را میدانند که " تا چو سی کودک, تواتر این خبر - متفق گویند, یابد مستقر". ۸۰۰ - ۷۰۰ سال بعد, فاشیست های آلمان این پدیده را صیقل دادند که اگر دروغ بزرگی را به تواتر تکرار کنی جای حقیقت را میگیرد. اینکه جمهوری اسلامی - به عقیده بسیاری از ما - بدتر از آنست که ایشان میفرمایند حرفی نیست. اما این جمله که " ....همواره با رژیم هائی عقد اخوت میبندد که مانند خود سلطه گر، قدرت طلب، خودکامه و تمامیت خواه هستند. در نتیجه نباید تعجب کرد که شرکای عمده‍ی این رژیم، روسیه و چین کمونیست می باشند...." جای حرف دارد. آدم زمانی که به وقایع پس از جنگ جهانی دوم , یعنی جنگ کره و ویتنام و کشتار بیش از یک میلیون " کمونیست " در اندونزی و سقوط مصدق و آلنده و دیگر دولتهای آمریکای مرکزی و جنوبی و حمله به افغانستان و عراق و لیبی و یمن سوریه و غیره و " انقلاب های رنگین " گرجستان و اوکراین و غیره نظر میاندازد انگشت حیرت به دندان میگیرد که کدام اینها توسط " رژیم های سلطه گر، قدرت طلب، خودکامه و تمامیت خواه روسیه و چین کمونیست " بوده است؟ آیا این جز محصول تبلیغات وسیع و موثر " غرب " بر اذهان خردمندانی چون نویسنده این مقاله است؟ داستان " دمکراسی و حقوق بشر " غرب نیز " یکی داستانی ست پر آب چشم " که فرصتی دیگر میطلبد.
۶٨٨٨٣ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹۴