عنوان : خانم فروغ مارا مرده نیانگارید چون جوانان ما نیز بر مردگان خود پای نمی نهند
با یقین با خودم و زندگیی که در آن به انسان آزادی و عدالت اندیشیده و عمل کرده ام اگر میخواستم پاسخی به خانم فروغ اسد پور دهم جز آنچه که از اردشیر قنواتی آورده است نمی گفتم به همین خاطر برشی از نوشته های رفیق اردشیر را در زیر تکرار می کنم و تاکید دارم ما میانسالان مومن به سوسیالیزم تازنده ایم در کنار جوانان اعم از زن و مرد از تجربیات تاریخی پله میسازیم و از آن برای آرمان های انسانی شرافتمندانه مان بالا می رویم . ما را مرده نیانگارید! چون جوانان ما هم برمردگان خود پای نمی نهند جز آنکه به اندیشه لیبرال ها گرویده باشند.
این بخشی از پارگراف آخرین نوشته رفیق اردشیر است دستش را به گرمی از دور دست ها میفشارم:
من به عنوان یک نیروی چپ باید از چه چیزی شرمسار باشم در صورتی که اشتباهات و کاستی های خانواده چپ من حتی در بازه زمانی مشخص و قابل مقایسه با نظام سرمایده داری صدها بار انسانی تر، مترقی تر و صلح دوست تر بوده است. اگر بنده هم بخواهم از موضع سفسطه و فرافکنی خاص حامیان نظام سرمایه داری و تفکر لیبرال به سوال پایه این بحث جواب دهم کافی است تا هزاران مورد جنایات ثبت و اثبات شده نظام و کشورهای سرمایه داری را در همین دوران به اصطلاح مدرن همچون براه انداختن دو جنگ جهانی، استفاده از بمب اتمی، حمایت از خونتاهای نظامی، شراکت با ارتجاعی ترین حکومت های عربی، تولید و حمایت از تروریسم بنیادگرای القاعده یی و داعشی و بی شمار پلشتی های دیگر اشاره کنم و از این زاویه راه هرگونه بحث و نقد علمی را ببندم. من و امثال بنده اگر از شوروی و سوسیالیسم موجود انتقاد می کنیم بیشتر بر اساس یک موقعیت و جایگاه آرمانی و انتظارات فراتر از در جا زدن در وضع موجود است و گرنه جایی برای مقایسه بین این دو نظام جنگ و صلح وجود ندارد. سوسالیسم و برنامه توسعه یک هم پیوستگی ارگانیک با هم دارند که باید در مقیاس های تاریخی در چارچوب تئوری مارکسیسم به آن توجه کرد.
۶۹۰۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣۹۴